Πέτρος Αλεξανδρής
Ολοκλήρωσε το περασμένο σαββατοκύριακο τις παραστάσεις του «Βelleλέν» η Φένια Αποστόλου, μετά από μία πορεία που ξεκίνησε από την Αθήνα τον Απρίλιο του 2015 και κατέληξε – μέσω Ηρακλείου και Ερεβάν (3 Οκτωβρίου) – στην Πάτρα (9-11 Οκτωβρίου).
Με αφορμή την παράσταση έδωσε συνέντευξη στο thebest.gr όπου μιλάει για τη ζωή της και για τη μετάβασή της από το ένα φύλο στο άλλο, ενώ ο θεατρικός κόσμος την είχε αρχικά γνωρίσει ως άντρα ηθοποιό και χορευτή.
Όταν έγινε η διόρθωση φύλου φοβήθηκες τις “επιπτώσεις” στην επαγγελματική σου ζωή;
Βέβαια. Άλλαξα φύλο, έγινα ένα άλλο πρόσωπο και αυτό που είχα χτίσει μέχρι τότε θα μπορούσε να γκρεμιστεί. Ήξερα οτι μπορεί αυτή η πορεία 10 χρόνων που είχα να διαγραφεί. Όμως για μένα ήταν σημαντικό να γεννηθεί η Φενια. Ήταν σημαντικό να υπάρξω στην ζωή ως γυναίκα για να μπορέσω να βρω την ευτυχία και την ολοκλήρωση.Μέσα ου ίσως ήξερα ότι αυτό θα με πάει πιο μπροστά και στην τέχνη. Όταν ο άνθρωπος είναι αυθεντικός και έχει αυτά που θέλει μπορεί να είναι πιο δυνατός.
Ήταν μια εποχή που έπρεπε να συγκεντρωθώ σε εμένα. Έκανα μια ορμονοθεραπεία που επέφερε πολλές ψυχολογικές μεταπτώσεις… δεν μπορούσα να ασχοληθώ με οτιδήποτε άλλο. Ούτε με την δουλειά μου.
Πώς ήταν επιστροφή σου;
Επέστρεψα το 2009. Έκανα το πρώτο μου “άνοιγμα” στον κόσμο σαν γυναίκα δημιουργός με ένα έργο που ήταν βασισμένο στην “Εκδίκηση της ξανθιάς”.
Η Φένια κατάφερε να έχει μια σταθερή, ανοδική πορεία….Είσαι ίσως η μοναδική τρανσέξουαλ ηθοποιός που ερμηνεύει έναν καθαρά γυναικείο ρόλο…
Πάντα ταυτιζόμουν με τους γυναικείους ρόλους. Μια τρανσέξουαλ γυναίκα δεν πρέπει να παίζει την τρανσέξουαλ αλλά γυναικείους ρόλους. Τις τρανσέξουαλ μπορούν να τις κάνουν πολύ καλά και άντρες ηθοποιοί. Ένας λόγος που είπα “ναι” στην “Ωραία Ελένη” είναι ότι θα έκανα την γυναίκα. Στο κινηματογράφο έχω κάνει αρκετές φορές τρανσέξουαλ, πριν την αλλαγή. Το τυποποιημένο όμως “τρανσέξουαλ να κάνουν τρανσέξουαλ” δεν φέρνει εξέλιξη στην τέχνη.
Ολόκληρη η συνέντευξη εδώ
