Επιστολή στον πρωθυπουργό έστειλαν επτά ιερείς αντιδρώντας στην καμπάνια για την ισότητα στον γάμο, που ξεκίνησε την περασμένη Πέμπτη.
Στην επιστολή τους εναντιώνονται στο δικαίωμα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων να παντρεύονται κάνοντας μάλιστα και εξαιρετικά ομοφοβικές και τρανσφοβικές αναφορές, όπως: “η ὁμοφυλοφιλία δέν εἶναι θεμιτή σεξουαλική ἐπιλογή, ἀλλά παρέκκλιση καί διαστροφή τῆς φύσεως…” και “το τρίτο φύλο δέν ὑπάρχει”.
Σε αυτό το σημείο να πούμε ότι η καμπάνια του περιοδικού (Πες το ναι!) αναφέρεται στο δικαίωμα του πολιτικού γάμου και όχι στον θρησκευτικό. Ακόμη και έτσι όμως, φαίνεται πως κάποιοι ιερείς πιστεύουν ότι έχουν λόγο στο πώς πρέπει να λειτουργεί η πολιτεία σε σχέση με τα δικαιώματα των πολιτών της… κι αυτό είναι τουλάχιστον εξωφρενικό. Και το κάνουν αναπαράγοντας έναν ακραίο ομοφοβικό/τρανσφοβικό λόγο, τον οποίο τον στέλνουν μάλιστα και στον πρωθυπουργό της χώρας.
Από τη στιγμή που η επιστολή αυτή έγινε γνωστή, αρκετά μέσα και δημοσιογράφοι έσπευσαν να την αναπαράγουν βάζοντας βαρύγδουπους τίτλους, όπως: “η εκκλησία λέει, όχι στην ισότητα στον γάμο”, “η εκκλησία της Ελλάδας δέχεται πόλεμο” κ.α, λες και οι επτά αυτοί ιερείς αντιπροσωπεύουν το σύνολο της εκκλησίας ή αποτελούν έστω την επίσημη εκπροσώπησή της. Και τον έκαναν παραβλέποντας προκλητικά όλο το κακοποιητικό ύφος της επιστολής, δικαιολογώντας με αυτό τον τρόπο τη ρητορική μίσους εις βάρος μας.
Σας θυμίζω ότι πριν λίγες εβδομάδες έναν ιερέας στην Αθήνα έδιωξε μια τρανς γυναίκα από το συσσίτιο, κάνοντας τα ίδια σχεδόν χυδαία σχόλια με του ιερείς που έστειλαν την επιστολή. Πολλοί τότε μίλησαν για την άμεση αντίδραση του αρχιεπίσκοπου Ιερώνυμου, ο οποίος διέταξε τη διερεύνηση του περιστατικού. Αναρωτιέμαι, μόνο, γιατί δε συμβαίνει και εδώ κάτι αντίστοιχο;
Αναλυτικά η επιστολή των επτά ιερέων:
«Θέλουμε νά πληροφορήσουμε τούς ἀδελφούς μας χριστιανούς. Νά καταθέσουμε τή μαρτυρία τῆς Ἐκκλησίας. Νά ὑπομνήσουμε μέ πατρική ἀγάπη πρός ὅλους τό θέλημα τοῦ ζῶντος καί ἀληθινοῦ Θεοῦ.
Ἡ ἱστορία εἶναι ἀρκετά παλιά. Ἰσχνές μειοψηφίες καλά ὀργανωμένες μέ γερές προσβάσεις στά Μ.Μ.Ε., ἔντυπα καί ἠλεκτρονικά, πιέζουν ἐδῶ καί χρόνια κυβερνήσεις καί κόμματα γιά νομοθετική ἀναγνώριση τῆς σεξουαλικῆς τους παρέκκλισης.
Οἱ Χριστιανοί —ἀκόμη κι ἐκεῖνοι πού διατηροῦν χαλαρή σχέση μέ τήν Ἐκκλησία— γνωρίζουμε ὅτι ὁ Θεός δημιούργησε δύο φύλα, τόν ἄνδρα καί τή γυναίκα. Τρίτο φύλο δέν ὑπάρχει.
Κατά τή φυσική τάξη πού ἐγκαθίδρυσε ὁ Θεός, ὁ ἄνδρας ἕλκεται ἀπό τή γυναίκα καί ἡ γυναίκα ἀπό τόν ἄνδρα. Ἡ ἕλξη αὐτή ἀνοίγει τόν δρόμο τοῦ γάμου πού στή χριστιανική Ἐκκλησία θεωρεῖται «μυστήριον μέγα», μυστήριο ἀγάπης, πηγή καί λίκνο τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς καί ὁδός πού ὁδηγεῖ στή χριστιανική τελειότητα συζύγους καί παιδιά.
Ἡ Ἐκκλησία εὐλογεῖ αὐτή τήν ἔγγαμη σχέση καί θεωρεῖ τήν οἰκογένεια, πού ὁ χριστιανικός γάμος ἐγκαινιάζει, μικρή «κατ᾽ οἶκον» ἐκκλησία.
Εἶναι πολύ φυσικό, λοιπόν, ἐκτός ἀπό τόν εὐλογημένο χριστιανικό γάμο ἡ Ἐκκλησία νά μήν ἀποδέχεται κανενός εἴδους ἄλλο γάμο γιά τά μέλη της, τούς χριστιανούς.
Εἰδικότερα γιά τό φαινόμενο τῆς ὁμοφυλοφιλίας ἡ «θέση» της ἀπό τήν ἵδρυσή της μέχρι σήμερα εἶναι κάτι περισσότερο ἀπό ξεκάθαρη: Ἡ ὁμοφυλοφιλία δέν εἶναι θεμιτή σεξουαλική ἐπιλογή, ἀλλά παρέκκλιση καί διαστροφή τῆς φύσεως.
Εἶναι κατά τόν λόγο τοῦ ἀποστόλου Παύλου βαρύ, θανάσιμο σαρκικό ἁμάρτημα τό ὁποῖο, ἄν ὁ ἄνθρωπος πού τό διαπράττει δέν μετανοήσει, τόν ἀποκλείει ἀπό τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Ἡ Ἐκκλησία εἶναι μητέρα. Μακροθυμεῖ, ἀνέχεται καί προσεύχεται γιά τήν ἐπιστροφή στούς κόλπους της καί στήν εὐλογημένη κατά Χριστόν ζωή κάθε παιδιοῦ της πού ἀπομακρύνθηκε ἀπ᾽ αὐτήν.
Σέ καμιά περίπτωση ὅμως δέν ἀποδέχεται καί δέν συμβιβάζεται μέ τήν ἁμαρτία. Σέ καμιά περίπτωση δέν συναινεῖ ἡ ἐκτροπή ἀπό τούς νόμους τῆς φύσης πού ὅρισε ὁ Θεός νά γίνει «ἐλεύθερη ἐπιλογή» καί «δικαίωμα» τοῦ ἀνθρώπου.
Σέ καμιά περίπτωση δέν συμφωνεῖ νά τίθεται σέ ἰσότιμη λίγο-πολύ θέση ὁ χριστιανικός γάμος ἀνδρός καί γυναικός καί ἡ «ἐλεύθερη συμβίωση» εἴτε ἑτεροφύλων εἴτε ὁμοφυλοφίλων· ἡ εὐλογημένη χριστιανική οἰκογένεια καί κάθε λογῆς «ἐναλλακτικές μορφές» οἰκογένειας, εἰσαγόμενα ὑποπροϊόντα ἀποχριστιανισμένων κοινωνιῶν.
π Γεώργιος Μπόκας
π Δημ. Γεωργούλιας
π Λ. Ρασσίνης
π Γε. Ράπτης,
π Τιμόθεος Γεράρδος
π Πλα. Αραβογιάνης
π Ξεν. Γεωργιάδης»
