Zak Kostopoulos
Ερώτηση: exoume ginei mia megali omada apo epistimones pangosmiou megethous kai oloi leme gia tin apati tou hiv ton akribon farmakon kai ton hiv test pou i idies h paragoges eteries lene pos den anixneuoune ton hiv.o hiv einai enas ios basismenos sto amerikaniko simboulio asfalias.oloi h istoria tou hiv iatrika exei katarithei me apodixeis.giati auti h parapliroforisi?
Απάντηση: Αγαπητέ “doctor” (αλήθεια, τι είδους “doctor” υπογράφει μια τέτοια “ερώτηση” γραμμένη σε greeklish?)
Δυστυχώς δεν είναι ούτε η πρώτη και φαντάζομαι ούτε η τελευταία φορά που συναντώ τις γνωστές αυτές θεωρίες συνωμοσίας γύρω από το HIV/AIDS, που σε γενικές γραμμές κινούνται σε δύο άξονες, υποστηρίζοντας είτε ότι ο HIV δεν υπάρχει, είτε ότι υπάρχει αλλά δεν μπορεί να προκαλέσει το AIDS. Ευτυχώς και οι δύο εκτός του ότι είναι πλήρως αβάσιμες έχουν καταρριφθεί και επιστημονικά.
Αλλά ας τα πάρουμε ένα-ένα.
Το τεστ:
Το αιματολογικό τεστ αντισωμάτων για τον hiv, ονομάζεται ELIZA και ανιχνεύει αντισώματα στον ιό του hiv. Για αρκετά χρόνια, οι επιστήμονες δεν μπορούσαν να εντοπίσουν ή να απομονώσουν τον ίδιο τον ιό και έτσι το τεστ αντισωμάτων ήταν ο μόνος τρόπος διάγνωσης. Στην πιο πρόσφατη ιατρική ιστορία, οι επιστήμονες έχουν καταφέρει να απομονώσουν και να φωτογραφήσουν τον ιό HIV, ενώ υπάρχει πλέον και η εξέταση Wester Blot η οποία εντοπίζει τον ίδιο τον ιό. Φυσικά οι αρνητές δεν θα το βάζατε κάτω τόσο εύκολα. Κάποιοι άλλαξαν λοιπόν την θεωρία, υποστηρίζοντας πλέον ότι ο ιός hiv μπορεί μεν να υπάρχει, αλλά δεν μπορεί να προκαλέσει το aids. Πλέον υποστηρίζουν πως “η συνωμοσία του AIDS” μας έχει επιβληθεί από την CIA/τις φαρμακευτικές/τους Ρώσους/τους εξωγήινους ή όποια σκοτεινή δύναμη μπορεί να θέλει το κακό μας.
Η προέλευση:
Οι επιστήμονες, όσο αφορά την προέλευση του HIV/AIDS, έχουν σε γενικές γραμμές συμφωνήσει ότι μεταφέρθηκε στον άνθρωπο από κάποια άλλο είδος, πιθανότατα τους χιμπατζήδες (στους χιμπατζήδες υπάρχει ένας αντίστοιχος ιός, ο SIV ο οποίος έχει πολλές ομοιότητες με τον hiv). Το HIV/AIDS άλλωστε, δεν είναι
η μόνη μεταδιδόμενη ασθένεια που εξελίχθηκε με παρόμοια τρόπο. Το έμπολα και ο ιός Μάρμπουργκ επίσης μεταφέρθηκαν στον άνθρωπο από άλλα είδη και έχουν σκοτώσει εκατομμύρια ανθρώπους. Η εξήγηση είναι απλή. Οι ιοί προκειμένου να επιβιώσουν πρέπει να βρίσκουν νέα θύματα να μολύνουν, πολλές φορές μεταδιδόμενοι από ένα είδος σε κάποιο άλλο, κάνοντας μεταλλάξεις.
Γιατί όμως πουλάνε και έχουν ακόμη απήχηση αυτές οι θεωρίες, παρ’όλες τις επιστημονικές αποδείξεις για το αντίθετο;
Είναι απλό. Ο άνθρωπος για να επιβιώσει έχει ανάγκη την ελπίδα. Την ελπίδα, που πολλές φορές μπορεί να καταλήξει σε τυφλή πίστη. Έτσι λοιπόν, όταν κάποιος ή κάποια έρχεται αντιμέτωπη με ένα θετικό αποτέλεσμα εξέτασης στον HIV μπορεί πολύ εύκολα, ψάχνοντας πληροφορίες για το HIV/AIDS να πέσει πάνω σε αυτές τις θεωρίες και να βρει την εύκολη λύση. “Δεν απειλείται η ζωή μου”, “όλα είναι συνωμοσίες για να μου πουλήσουν φάρμακα”, “δεν έχω τίποτα για το οποία θα πρέπει να ανησυχώ”. “Δεν έχω τίποτα το οποίο μπορεί να με στιγματίσει”.
Ακόμα και σήμερα, που πλέον μια διάγνωση του HIV δεν είναι θανατική καταδίκη και που μπορούμε να ζήσουμε πολλά και καλά χρόνια με το ιό, ο φόβος, η προκατάληψη και το στίγμα μπορούν να κάνουν πολλούς ανθρώπους να προτιμήσουν την “ασφάλεια” της άρνησης. Και ναι, ο καθένας και η καθεμία από εμάς έχει το δικαίωμα να πιστεύει ότι θέλει, αλλά πολλές φορές οι αρνητές και αρνήτριες δεν κρατούν τις απόψεις τους για τον εαυτό τους. Άλλωστε, όταν έχεις παρέα ενισχύεται και η πεποίθησή σου ότι έχεις δίκιο, όσο και αν η πεποίθηση αυτή δεν έχει καμία επιστημονική η άλλη βάση, πέρα από την ανάγκη σου να πιστέψεις ότι είσαι και θα είσαι καλά.
Έχουμε δει αρκετά παραδείγματα αρνητών που έχουν προσπαθήσει να μας διαφωτίσουν και να μας ξυπνήσουν από την λήθη μας, είτε μιλώντας για πλήρη άρνηση του HIV/AIDS, είτε προτρέποντας τους ανθρώπους που ζουν με hiv να μην πάρουν αντιρετροϊκή αγωγή, πολλές φορές προσφέροντας εναλλακτικές μεθόδους αντιμετώπισης, όπως η ομοιοπαθητική, ο διαλογισμός ή το….σκόρδο! Ναι, σκόρδο!
Το 2003, η Υπουργός Υγείας της Δημοκρατίας της Νοτίου Αφρικής Manto Tshabalala-Msimang πρότεινε μια δίαιτα με βάση το ελαιόλαδο, το λεμόνι και το σκόρδο ως θεραπεία για τον HIV! Μπορεί εν τέλει τον HIV να μην τον θεράπευσε, σίγουρα όμως με τόσο κόσμο να τρώει φανατικά σκόρδο θα μειώθηκε το σεξ, άρα και οι νέες μολύνσεις!
Προσωπικά, για το θέμα της άρνησης έμαθα λίγο μετά την διάγνωσή μου, όταν ψάχνοντας στο internet για πληροφορίες περί HIV/AIDS βρήκα το site της πιο γνωστής ελληνίδας αρνήτριας, Μαίρης Παπαγιαννίδου, η οποία λίγα χρόνια μετά την έκδοση του βιβλίου της “Αντίο AIDS”, είπε αντίο και στην ίδια της την ζωή, αλλά και άλλων “ανώνυμων” αρνητών οι οποίοι λίγο μετά την πρώτη φορά που μίλησα δημόσια ως οροθετικός, μου έστειλαν μηνύματα στο facebook και mail με προτάσεις για εναλλακτικές θεραπείες με βότανα, ασκήσεις, μάγισσες και χαρτορίχτρες! Αν ζούσε ακόμα ο Καματερός, σίγουρα θα μου σερβίραν και λίγο απ’ το θαυματουργό νερό του, μαζί με μία δόση φραπελιάς…
Εγώ προτίμησα να δω την ζωή θετικά και όχι να την αρνηθώ.
Μαγική λύση στο θέμα της άρνησης σίγουρα δεν υπάρχει και δυστυχώς, φοβάμαι πως δεν θα την ξεφορτωθούμε πολύ γρήγορα. Πολύ απλά γιατί βασίζεται σε μια ανθρώπινη ανάγκη. Την ανάγκη του να νιώθουμε πως είμαστε ασφαλείς, πως δεν απειλούμαστε από κάτι που μπορεί και να μην είναι στο χέρι μας.
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να επιμένουμε στην σωστή ενημέρωση, να μάθουμε να μιλάμε για θέματα όπως το HIV/AIDS ανοιχτά, χωρίς φόβο. Να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα με λογική.
Να καταπολεμήσουμε, όσο και όπως μπορεί ο καθένας και η καθεμία από εμάς τον φόβο, την προκατάληψη και το στίγμα που συχνά συνοδεύουν αυτό τον ιό, ευελπιστώντας πως όσο λιγότερο το στίγμα και ο φόβος, τόσο λιγότερη θα είναι και η ανάγκη κάποιων ανθρώπων να κλείνουν τα μάτια στην πραγματικότητα.
Εκτός από τις επιστημονικές αποδείξεις που καταρρίπτουν αυτή τη θεωρία, όντας και ο ίδιος οροθετικός και σε αντιρετροϊκή θεραπεία, έχω βιώσει το πως ήμουν πριν και αφού ξεκινήσω τα φάρμακα και τις θετικές επιδράσεις της θεραπείας, άρα ένας ακόμη λόγος που δεν μπορεί να με πείσει κανείς για το αντίθετο. Ενώ από την άλλη, έχω δει ανθρώπους να αρρωσταίνουν ή ακόμη και να πεθαίνουν επειδή την αρνήθηκαν.
Θα πρέπει κάποια στιγμή οι θεωρίες αυτές να πάψουν οριστικά. Ζούμε στο 2014 και είναι εγκληματικό να χάνονται ανθρώπινες ζωές επειδή κάποιοι αρέσκονται στο να διαδίδουν ιστορίες για αγρίους και να πουλάνε εύκολες λύσεις μέσω της άρνησης.
“Το να πεις «ναι» σημαίνει ότι πρέπει να ιδρώσεις, να σηκώσεις τα μανίκια και να βουτήξεις και τα δυο σου χέρια μέσα στη ζωή μέχρι τους αγκώνες. Είναι πιο εύκολο να πεις «όχι», ακόμα και αν το να πεις «όχι» σημαίνει θάνατο”.
Jean Anouilh, 1910-1987, Γάλλος θεατρικός συγγραφέας
(η απάντηση είναι από κείμενο που είχα γράψει λίγο παλιότερα για το blog μου)
