Ανακοίνωση εξέδωσε ο Τομέας Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για τη δολοφονία της Άννας, τρανς γυναίκας, καταγωγής από την Κούβα.
Στην ανακοίνωση καυτηριάζεται το misgendering που υπέστη η δολοφονημένη τρανς γυναίκα, ενώ επισημαίνονται τα βήματα προς τον δρόμο για τη πραγματική ισότητα που βρίσκεται ακόμη μακριά.
Η ανακοίνωση
Την έλεγαν Άννα, Άννα Ιβάνκοβα. Μια τρανς γυναίκα από την Κούβα, που ήρθε στην Ελλάδα έχοντας περάσει δια πυρός και σιδήρου, με την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής.
Εχθές βρέθηκε άγρια δολοφονημένη μέσα στο σπίτι της στον Άγιο Παντελεήμονα. Ένα σπίτι φιλόξενο και πάντα ανοιχτό για αρκετές τρανς προσφύγισσες που ήταν άστεγες και χρειάζονταν ένα ασφαλές μέρος για να μείνουν.
Κατά την ανακοίνωση της δολοφονίας της, ακολούθησε ένα άγριο misgendering: [1] το «νεκρό άτομο» έγινε «νεκρός άνδρας» και έτσι κάπου στη διαδρομή οι «πληροφορίες» της ΕΛΑΣ πέρασαν σε τηλεγράφημα του ΑΠΕ και κυκλοφόρησαν και σε άλλα μέσα και ενημερωτικές ιστοσελίδες. Τα άτομα είναι πάντα «άνδρες»; Ίσως πρέπει να μιλήσουμε πάλι για την έλλειψη ενημέρωσης που υπάρχει, σχετικά με τις σωστές λέξεις γύρω από τις ΛΟΑΤΚΙ+ ταυτότητες και για τα οριζόντια επιμορφωτικά προγράμματα που έγιναν «σημαία» της κυβέρνησης της ΝΔ μέσα από την Στρατηγική Ισότητας των ΛΟΑΤΚΙ+.
Να μιλήσουμε και για την κακοποίηση της μνήμης της νεκρής Άννας, μετά την κακοποίηση του σώματός της που την οδήγησε στο θάνατο, καθώς ακόμα και στο θάνατο δεν της αναγνωρίστηκε το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό.
Η Άννα ήταν τρανς, γυναίκα, μετανάστρια και δεν ξέρουμε για ποιο χαρακτηριστικό από τα τρία την δολοφόνησαν, αν όχι και για τα τρία.
Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας μέχρι να φτάσουμε στην πραγματική ισότητα. Έχουμε πολύ δρόμο μέχρι να λείψει ο φόβος από μέσα μας και να δούμε τα προνόμιά μας όχι σαν ενοχή που επιβιώσαμε, αλλά ως δυνατότητα να παλέψουμε ώστε σε αυτόν το δρόμο προς τα εμπρός να μην αφήσουμε κανένα, καμία, κανένα πίσω. Κάποια από εμάς δεν θα είναι ανάμεσά μας αν και όταν θα φτάσουμε στον τερματισμό. Θα λείπουν οι δολοφονημένες, ο Ζακ/Zackie Oh!, η Άννα και όλα εκείνα που σαν πρωταθλητές στο «μαραθώνιο» των διακρίσεων δεν είχαν ποτέ ευκαιρίες για καλύτερη ζωή και τα παραμόνευε πάντα ο θάνατος, γιατί οι ευκαιρίες ζωής γι’ αυτά δε δίνονται ποτέ στα αλήθεια.
Σήμερα, Τρίτη, στις 20.00, στην Πλατεία Αγίου Παντελεήμονα.
Αύριο Τετάρτη στις 20.00, έξω από τη Βουλή των Ελλήνων.
Να είμαστε όλα, όλες, εκεί! Να βροντοφωνάξουμε ότι οι ζωές μας έχουν αξία!
