Οφήλιος

Αμφιταλαντεύομαι σε ένα σκοινί. Από την μια η κοινωνία, από την άλλη εγώ. Από την μια η τρέλα της, από την άλλη η τρέλα μου. Σταθμός μου τα προηγούμενα χρόνια η Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, στα βαγόνια της οποίας ανακάλυψα το πάθος μου για τα ανθρωπιστικά κινήματα, τον φεμινισμό και τα lgbtqi+ ζητήματα. Μέσα από το γράψιμο προσπαθώ να αποδομήσω τα μελανά σημεία της κοινωνίας, κι ας πούμε να τους βάλω λίγο χρώμα. Ίσως και να ‘μαι η αρσενική εκδοχή της ηρωίδας του Σαίξπηρ.

Πάρ’ τον φαλλό σου από μπροστά μου

Όταν ήμασταν στο γυμνάσιο, τα έβλεπες στις έδρες, στα θρανία, στους πίνακες, στους τοίχους. Χαραγμένα, ζωγραφισμένα, με μαρκαδόρους πόσκα, ή στυλό, φιγουράριριζαν
27/08/2021
σημαία

Ύμνος εις την ελευθερία (μας)

Διακόσια χρόνια συμπληρώνονται από την επανάσταση του 1821 και έχω ανάμεικτα συναισθήματα. Νιώθω απογοητευμένος από τη χώρα μου, δε θα το κρύψω.
25/03/2021