Αφού ξεκίνησε την προσωπική της επανάσταση ενάντια στην κυτταρίτιδα και τις τρίχες όλου του κόσμου, παραδίδοντας μαθήματα εσωτερικευμένου μισογυνισμού, η πολιτεύτρια της καρδιάς μας (not) είπε να δώσει στο – διψασμένο για συντηρητισμό – κοινό της ακόμα έναν λόγο για να ξυπνά το πρωί.
Αυτή τη φορά η Αφροδίτη Λατινοπούλου, μπήκε στο YouTube της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση και παρακολούθησε το Kivotos Channel. Αυτό ήταν. Μια ακόμη επανάσταση μόλις ξεκίνησε με στόχο τώρα το σαθρό πολιτιστικό κατεστημένο της χώρας μας, το οποίο άκουσον, άκουσον τόλμησε να λάβει μέρος σε ένα πρότζεκτ διεθνούς συνεργασίας, που υλοποιείται με την ανάθεση επτά ευρωπαϊκών πολιτιστικών οργανισμών, σε σύλληψη και καλλιτεχνική διεύθυνση του βρετανικού συνόλου Quarantine.
Φυσικά, το πρόβλημα της κ. Λατινοπούλου έχει να κάνει με το σαφές queer περιεχόμενο της ελληνικής συμμετοχής – σε σύλληψη, σκηνοθεσία και δραματουργία του Ηλία Αδάμ και καλλιτεχνική επιμέλεια της Εύας Γιαννακοπούλου.
Το καταλαβαίνουμε αυτό από τα αποσπάσματα που έχει απομονώσει και από την επιχειρηματολογία που αναπτύσσει. Εδώ ακριβώς είναι που φανερώνεται η ομοφοβία της. Αυτή που δικαιολογεί τον ύπαρξή της με το “καλό του τόπου” και με το “καλό των παιδιών”. Αυτή που αναφέρεται σε “μικρές μειονότητες, που προσπαθούν να επιβάλλουν το δικό τους” και που αδυνατεί να αντιληφθεί ότι μιλάμε για μια καλλιτεχνική έκφραση που αποσκοπεί να αποδομήσει την πατριαρχία της ελληνικής κοινωνίας.
https://www.facebook.com/watch/?v=831359794162182&t=0
Θα μου πείτε, τώρα, γιατί κάθομαι κι ασχολούμαι με τη συγκεκριμένη κυρία… Ίσως να φταίει το ερώτημα που χρησιμοποιεί ως τίτλο στο βίντεο της (σ.σ. Οι εκπρόσωποι της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ θα καταδικάσουν το βίντεο του ιδρύματος Ωνάση που προωθεί την ωμή βία και το μίσος;)
Δεν ξέρω τι θα κάνουν οι εκπρόσωποι (σε ποι@ να αναφέρεται άραγε;), αλλά εγώ αισθάνομαι την ανάγκη να καταδικάσω την ομοφοβία και συγκεκριμένα τη δική της.
