Με αφορμή τη χθεσινή Γιορτή του Πατέρα (21 Ιουνίου, που γιορτάζεται κάθε τρίτη Κυριακή του Ιουνίου), επτά γκέι μπαμπάδες μίλησαν στο out για την κουήρ πατρότητα.
O’Brian Banner και Daryl Fields
Παντρεμένοι από τον Ιούνιο του 2012, οι O’Brian και Daryl είναι μπαμπάδες δύο τρίχρονων παιδιών. Κι ενώ δεν «σχεδίαζαν» να αποκτήσουν παιδιά, και οι δύο μεγάλωσαν σε μεγάλες οικογένειες και ήλπιζαν να γίνουν μπαμπάδες. Ειδικά για τον O’Brian, η πατρότητα υπήρξε μετασχηματιστική.
“Η πατρότητα είναι πραγματικά μια Εργασία Αγάπης, αλλά είναι επίσης η πιο ικανοποιητική εμπειρία που μπορεί να φανταστεί κανείς” , λέει. «Μόλις έγινα μπαμπάς, υπήρξε μια άμεση αλλαγή οπτικής των πραγμάτων. Οι επιθυμίες και οι ανάγκες μου δεν ήταν πλέον δικές μου. Κάθε απόφαση που λαμβάνω τώρα περιστρέφεται γύρω από αυτά» .
«Ανακαλύπτουμε, επίσης, πόσο μεγάλο μέρος των προσωπικών μας εμπειριών με τις οποίες μεγαλώσαμε επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο μεγαλώνουμε τους γιους μας» , συνεχίζει. «Ο σύζυγός μου μεγάλωσε κυρίως με τον μπαμπά του και εγώ μεγάλωσα με τη μαμά μου, οπότε αυτό δημιουργεί μια ενδιαφέρουσα, αλλά ισορροπημένη δυναμική για τους γιους μας. Έχουμε, επίσης, ένα πολύ μεγάλο χωριό-οικογένειας και φίλους που δεν διστάζουν να μας βοηθήσουν, όταν χρειαζόμαστε ένα διάλειμμα. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη. Θα είμαστε για πάντα ευγνώμονες για την τεράστια αγάπη, που δείχνουν στην οικογένειά μας.
Όταν αποφασίσαμε να μεγαλώσουμε την οικογένειά μας, υπήρχαν τόσες πολλές ερωτήσεις ενώ δεν υπήρχαν πολλά άτομα που θα μπορούσαν να μας απαντήσουν. Έτσι, με έναν τρόπο, απλά προχωρήσαμε πιστεύοντας όλα θα τα καταφέρουμε. Ευτυχώς, η κοινότητά μας τόσο η γκέι όσο και η στρέιτ μας έχουν αγκαλιάσει. Είναι ένα υπέροχο συναίσθημα να μπορείς να είσαι αυθεντικός στον εαυτός σου, να λαμβάνεις τόση Αγάπη και Ενθάρρυνση. Τώρα περισσότερο από ποτέ: Έχουμε σημασία!!”
PJ & Thomas McKay
Αν και οι οπαδοί τους στο Instagram τους γνωρίζουν εδώ και πολύ καιρό από τις ανακαινίσεις τους, κατά το παρελθόν, οι PJ και Thomas McKay έχουν επίσης γίνει γνωστοί ως ανάδοχοι μπαμπάδες. Αφού παντρεύτηκαν τον Οκτώβριο του 2015, άρχισαν να μεγαλώνουν τρία παιδιά ηλικίας δύο έως πέντε ετών, πριν από ένα χρόνο.
“Διαλέξαμε τα ονόματα των μελλοντικών παιδιών μας τον πρώτο μήνα που βγαίναμε” , λέει το ζευγάρι. «Αυτό ήταν πριν από 10 χρόνια, άντα σχεδιάζαμε να έχουμε παιδιά κάποια στιγμή. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, το σχέδιο ήταν να βρούμε μία παρένθετη μητέρα και να κάνουμε ένα παιδί από τον καθένα μας. Ωστόσο, με τα χρόνια, οι καρδιά και το μυαλό μας άνοιξαν και συνειδητοποιήσαμε ότι ήταν εντάξει για εμάς να μην είναι βιολογικά δικά μας τα παιδιά μας, καθώς υπάρχουν τόσα πολλά παιδιά στον κόσμο που χρειάζονται ένα ασφαλές και στοργικό σπιτικό, και ότι μερικές φορές επιλέγουμε τη δική μας οικογένεια – ή εκείνη επιλέγει εσένα.”
“Ενώ δεν έχουμε τεκνοθετήσει αυτά τα παιδιά, τα αγαπάμε σαν να είναι δικά μας” , λένε.
“Τον Ιούλιο, θα κλείσουμε έναν χρόνο μαζί, και είναι τρελό τι έχει αλλάξει μέσα σε έναν χρόνο. Η πατρότητα μας έχει αλλάξει με κάθε τρόπο που μπορεί να φανταστεί κανείς. Είναι ό, τι νομίζαμε ότι θα ήταν, ωστόσο, δε θα μπορούσαμε να είμαστε προετοιμασμένοι ή να γνωρίζαμε την επίδραση που θα είχαν αυτά τα τρία παιδιά σε εμάς. Η ζωή δεν ήταν μόνο για εμάς πια, χρειάστηκε μια προσαρμογή στην αρχή, αλλά σύντομα έγινε φυσικό να μη βάλουμε τους εαυτούς μας σε προτεραιότητα. Υπήρχαν πιο σημαντικά πράγματα. Τι κάναμε πριν από το να αλλάζουμε πάνες, πριν ξεκινήσουμε να κάνουμε τους ζογκλέρ διδασκαλίας και μαγειρικής και πριν από τον χρόνο παιχνιδιού, και από το να προσπαθούμε να επιχειρηματολογήσουμε για το ποιος έκλεψε στο παιχνίδι; Μεγαλώνοντας, και οι δύο είχαμε μια ιδέα για το πώς θέλαμε να μοιάζει η μελλοντική μας οικογένεια, η οικογένεια ήταν πάντα τόσο σημαντική για εμάς, και παρόλο που δεν μεγαλώσαμε αυτά τα παιδάκια, ή δεν τα γεννήσαμε, ή ακόμη δεν γνωρίζαμε την ύπαρξή τους πριν από ένα χρόνο, έχουν κατακτήσει τις καρδιές μας και έχουμε την τιμή να έχουμε την ευκαιρία να γίνουμε μέρος της ζωής τους για όσο μας χρειάζονται.”
Aaron και JaRel Clay
Παντρεμένοι το 2015, ο Aaron και ο JaRel Clay σχεδίαζαν πάντα να έχουν παιδιά και επί του παρόντος είναι οι μπαμπάδες του τετράχρονου Noah. Για τον Aaron, η εμπειρία αυτήν τον έκανε να αναστοχάζεται πάνω τις άλλες σχέσεις του.
“Η σχέση μου με τον πατέρα μου – ειδικά μετά το coming out – είναι μία δουλειά σε εξέλιξη, αλλά βελτιώνεται, αλλά ποτέ δεν γιόρτασα πραγματικά την Ημέρα του Πατέρα μέχρι τον γιο μας Noah” , λέει. “Και χωρίς αυτή τη μόνιμη πατρική φιγούρα μεγαλώνοντας, πάντα αναρωτιόμουν αν θα μπορούσα να είμαι καλός πατέρας. Αλλά αυτό που έμαθα είναι ότι μπορώ. Μπορούμε. Τώρα, η Ημέρα του Πατέρα (για μένα) είναι αναγνώριση ότι εγώ είμαι κάτι με το οποίο δεν είχα μεγαλώσει ποτέ και είναι μια γιορτή της ζωής, της αγάπης και του γιου μας. Έχοντας στερηθεί αυτή τη μόνιμη φιγούρα του πατέρα, είμαι χαρούμενος που ο γιος μου είναι διπλά ευλογημένος που έχει δύο μαύρους μπαμπάδες που τον αγαπούν, τον φροντίζουν, και να τον προστατεύουν, και μας γιορτάζει όσο κι εμείς. Γιορτάσαμε, επίσης, αυτήν την ημέρα με άλλες μαύρες γκέι οικογένειες, και η συντροφιά και η κοινότητα των μαύρων γκέι μπαμπάδων και των παιδιών τους ήταν απίστευτη.
Το να είσαι κουήρ και πατέρας είχε τις προκλήσεις του, ειδικά όταν πρόκειται για την διαδρομή σου μέσα στις οικογενειακές σχέσεις και τις επαγγελματικές ευθύνες. Δεν ταιριάζουμε με τους κοινωνικούς κανόνες ότι μια γυναίκα ή μια μητέρα είναι ο πάροχος φροντίδας ενός παιδιού – ως μπαμπάδες, εμείς είμαστε οι πάροχοι. Όταν πρόκειται για την απουσία μας από την εργασία για τις σχολικές συναντήσεις, το ραντεβού με γιατρό, ή η φροντίδα του Noah όταν είναι άρρωστος, αναλαμβάνουμε αυτόν τον «ρόλο» ως μπαμπάδες. Και ευτυχώς για εμάς, έχουμε εργοδότριες εταιρείες, φιλικά πρόσωπα και οικογένειες που καταλαβαίνουν και έχουν κάνει τα πάντα διαχειρίσιμα.
Αναμφίβολα, το να είμαι πατέρας έχει αλλάξει τη ζωή μου. Μου έδωσε έναν σκοπό που δεν εκτιμούσα ποτέ πριν. Αγαπώ τον σύζυγό μου, αλλά νομίζω ότι και οι δύο συμφωνούμε, ότι δεν είχαμε ποτέ μα ποτέ παρόμοια αγάπη. Ο Noah είναι ο γιος μας, και είναι μια αντανάκλαση των καλύτερων στοιχείων των δύο μας. Είμαι τόσο περήφανος που είμαι ο πατέρας του και μάλιστα είμαι περήφανος για αυτό που έχουμε καταφέρει ως ζευγάρι να τον μεγαλώσουμε.”
Joshua Todd
Έχοντας μεγαλώσει σε μια οικογένεια με επτά παιδιά, ο Joshua σχεδίαζε πάντα να έχει παιδιά. «Έκανα coming out και για χρόνια δε μου φαινόταν καν ότι τα παιδιά θα άλλαζαν κάτι διαφορετικά» , λέει. “Με μεγάλο βαθμό ήταν μέρος του πώς έβλεπα τον εαυτό μου, ξέχασα όλη τη βιολογική διαδικασία που συνήθως οδηγεί στο παιδί.” Αλλά το 2003 το κατάλαβε και άρχισε να δημιουργεί τη δική του οικογένεια. Από τότε έχει τεκνοθετήσει δύο παιδιά, που τα μεγαλώνει με τον πρώην σύζυγό του και τον σύντροφό του.
“Κάτι που με εντυπωσίασε στο ότι είμαι ένας κουήρ άντρας με παιδιά σε σύγκριση με τις στρέιτ φίλες μου που ήταν απλά ανύπαντρες γυναίκες ήταν το πόσοι τύποι που γνώριζα υπέθεταν ότι θα ήμουν η άμεση πορεία τους προς την οικογενειακή ζωή” , λέει. “Οι φίλες μου πάντα έλεγαν πως το να έχεις παιδιά είναι σαν το φιλί του θανάτου του ραντεβού, αλλά η δική μου εμπειρία ήταν το αντίθετο. Οι άλλοι υποθέτουν ότι είμαι σταθερός, υπεύθυνος κ.λπ. κ.λπ. λόγω των παιδιών και συνήθως ξεκινούσαν πολύ γρήγορα την κουβέντα για τον ρόλο του γονέα. Έχω γίνει πολύ προστατευτικός με τα παιδιά μου και δεν τους γνωρίζω με όποιο άτομο βγαίνω! Δεν είχα σχέση με τον πατέρα μου, οπότε ήταν πολύ σημαντικό για μένα να είμαι ανοιχτός, ειλικρινής και όσο πιο έντιμος γίνεται με τα παιδιά. Μου αρέσει να βλέπω τι καταπληκτικοί ενήλικες γίνονται. Και οι δύο είναι καλοί, συμπονετικοί και ενδιαφέρονται για τη δικαιοσύνη και τον αντιρατσισμό. Ελπίζω το να μεγαλώνουν με έναν κουήρ μπαμπά να τους βοηθήσει να δουν πώς λειτουργεί η αδικία και να οδηγηθούν σε αυτό που είναι εκείνα.”
Richard και Carlos Seigler-Carter
Όταν ο Richard και ο Carlos Seigler-Carter παντρεύτηκαν το 2015, ήδη ήξεραν ότι ήθελαν να αποκτήσουν παιδιά. “Εξετάσαμε μια ποικιλία επιλογών, όπως η τεκνοθεσία μέσω ιδρυμάτων, η ιδιωτική τεκνοθεσία και η ανοιχτή τεκνοθεσία” , λένε οι δύο τους. “Τελικά, επεκτείναμε την οικογένειά μας μέσω της ιδιωτικής τεκνοθεσίας τον Δεκέμβριο του 2016” . Αυτή η επέκταση ήρθε με τη μορφή το Timothy, ένα παιδί τριών ετών.
“Από τότε που γίναμε γονείς, έπρεπε να εξισορροπήσουμε τον οικογενειακό χρόνο και να είμαστε παρόντες για να ανταποκριθούμε στις ανάγκες του γάμου μας” , λένε. “Πιστεύουμε ακράδαντα ότι πρέπει να καλλιεργήσουμε την οικογένειά μας στο σύνολό της, ενώ συνεχίζουμε να “βγαίνουμε” ο ένας με τον άλλον, και να βρίσκουμε χρόνο για τα μεταξύ μας ραντεβού. Πριν ξεκινήσουμε το απίστευτο ταξίδι της πατρότητας, ο χρόνος φαινόταν άπειρος – μάθαμε από νωρίς τη σημασία του να λατρεύουμε την κάθε στιγμή που περνάει, ειδικά καθώς ο γιος μας συνεχίζει να ανθίζει και να μεγαλώνει.
Ως εμφανής οικογένεια, έχουμε εισπράξει πολλά ενδιαφέροντα βλέμματα, σχόλια και ερωτήσεις σχετικά με το οικογενειακό μας σχήμα. Πολλές από τις ερωτήσεις είναι καλοπροαίρετες, αλλά μερικές φορές εξακολουθούν να είναι λίγο άβολες. Για να προσθέσουμε ακόμη περισσότερη πολυπλοκότητα στη θέση μας ως μπαμπάδες, είμαστε δύο μαύροι άνδρες από την Τζαμάικα που μεγαλώνουν ένα μωρό – μια εικόνα που δεν είναι συχνά τόσο προσιτή όσο θα έπρεπε! Ωστόσο, αυτή η πρόκληση δεν είναι ανυπέρβλητη κατά την άποψή μας και είμαστε σίγουροι ότι θα βοηθήσουμε στο να υπερασπιστούμε την ομορφιά της σύγχρονης οικογένειας.”
