Σε αυτό το τεύχος επιστρέφουμε στους δρόμους, παρέα με τον Παύλο Χάππιλο.
Ο Παύλος κατάφερε να αγγίξει τον κόσμο, επειδή απλώς ήταν ο περήφανος εαυτός του. Γι΄αυτό και εμείς τον προσκαλέσαμε να γιορτάσει μαζί μας τον μήνα Υπερηφάνειας με τρόπο “άκρως οικογενειακό”, μιας και για τον ίδιο “κοινότητα σημαίνει οικογένεια…”.
Παράλληλα, κάνουμε ένα ταξίδι στην ελληνική επαρχία, δίνοντας φωνή στα ΛΟΑΤ+ άτομα που ζουν εκεί, ώστε να μας μιλήσουν για την καθημερινότητά τους.
Στην παρέα μας και η Marseaux, η ανερχόμενη pop star, που μας κερνάει “Βότκα Βύσσινο” και μάς μιλά για γυναικεία ενδυνάμωση.
Eπίσης, η Calvin Klein επιλέγει το Antivirus και γιορτάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το Pride, μέσα από την καμπάνια της #proudinmycalvins.
Όλα αυτά σε συνδυασμό με τις γνωστές μας στήλες μόδας, πολιτισμού, υγείας κλπ.
Παράλαβε το νέο τεύχος στον χώρο σου, χωρίς χρέωση (αρκεί να μένεις στην Ελλάδα και να είσαι άνω των 18 ετών). Για να εγγραφείς στη δωρεάν συνδρομητική υπηρεσία πάτα εδώ.
Editorial 97
Ο Ιούνιος είναι ο μήνας της ΛΟΑΤΚΙ Υπερηφάνειας. O μήνας της ορατότητας, των χρωμάτων και των μεγάλων παρελάσεων. Δεν ξέρω πώς το βλέπετε εσείς αλλά φέτος, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, νιώθω σαν κάποιος να μας έκλεψε αυτόν τον μήνα. Λες κι ο χρόνος τον ξέχασε και μεταπήδησε, χωρίς δεύτερη σκέψη στον επόμενο, αφήνοντας την «υπερηφάνεια» μας κάπου στα σκοτεινά και εμάς να μετράμε ακόμη μία φορά θύματα, που δέχονται επιθέσεις, μένουν χωρίς σπίτι, βάζουν τέλος στη ζωή τους ή καταλήγουν να θάβονται χωρίς ταυτότητα και ιστορία. Ακριβώς, όπως και τους υπόλοιπους μήνες.
«Πού πήγε λοιπόν ο πολύχρωμος Ιούνης μας;» και ακόμη πιο σημαντικό «πώς θα τον πάρουμε πίσω;». Την ώρα που σας τα γράφω αυτά, στο μυαλό μου έρχεται ένα σύνθημα που συναντώ σε κάθε Φεστιβάλ Υπερηφάνειας. Ξέρετε, εκείνο που ακούγεται περισσότερο σαν ενοχική προειδοποίηση, παρά σαν εμψυχωτικό ευφυολόγημα. «Το Pride δεν είναι γιορτή, είναι διαδήλωση». Ίσως, τελικά, αυτό είναι που χρειαζόμαστε. Μια μεγάλη και αδιάκοπη διαδήλωση, μέχρι εκείνη η μικρότερη νύχτα του χρόνου, που έρχεται πάντα μαζί με τον Ιούνη (μας), να γίνει καθημερινότητα.
Υ.Γ. Ένας από τους στόχους μας ως περιοδικό είναι να φροντίσουμε, ώστε να μην ξεχαστούν οι ιστορίες και οι μνήμες των ανθρώπων της κοινότητά μας. Στη μνήμη τ@ Δήμητρ@
Βασίλης Θανόπουλος
