Vasilis Thanopoulos
Ακόμη μια “φωτεινή στιγμή” στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης, γράφτηκε εχθές το πρωί. Ήταν τότε που η αοιδός Ειρήνη Μερκούρη πέρασε το κατώφλι του “Σπίτι μου, Σπιτάκι μου” (εκπομπή στον Alpha είναι αυτό) για να μιλήσει για την καριέρα της (…), τον γάμο της και κυρίως για τις βαθιές χριστιανικές της απόψεις. Και το έκανε. Και το αποτέλεσμα κάθε άλλο παρά ελαφρύ κι ακίνδυνο, όπως επιτάσσει ο ψυχαγωγικός χαρακτήρας τέτοιων εκπομπών, δεν ήταν.
Η συγκεκριμένη τραγουδίστρια, με αφορμή την ερώτηση για το σύμφωνο συμβίωσης (αλήθεια γιατί πρέπει όλοι να τοποθετηθούν γι΄αυτό;), επιδόθηκε σ’ ένα δίχως γυρισμό ομοφοβικό παραλήρημα.
Συγκεκριμένα, δήλωσε: “Είμαι κατά το συμφώνου. Δεν συμφωνώ να υιοθετήσουν παιδιά επίσης. Όπως το λέει και ο θεός στο ευαγγέλιο, έκανε έναν άνδρα και μια γυναίκα. Δεν έκανε δύο γυναίκες μαζί. Να το αποδεχτώ αυτό όχι, δεν τον πολεμάω όμως. Μου είναι αδιάφορο. Έχω πάρα πολλούς φίλους gay. Δεν τους κατακρίνω γιατί αυτό αισθάνονται. Προς θεού όμως δεν μπορώ να συναινέσω και ως Χριστιανή να πω: ναι το ευλογώ. Δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Γιατί δε συμφωνεί το ευαγγέλιο. Πως εγώ θα πάω αντίθετη στον λόγο του Χριστού; Όχι γιατί εγώ είμαι αναμάρτητη. Απλά δεν συμφωνώ. Δεν τους κατακρίνω. Τους αγαπάω. …Τι άλλο μ΄ενοχλεί εμένα. Κάποιοι ομοφυλόφιλοι θέλουν να μας περάσουν, η πλειοψηφία αν θες, ότι αυτό που έχουν αυτοί είναι η φύση και εμείς η παρά φύση. Αυτό μ’ ενοχλεί παρά πολύ… Δεν μου έχει τύχει ο σύντροφός μου να μου πει ότι έχει πάει μ΄άλλον άνδρα. Δεν ξέρω πως θα ένιωθα. Σίγουρα μπορεί να μην προχωρούσα. Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να μετανοεί και ν΄αλλάζει. Όλοι μας έχουμε κάνει λάθη… Θα αγκαλιάσω το παιδί μου και θα τ΄αγαπώ για πάντα. Πρόσεξε όμως θα του πω ότι αυτό δεν είναι φυσιολογικό. Δεν γίνεται να μην του το πω. Γι΄αυτό και πρέπει να κατηχούμε τα παιδιά μας, από την αρχή. Ορθόδοξη κατήχηση…”
Στόχος μου δεν είναι η αναπαραγωγή των δηλώσεων αυτών (κάτι που αναπόφευκτα γίνεται), αλλά η ανάδειξη κάποιων επικίνδυνων συμπερασμάτων.
Στον δικό μου κόσμο, η εν λόγω κυρία δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο απ΄ένα άτομο που απλά δεν ξέρει τι λέει. Η χριστιανική μάλιστα επικάλυψη που προβάλλει στις όποιες φοβικές της τοποθετήσεις, μοιραία την σέρνουν στα όρια του γραφικού. Αλλά αυτά στον δικό μου κόσμο.
Λίγο μετά την εκπομπή τηλεφώνησα στη μητέρα μου, η οποία έτυχε να παρακολουθεί το ίδιο κανάλι. Για τον κόσμο της μητέρας μου η Ε. Μερκούρη δεν είναι μια γραφική περσόνα που δεν ξέρει τι λέει. Της το λέω εξάλλου συχνά, ότι ζούμε σε διαφορετικούς κόσμους. Είναι μια γυναίκα που εμφανίζεται σε μια τηλεοπτική εκπομπή, που έχει πει δυο τραγουδάκια που της άρεσαν, που παντρεύτηκε και που θέλει να κάνει παιδιά. Ότι ακριβώς δηλαδή ευχόταν να κάνει και το παιδί της, πέρα μάλλον απ΄το τραγούδι. Μια “ετερο -κανονική” χριστιανή που θέλει τ΄απλά, τα παγιωμένα και που την καλούν μάλιστα και σε εκπομπές να μιλήσει.
Οι δηλώσεις της αηδού στάθηκαν η αφορμή για μια αστεία συζήτηση με τη μητέρα μου, σχετικά με το πόση “Ορθόδοξη Κατήχηση” πήρα όταν ήμουν μικρός. Προσέξτε, μιλάμε για μια μάνα που απλά αστειεύεται με τον gay γιο της για τη φυσική ή μη προέλευση της ομοφυλοφιλίας, με αφορμή τις ομοφοβικές δηλώσεις μιας όποιας τραγουδίστριας. Τι γίνεται όμως αν η μάνα μου δεν αστειεύεται; Τι γίνεται, αν πέρα από τη δική μου μανα, το άκουσε και μια άλλη μάνα που υποψιάζεται ότι το παιδί της είναι ΛΟΑΤ; Επαναλαμβάνω κομμάτι της δήλωσης: “Θα του πω ότι αυτό δεν είναι φυσιολογικό. Δεν γίνεται να μην του το πω. Γι΄αυτό και πρέπει να κατηχούμε τα παιδιά μας, από την αρχή. Ορθόδοξη κατήχηση…”;
Αποδεχόμενος την πραγματικότητα αναγνωρίζω ότι η ελληνική κοινωνία είναι γεμάτη (ομοφοβικές και γενικά ρατσιστικές) δηλώσεις. Γιατί όμως σήμερα σχολιάζω αυτή; Γιατί οι δηλώσεις μη αυθεντίας που προβάλλονται από μαζικά μέσα εύπεπτης κατανάλωσης είναι οι πιο επικίνδυνες απ΄όλες. Κάνουν τα “λαϊκά πρότυπα” αρωγούς και τον φασισμό lifestyle (αν δεν το καταλαβαίνετε, σκεφτείτε και λίγο τη Χρυσή Αυγή για να βοηθηθείτε). Και για να σας το πω πιο απλά… είναι επικίνδυνες γιατί κάνουν ακόμη και τη δική μου “προοδευτική” μάνα να “αστειεύεται”. Και δεν το κάνει συχνά.
