Συνολικά 30 ταινίες θα προβληθούν και θα διαγωνιστούν online κατά τη διάρκεια του 22ου Διεθνούς Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης GLAD Ταινιών (γκέι – λεσβιακό – ασύμμετρο – ποικιλόμορφο), που διεξάγεται από τις 8 ως 14 Ιανουαρίου 2021, μέσω του ιστοτόπου https://gladfest.eu.
Το κοινό ψηφίζει για την ανάδειξη των καλύτερων ταινιών και συμμετέχουν ταινίες μεγάλου και μικρού μήκους, μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ.
Το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού παρέχει την αιγίδα του και επιχορήγηση, το Γενικό Προξενείο της Γαλλίας στη Θεσσαλονίκη και το Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης στηρίζουν το φεστιβάλ, όπως και συλλογικότητες (ΛΟΘ) και ΜΜΕ (antivirusmagazine, T-Zine).
Στόχος του Φεστιβάλ είναι:
Να φέρει κοντά στους φίλους του κινηματογράφου τις σκέψεις και τα κινηματογραφικά μέσα των σκηνοθετών που σχετίζονται με
(α) τα ζητήματα της G.L.A.D. κοινότητας και
(β) τις πολλαπλές ταυτότητες της προσωπικότητας των μελών της.
Η νέα GLAD σημαία, εκτός από τις λωρίδες του ελπιδοφόρου ουράνιου τόξου, εμπλουτίζεται πλέον με επιπλέον χρώματα:
- το μαύρο (των ανθρώπων αφρικανικής καταγωγής),
- το καφέ (ανθρώπινο δέρμα),
- το χρωματικό σύμβολο της διεμφυλικόητας,
- αυτό του αυτοσεβασμού και του μη αποκλεισμού.
Στόχος
Ο απώτερος στόχος είναι να φτιάξουμε μια κοινωνία αποδοχής που να υλοποιεί τις επιταγές της Χάρτας των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης: καμία αρνητική διάκριση στη βάση του φάσματος των ερωτικών έλξεων και του φύλου, της φυλής, της εμφάνισης, της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης κ.ά.
Το Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης GLAD Ταινιών ξεκίνησε το 1999 συνεργαζόμενο ή στηριζόμενο από το «Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης» και συνεχίζει αδιάλειπτα την δράση του.
Φορέας του είναι η εθελοντική, μη κερδοσκοπική εταιρία «Σύμπραξη για το Κοινωνικό Φύλο» που δραστηριοποιείται χάριν της προσφοράς των μελών της, των φορέων που στηρίζουν, των εθελοντών και εξωτερικών συνεργατών.
https://www.facebook.com/thess.lgbtq.film.festival/videos/304758510923336/
Μερικές από τις ταινίες που θα προβληθούν:
“Public Life” του Matthew Allen
“Féeroce” του Fabien Ara
“Sweat” της Βέρας Χότζογλου
“I am Samantha” του T Cooper
“Specchio” της Caterina Crescini
“Hakuumacaato” του Kulan Farah
“Me llamo Violeta” των David Fernández de Castro και Marc Parramon
“Zapatos de tacon cubano” του Julio Mas Alcaraz
“Aadat” του Iqran Rasheed
“Mother Bunker” του George Metaxas
“A or B” του Ανδρέα Παύλου
“1-1” του Naures Sager
