Γιατί οι gay άνδρες πρέπει να ανησυχούν περισσότερο για την ωριμότητα και λιγότερο για την αρρενωπότητά τους

17/10/2017

Δεν περιμένω τη φώτιση μέσα από τις gay εφορμογές, αλλά πραγματικά έμεινα έκπληκτος από την περιγραφή που διάβασα σ΄ένα προφίλ.

“Ο μπαμπάς μου μου έμαθε ότι ένας σωστός άνδρας είναι αυτός που κάνει τους άλλους να αισθάνονται άνετα γι΄αυτό που είναι…”

Τι εξαιρετικό προσόν; Να κάνεις τους άλλους να αισθάνονται άνετα με τον εαυτό τους. Αλήθεια, πόσοι από εμάς έχουμε προσπαθήσει να το κάνουμε συνειδητά ή υποσυνείδητα;

Για να κάνεις τους άλλους να αισθάνονται άνετα χρειάζεται συμπόνια και ευγένεια. Δύο προσόντα που συνήθως δε τα συνδυάζουμε με την αρρενωπότητα.  Αντίθετα η αρρενωπότητα είναι συνυφασμένη με τη δύναμη και τη σκληρότητα και το “θάψιμο” των συναισθημάτων.

Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε πόσο τοξική μπορεί να γίνει αυτή η αρρενωπότητα. Συχνά μεγαλώνουμε σε κοινωνίες που μας λένε ότι αποτελούμε (εμείς ο gay) το αντίθετο του όρου αυτού. Κάποιες φορές αυτό οδηγεί αρκετούς σε ένα είδος “αντίδρασης” και υιοθέτησης υποτιθέμενων “straight-acting” συμπεριφορών. Συμπεριφορών που συνοδεύονται από τη φράση “Κοίτα, είμαι τόσο άνδρας όσο και οι άλλοι;”.

Αν σκεφτείς ξανά τα όσα έλεγε το εκείνο το προφίλ, σίγουρα θα αναγνωρίσεις κάποια σεξιστική διάθεση. Πολύ απλά δεν είναι θέμα φύλου, το να κάνεις κάποιον να αισθάνεται άνετα με τον εαυτό του. Αλλά θέμα ανθρωπιάς. Παρόλ΄αυτά, αντιλαμβάνεσαι πως πιθανότατα ο εν λόγω πατέρας θέλησε να δώσει μια συμβουλή στον γιο του, ένα ψήγμα ωριμότητας. Μια ωριμότητα, που φυσικά δε βασίζεται στην ταυτότητα ή την έκφραση φύλου του, αλλά στην ωριμότητα που (ίσως) έχει αποκτήσει ως άνθρωπος.

Εύλογα, λοιπόν, δημιουργείται το ερώτημα γιατί εμείς οι gay δεν προπαθούμε να υιοθετήσουμε αυτή την “ωριμότητα” να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας, να δείχνουμε ευαισθησία και συμπόνια στους άλλους, από τα να γινόμαστε όσο το δυνατόν περισσότεροι “αρρενωποί”.

Να αντικαταστήσουμε δηλαδή το (ρατσιστικό) ερώτημα “φέρομαι όπως πρέπει να φέρεται ένας άνδρας;”, με το “φέρομαι όπως πρέπει να φέρεται ένας ώριμος άνθρωπος;”

Ίσως τελικά εκπλαγούμε από το πόσο πιο χαρούμενοι θα είμαστε αν, αντί – ακόμα και στις gay εφαρμογές – περιγράφουμε τους εαυτούς μας ως “συναισθηματικά ώριμοι”, παρά ως “αρρενωποί”.


@davidhudson_uk

Vasilis Thanopoulos

Από μικρός ήθελα να γίνω αστροναύτης. Εξάλλου, πάντα θυμάμαι να μου λένε ότι "πετάω στα αστέρια". Λόγω όμως σχετικής υψοφοβίας αποφάσισα να αλλάξω επαγγελματικό προσανατολισμό και να γίνω δημοσιογράφος (απ' το κακό στο χειρότερο), Μπήκα στο Πάντειο (Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού) και λίγους καφέδες αργότερα πήρα το πτυχίο μου. Έκτοτε το επαγγελματικό μου μετερίζι με έχει οδηγήσει στην πόρτα ανθρωπιστικών οργανισμών (Διεθνή Αμνηστία, Έλιξ) αλλά και πολλών έντυπων και διαδικτυακών μέσων (Esquire, Nitro, Protagon, κλπ). Η σχέση μου με το Antivirus ξεκίνησε τυχαία τον Μάρτιο του 2013. Έκτοτε έγινε λατρεία... Είτε εδώ είτε στο περιοδικό, όλο και κάπου θα με πετύχετε. Αν τώρα θέλετε να κάνετε και κάποιο σχόλιο... θα με βρείτε στο [email protected]. Cu!




Δες και αυτό!