newsroom
Για μια ακόμη φορά, ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Θάνος Πλεύρης, εξέφρασε τις ομοφοβικές του ενστάσεις για το νομοσχέδιο για την ισότητα στον γάμο, δηλώνοντας ότι δεν πρόκειται για ανθρώπινο δικαίωμα.
Μιλώντας στην ΕΡΤ, ο βουλευτής ανέφερε: «Είναι θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως λένε; Όχι. Κι αυτό δεν το λέω εγώ, το λέει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που απεφάνθη ότι η ισότητα στον γάμο δεν εμπίπτει στα ατομικά δικαιώματα και είναι κυρίαρχο το κράτος κάθε μέρους να το θεσπίσει. Συνεπώς, δεν υπάρχει υποχρέωση από ανθρώπινα δικαιώματα».
«Τα θέματα της αστικής φύσεως ρυθμίστηκαν με το σύμφωνο συμβίωσης και ακόμα και το θέμα των παιδιών σήμερα ρυθμίζεται χωρίς να κάνεις τίποτα», πρόσθεσε, χωρίς βέβαια να γνωρίζει τις πολλαπλές διακρίσεις και προβλήματα που δημιουργεί η απουσία της ισότητας στον γάμο.
Όπως είπε στη συνέχεια, ο ίδιος διαφωνεί και με τον γάμο και με την τεκνοθεσία, καθώς θεσμός είναι «μόνο ένας γάμος ετερόφυλων».
«Το να λες ότι κάποιοι μπορεί να είναι σε γάμο αλλά δεν μπορούν να μεγαλώνουν παιδιά, είναι σαν να λες ότι είναι ακατάλληλοι. Εγώ δεν μπαίνω σε αυτή τη λογική. Η επιχειρηματολογία μου εδράζεται ότι ο γάμος είναι θεσμός οικογενειακού δικαίου που έχει τη μορφή της οικογένειας και την οικογένεια την οποία θεωρώ ότι το Σύνταγμα προστατεύει», πρόσθεσε.
Παράλληλα εξέφρασε και όλη την ομοφοβική ρητορική γύρω από τους όρους «Γονέας 1» και «Γονέας 2», που για τον βουλευτή οδηγούν στην «κατάργηση των φύλων», και υποστήριξε ότι η οικογένεια πρέπει να μείνει ως έχει.
Συγκεκριμένα είπε: «Πρέπει να μείνουμε στον θεσμό της οικογένειας όπως την ξέρουμε. Αν αναγνωρίσεις γάμο, είτε το πεις Γονέα 1 και Γονέας, που για μένα είναι σημαντικό το ότι δεν βάζει αυτό ο πρωθυπουργός, γιατί τότε θα μπαίναμε στην κατάργηση φύλων, και το παιδί να έχει δύο πατέρες ή δύο μητέρες, δεν υπάρχει ως οικογένεια.
«Εάν θεσμοθετήσουμε αυτή τη μορφή οικογένειας, σημαίνει ότι και στα σχολεία τα παιδιά μας θα διδάσκονται ότι αυτές είναι οι μορφές οικογένειας».
Πρόσθεσε δε ότι «αν όλα στηρίζονται στην αγάπη, τότε θα υπήρχε αντίστοιχο αίτημα και από τους πολυγαμικούς», χωρίς βέβαια να εξηγεί γιατί αυτό θα αποτελούσε πρακτικό πρόβλημα για τις οικογένειες.
Τέλος, έκλεισε την τοποθέτησή του με λίγα ακόμα ομοφοβικά «επιχειρήματα»: «Το γεγονός ότι αλλοιώνεται η οικογένεια όπως την γνωρίζουμε, είναι κάτι που αφορά όλους. Δύο πατεράδες συγχρόνως δεν μπορεί να υπάρχουν.
«Αυτό είναι ένα αξιακό επιχείρημα που δεν έρχεται να αναιρέσει ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν το όποιο δικαίωμα, δεν πρέπει να στοχοποιούνται και προφανώς πρέπει να λύνονται και τα αστικής φύσεως θέματά τους, αλλά δεν θέλουμε να πάμε σε ένα πλαίσιο αλλοίωσης των οικογενειακών σχέσεων».
