newsroom
Η Μαριάννα Τουμασάτου μίλησε για το MeToo, τις γυναικοκτονίες αλλά και την ομοφοβία της ελληνικής κοινωνίας, σε μια συνέντευξη με την Ελένη Τσολάκη στο πρωινό του Open TV.
Η γνωστή ηθοποιός ξεκίνησε εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους ήταν πιο «εύκολο» να ξεκινήσουν οι καταγγελίες στον χώρο του θεάτρου, σε αντίθεση με αυτόν της δημοσιογραφίας και της τηλεόρασης.
«Σε εσάς είναι λίγο επικίνδυνο, γιατί είναι λίγο πιο κοντά σε ισχυρά πρόσωπο από ότι είναι σε εμάς. Οτιδήποτε θίξει ένας παρουσιαστής, μια δημοσιογράφος, θα πάρει μαζί και το κανάλι. Και το κανάλι θα πάρει θέση. Ενώ εμείς είμαστε μόνοι μας. Είμαστε έρμαια του καθενός και τώρα πια τους ηθοποιούς τους έχουν ως τον τελευταίο τροχό της αμάξης. Κάποτε μας λογαριάζανε αλλά τώρα δεν νομίζω ότι συμβαίνει εύκολα αυτό. Μας θεωρούν πιο αναλώσιμους», είπε απευθυνόμενη στην Ελένη Τσολάκη.
Συνεχίζοντας είπε: «Δεν είναι βέβαια μόνο ο χώρος του θεάτρου, παντού έτσι είναι. Απλά στο θέατρο, επειδή ανοίγονται τα πράγματα πιο πολύ, ή στην τηλεόραση όταν ερμηνεύεις, είσαι πολύ πιο ευάλωτος. Φαντάζομαι όμως ότι και σε μια τράπεζα, αν ο διευθυντής χουφτώσει την ταμία, δεν ξέρω αν και η ταμίας είναι εύκολο να αντιδράσει για να χάσει τη δουλειά της. Γιατί μιλάμε για το βιοποριστικό κομμάτι και εδώ άντε να βγάλεις άκρη».
Συμπλήρωσε αναφέροντας το φαινόμενο του victim-blaming, συχνό στην ελληνική κοινωνία, και τονίζοντας την απουσία του νομικού όρου της γυναικοκτονίας.
«Εδώ πέρα, για τα κορίτσια που μίλησαν, άρχισα όλοι “και γιατί μετά από τόσα χρόνια” και γιατί εκείνο και γιατί το άλλο. Έχουμε ακόμα αυτό. Έχει φτάσει το 2023 και δεν έχει ακόμα αναγνωριστεί στην ελληνική κοινωνία η γυναικοκτονία. Δεν μας αφορά, τα ξεχνάμε, σκοτώνονται παιδιά, βιάζονται και… εμείς το βράδυ στα μπουζούκια να μπορέσουμε να πάμε και όλα καλά», είπε.
Σε ερώτηση για τις ομοφοβικές επιθέσεις, οι οποίες όλο και αυξάνονται, η Μαριάννα Τουμασάτου, δήλωσε ότι όλοι μας έχουμε ευθύνη καθώς δεν μιλάμε όταν είμαστε μάρτυρες στη συγκεκριμένη βία.
Συγκεκριμένα είπε: «Ευθυνόμαστε. Η βία προέρχεται γιατί δεν τη σταματάμε εμείς. Είμαστε οι επιλογές μας. Όταν χτυπάνε ένα παιδάκι και εμείς κλείνουμε την πόρτα, ή όταν ένα παιδάκι είναι γκέι και αρχίζουν τα σχόλια, και δεν πετάγεται κανείς να πει κάτι…Οφείλουν όλοι να πάρουν θέση. Το ότι εγώ δεν έχω κάνει κακό στην κοινωνία είναι το αυταπόδεικτο. Για να πάει μπροστά στην κοινωνία, πρέπει να κάνω κάτι, όχι να κάθομαι και να λέω τι του έκαναν του παιδιού. Κατέβα κάτω να το σώσεις. Όχι έτσι εκ του ασφαλούς από την καρεκλίτσα».
