Για τον Δημήτρη Παπαϊωάννου το να ζει ανοιχτά είναι ζήτημα αξιοπρέπειας

Συγκεκριμένα, μετά την προβολή των ταινιών «Nowhere (Director’s Cut») και «Πρώτη ύλη», ο Δημήτρης Παπαϊωάννου αποκάλυψε ότι έφυγε από το σπίτι του όταν ενηλικιώθηκε, με την επιθυμία να μην κρύψει τον εαυτό του.

«Το έσκασα από το σπίτι μου 18 χρονών, γιατί ήθελα να γίνω καλλιτέχνης, που ήταν η φύση μου, και γιατί ήθελα να είμαι ανοιχτά ομοφυλόφιλος άντρας, που είναι επίσης η φύση μου. Ήταν ζήτημα καθαρά προσωπικής αξιοπρέπειας. Έχω, επίσης, μια δυσκολία να με περιορίζουν.

«Από τη στιγμή που το έσκασα από το σπίτι μου και έγινα οικονομικά ανεξάρτητος, υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δεν θέλω να βρεθώ σε κανένα περιβάλλον που να χρειάζεται να πω ψέματα για το ποιος είμαι. Και τα πράγματα ήταν πιο εύκολα από όσο νόμιζα. Εκτός από λίγο bullying σε κάποιες περιπτώσεις, δεν συνάντησα κανένα ουσιαστικό πρόβλημα», ανέφερε ο καλλιτέχνης.

Όπως είπε, δεν είχε σκοπό να μεταμορφωθεί σε μια ακτιβιστική προσωπικότητα, ωστόσο τον χαροποιεί και συγκινεί το γεγονός ότι βοήθησε ανθρώπους να αποδεχτούν τον αυθεντικό εαυτό τους.

«Υπάρχουν γενιές και γενιές ανθρώπων που έρχονται -και με συγκινούν βαθύτατα- και μου εξηγούν ότι βοηθήθηκαν από την ύπαρξη της εργασίας μου και της προσωπικότητάς μου ώστε να αποδεχτούν τον εαυτό τους και να φανταστούν ότι μια τέτοια ζωή μπορεί να συμβεί χωρίς ενοχή.

«Η δημοφιλία μου έφτασε στο απόγειό της, όταν την επόμενη της τελετής έναρξης έγινα ένα είδος εθνικού ήρωα. Αποφάσισα να τοποθετήσω την ενέργεια αυτής της, άχρηστης κατά τα άλλα, φήμης σε κάτι που θεώρησα χρήσιμο: Έδωσα την πρώτη συνέντευξη στο 10%, ένα περιοδικό της ομοφυλόφιλης κοινότητας. Σκέφτηκα ότι αν ψάχνει ένα παιδί στην επαρχία κάτι να του δώσει χαρά, θα νιώσει κάτι όμορφο αν αυτός που θεωρείται τώρα σταρ πανελλήνιας εμβέλειας θυμίσει ότι είναι ένας ανοιχτά ομοφυλόφιλος άνδρας» επεσήμανε χαρακτηριστικά, αν και ξεκαθάρισε ότι για τον ίδιο η τέχνη του δεν είναι κουήρ.