Η μόδα δεν έχει φύλο!
Μπήκε στο GNTM για να μιλήσει για μόδα. Όχι γι΄αυτή που αναλώνεται σε έμφυλες
διακρίσεις και ακριβές επωνυμίες, αλλά γι΄αυτή που αποδέχεται τη ρευστότητα στα πάντα και κλείνει το μάτι στις queer επαναστάσεις. Ο Κωνσταντίνος Τσαγκάρης σε μια ξεχωριστή συνέντευξη.
Σε μια προσπάθεια να καταλάβουμε τι συμβαίνει με την ισότητα στον γάμο στην Ελλάδα, καλούμε ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα να μας εξηγήσουν γιατί το “Ι Do Not” εξακολουθεί να αποτελεί τη μοναδική επιλογή για τις οικογένειές μας.
Στις σελίδες θα βρείτε, επίσης, ένα αφιέρωμα για τη Γραμμή Ψυχολογικής Στήριξης “11528 – ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ” και την πρώτη διαφημιστική καμπάνια με μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας (#HairHasNoGender).
Καλωσορίζουμε, τέλος, τον Χριστόφορο Ζαραλίκο ως guest editor του τεύχους.
Όλα αυτά σε συνδυασμό με τις γνωστές μας στήλες μόδας, πολιτισμού, υγείας κλπ.
Παράλαβε το νέο τεύχος στον χώρο σου, χωρίς χρέωση (αρκεί να μένεις στην Ελλάδα και να είσαι άνω των 18 ετών). Για να εγγραφείς στη δωρεάν συνδρομητική υπηρεσία πάτα εδώ
Editorial 101
Αν υπάρχει ένα στερεότυπο που μπορεί να με διασκεδάσει είναι αυτό που προωθεί την ιδέα ότι όλα τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα γνωρίζονται μεταξύ τους. Σίγουρα έχετε ζήσει και εσείς κάποιο περιστατικό με έναν/μία straight φίλο/η ή συγγενή σας που αναρωτιέται αν γνωρίζετε ένα άτομο, επειδή απλώς είναι γκέι. Όπως μια ξαδέρφη μου, η οποία κάθε φορά που με βλέπει δε χάνει την ευκαιρία να με ρωτήσει για κάποιον γνωστό της: «ξέρω ένα παιδί στη δουλειά, τον Κώστα, που είναι γκέι, τον ξέρεις;». Είναι αστείο πώς ένα στερεότυπο συντηρεί έναν τόσο ηλίθιο συλλογισμό -ότι όλοι οι γκέι γνωρίζονται μεταξύ τους επειδή έχουν την ίδια σεξουαλική ταυτότητα- και μάλλον αυτή η ηλιθιότητα είναι που με διασκεδάσει. Όσες φορές, όμως κι αν γυρίζω τα μάτια μου στην ξαδέρφη μου, απολαμβάνοντας να της απαντώ χαιρέκακα «φυσικά και τον γνωρίζω, Βέτα μου», σκέφτομαι ότι και εγώ ο ίδιος καταλήγω συχνά σε αντίστοιχα χαζούς συλλογισμούς και μάλιστα χειρότερους. Όπως για παράδειγμα κάθε φορά που χρησιμοποιώ τη λέξη «κοινότητα» αναφερόμενος σε όλα τα άτομα που μοιράζονται κοινές ταυτότητες (σεξουαλικές ή/και φύλου), πλην αυτών που αναγνωρίζει η ετεροκανονικότητα. Ειρωνικό αν το σκεφτείς και κάπως άδικο για την ξαδέρφη μου (συγγνώμη Βέτα). Καμία ταυτότητα, βλέπετε, δεν μπορεί να σε κάνει κοινότητα. Τουλάχιστον, αυτό πιστεύω εγώ. Το βίωμα της και ο (κακοποιητικός) τρόπος με την οποία την αντιμετωπίζει η κοινωνία είναι αυτό που το καταφέρνει. Ίσως, αν το δούμε έτσι, μπορέσουμε να βρεθούμε πιο κοντά.
Βασίλης Θανόπουλος
