Ανοιξη.
Το σύμφωνο προ των πυλών, εκπρόσωποι της κυβέρνησης και βουλευτές να παίρνουν ανοιχτά θέ σεις υπέρ της κοινότητας μας (περιλαμβανομένης και της υπέροχης Βασιλικής Κατριβάνου της οποίας συνέντευξη θα βρείτε εντός) από τη μία και Θάνατοι λόγω ομοφοβίας, ρητορική μίσους από εκπρόσωπο της εκκλησίας από την άλλη.
Η εικόνα μιας Ελλάδας που περιλαμβάνει το φως από την ελπίδα της αλλαγής και το σκοτάδι του χτες που ακόμα μας πληγώνει.
Η θέση του antivirus θα είναι πάντα με την πλάτη στο σκοτάδι και το βλέμμα στο φως.
Στις σελίδες μας ακόμη θα βρείτε τα νέα lgbtq ελληνικών ομάδων και οργανώσεων, συνέντευξη από την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη , ανοιξιάτικη φωτογράφιση καθώς και ένα QUEER αφιέρωμα αγκαζέ με ένα για τους ανοιχτά LGBT πολιτικούς της Ευρώπης.
Ελπίζουμε να σας αρέσει και να το βρείτε ενδιαφέρον.
Editorial #61#
Κάποια πράγματα οι άνθρωποι δε μπορούμε να τα αντέξουμε μονομιάς. Κι αυτά δεν τα βλέπουμε μονομιάς. Και αυτό μπορεί να είναι μέχρι και γλυκό. Η ανακάλυψη της αλήθειας μας ας πούμε…
Χαρακτηριστικός μηχανισμός μας -πιστεύω- είναι να ντύνουμε κεντρικά μας θέματα με πολλά πουλοβεράκια μέχρι να τα κάνουμε κρεμμύδια. Πάρε για παράδειγμα τις σχέσεις. Αν τις βασίσουμε στην ανάγκη για ευτυχία, για αγάπη και επιβεβαίωση, πολύ σπάνια φτάνουμε να καταλάβουμε συμπεριφορές μας μέσα σε αυτές και τι πραγματικά σημαίνουν. Πόσο μάλλον το γιατί τις υιοθετούμε.
Κατ’αντιστοιχία και για πιο γενικά θέματα, όπως πχ ο θάνατος και ο φόβος για τον θάνατο, έχουμε βρει πουλοβεράκια που ακούνε στο όνομα μιας θρησκείας, μιας φιλοσοφίας κτλ. Κι ως εδώ όλα καλά.
Όταν όμως τα πουλόβερ επιτάσσουν τη μόδα του τι θα ντύνουν θεωρώ έχουμε πρόβλημα. Σαν μια σχέση που την κάνεις απο καθαρή ανασφάλεια και την ονομάζεις βαθιά αγάπη, έτσι και μια θρησκεία ή ιδεολογία που σου λέει πως θα αγαπάς και τι θα ονειρεύεσαι, αρχίζει και στενεύει επικίνδυνα. Και εκεί ο πόνος μπορεί να γίνει πολύ βαθύς. Όχι επειδή μπήκε στο πλύσιμο, αλλα επειδή ο πυρήνας που μέχρι τώρα έντυνε ευτυχώς εξελίχθηκε και πλέον μπορεί να δει πέρα απο τα πουλόβερ.
Γιατί η ζεστασιά -ακόμη κι αν είναι επίπλαστη- είναι όμορφη, δε λέω. Το ίδιο όμως και η αλήθεια.
Γιάννης Παπαγιαννόπουλος
