Η Elizabeth Taylor, μπορεί να έφυγε, αλλά η κληρονομιά της, ως η πρώτη και έντονα δεσμευμένης ακτιβίστριας και θερμού υποστηρικτή της έρευνας για το HIV/AIDS και του σεβασμού όσων ζουν με αυτόν θα παραμείνει ζωντανή.
Από την αυγή της επιδημίας στις ΗΠΑ, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο όχι μόνο στη συγκέντρωση των χρημάτων κατά της ασθένειας, αλλά κυρίως για την αποδοχή των φορέων και ασθενών από την κοινωνία.
Πίσω στη δεκαετία του ’80, όταν η επιδημία του AIDS αποτελούσε μυστήριο και εκφοβίζε τους περισσότερους ανθρώπους, η Elizabeth Taylor μίλησε με δυναμισμό και μοναδικό τρόπο υπέρ των δικαιωμάτων των ασθενών και των φορέων.
Ο θάνατος του στενού της φίλου και του συμπρωταγωνιστή Rock Hudson από AIDS το 1985 την έκανε να πάρει την απόφαση να διαδραματίσει ένα σημαντικό ρόλο στον αγώνα κατά του HIV/AIDS. Εκείνο το έτος βοήθησε να συσταθεί η AMFAR ( American Foundation for AIDS Research ), το αμερικανικό ίδρυμα για την έρευνα του AIDS, το οποίο έχει συγκεντρώσει από τότε σχεδόν 325 εκατομμύρια δολλάρια για προγράμματα σχετικά με το AIDS και την παροχή ερευνητικών επιχορηγήσεων σε περισσότερους από 2.000 ερευνητές σε ολόκληρο τον κόσμο.
« Παρακολουθούσα στις ειδήσεις τις εξελίξεις για αυτή τη νέα ασθένεια και ρωτούσα συνέχεια τον εαυτό μου γιατό κανένας δεν έκανε τίποτα για να βοηθήσει » είχε πει στο παρελθόν « Και έπειτα συνειδητοποίησα ότι ήμουν ακριβώς όπως όλοι τους. Δεν έκανα τίποτα για να βοηθήσω.»
Αλλά εκείνο το τίποτα δε διαρκεί πολύ. «Η Taylor διαδραμάτισε έναν πολύ σημαντικό ρόλο σε μια πολύ σημαντική περίοδο.» δήλωσε ο Δρ Mervyn Silverman, πρώην πρόεδρος του AMFAR, ενώ συμπληρώνει «Ξεχώρισε τόσο όσο ένα απομονωμένο αστέρι στον ουρανό, στηρίζοντας τον αγώνα όταν οι περισσότεροι άνθρωποι έτρεχαν στην αντίθετη κατεύθυνση. »
Μεταξύ άλλων, καταπολέμησε δημόσιως τους περιορισμούς, που επιβλήθηκαν από την αμερικανική κυβέρνηση το 1987, στους ανθρώπους που είχαν μολυνθεί με το HIV, περιορισμοί που η κυβέρνηση των ΗΠΑ ακύρωσε μόλις πέρυσι.
Ένα άλλο σημαντικό μέρος της ανθρωπιστικής κληρονομιάς της είναι το ίδρυμα Elizabeth Taylor AIDS FOUNDATION, που ίδρυσε το 1991, για να εστιάσει στην προσοχή και την εκπαίδευση για την πρόληψη του AIDS. (http://www.elizabethtayloraidsfoundation.org )
Η γεμάτη κουράγιο και σημαντική υποστήριξη της στους ανθρώπους με AIDS ήρθε όταν πολλοί άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένoυ του πολιτικού συστήματος ήταν προσηλωμένοι στο να κοιτούν προς την αντίθετη κατεύθυνση γιατί θεωρούσαν ότι ο ιός δεν τους αφορούσε. Σε μια εποχή που κανείς δε μιλούσε για τον ιό η Elizabeth Taylor χρησιμοποίησε τη φήμη της, τα χρήματα της και τη φωνή της και ήταν από τις πρώτες που μίλησε ανοιχτά για τον ιό.
Και η Elizabeth Taylor ήρθε να στηρίξει τον αγώνα, τους φορείς και τους ασθενείς σε μια περίοδο δύσκολη και όχι για να λόγους προβολής γιατί δεν είχε ανάγκη από οποιαδήποτε προβολή, αλλά από αγάπη και ενδιαφέρον. Η ανθρωπιστική της δράση υπήρξε σημαντική όχι μόνο στις Η.Π.Α. Στήριξε προγράμματα διεθνώς και ειδικά στη Γαλλία την Sidaction και τη φίλη της, καλλιτέχνιδα Line Renaud, στον αγώνα που δίνει η δεύτερη για τη συγκέντρωση χρημάτων για την έρευνα αλλά και τα δικαιώματα των ανθρώπων που ζουν με τον ιό. Για πολλά χρόνια, η Elizabeth Taylor οργάνωνε στις Κάννες κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ κινηματογράφου το γνωστό Cinema Against AIDS, το οποίο συγκεντρώνει χρήματα για τους σκοπούς της AMFAR και διεθνών οργανώσεων.
Άλλωστε σε μια από τις τελευταίες της συνεντεύξεις, είχε δηλώσει «Η ζωή μου, είναι η οικογένεια μου και όσοι ζουν με τον HIV/AIDS»
Το ANTIVIRUS τιμά την καλλιτέχνιδα, τη γυναίκα, την ακτιβίστρια, μια μοναδική γυναίκα που πάλεψε τον ιό και αγωνίστηκε για τους ανθρώπους με HIV/AIDS. Αντίο Dame Elizabeth Taylor.
Δείτε το υπέροχο αφιέρωμα της AMFAR για την Elizabeth Taylor
Δείτε μια παλαιά συνέντευξη της στην εκπομπή LARRY KING Live στο CNN στην οποία μιλά για το AIDS.
Η Ελίζαμπεθ Τέιλορ (αγγλ. Elizabeth Taylor) ήταν ηθοποιός γεννημένη στις 27 Φεβρουαρίου του 1932 στο Χάμστεντ του Λονδίνου. Ξεκίνησε την καριέρα της ως παιδί θαύμα το 1943 με την ταινία Σιωπηλός κατήγορος, συνέχισε να γυρίζει ταινίες και τη δεκαετία του πενήντα πλέον ενήλικα αποτέλεσε τη μεγαλύτερη σταρ του αμερικανικού κινηματογράφου. Έχει προταθεί για βραβείο Όσκαρ 5 φορές και το έχει κερδίσει δύο, την πρώτη για την ταινία Ζήσαμε στην αμαρτία του 1960 και τη δεύτερη για το Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ του 1966. Άλλες αξιόλογες ταινίες της είναι Μια θέση στον ήλιο του 1951, Ο γίγας του 1955, Όσα δε σβήνει ο χρόνος του 1957, Λυσσασμένη γάτα του 1958 και Ξαφνικά πέρυσι το καλοκαίρι του 1959. Η Τέιλορ φημίζεται επίσης για το γεγονός ότι παντρεύτηκε 8 φορές, εκ των οποίων τις δύο με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον, για τη συλλογή διαμαντιών και κοσμημάτων και για τα μεγάλα βιολετιά της μάτια. Το ειδύλλιό της με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον αποτελεί ένα απ’ τα πιο αξιομνημόνευτα στην ιστορία του Χόλλιγουντ. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει έβδομη στη λίστα με τις 25 μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών.
Πηγή βιογραφικού σημειώματος : Wikipedia
