Η Kendall Stephens, μια τρανς γυναίκα από τη Νότια Φιλαδέλφεια, η οποία επιβίωσε μιας τρανσφοβικής επίθεσης στο ίδιο της το σπίτι, σοκαρίστηκε με την αντίδραση των αστυνομικών, που γελούσαν και έλεγαν αστεία, όσο εκείνη βρίσκονταν ματωμένη στο πάτωμα.
Προσοχή ακολουθεί σκληρή περιγραφή
Η Kendal Stephens, η οποία είναι φοιτήτρια στο Temple University, δέχτηκε βάναυση επίθεση στο ίδιο της το σπίτι από μια ομάδα ατόμων τον Αύγουστο.
H 34χρονη γυναίκα μελετούσε και απολάμβανε μια ήσυχη βραδιά με τις δύο βαφτιστήρες της, 12 και 16 ετών, όταν άκουσε έναν καυγά να ξεσπάει έξω από το σπίτι τους στη Νότια Φιλαδέλφεια.
Όταν η ομάδα δε διαλυόταν, κάλεσε τις υπεύθυνες υπηρεσίες και τότε ήταν που μια γυναίκα γύρισε και της έριξε μια μπουνιά στο πρόσωπό της. Τα υπόλοιπα άτομα μπήκαν μέσα στο σπίτι της και συνέχισαν να τη χτυπούν.
Σε μια συνέντευξή της με το Human Rights Campaign η Stephens είπε: “Κατέληξα να βρίσκομαι στην τραπεζαρία δεχόμενη επίθεση από τέσσερις γυναίκες από όλες τις πλευρές, και τότε ξαφνικά μια γυναίκα σήκωσε μια διακοσμητική ξύλινη γλάστρα και άρχισε να με χτυπάει στο κεφάλι μ’ αυτή με αποτέλεσμα να πάθω διάσειση και να χάσω τις αισθήσεις μου εκείνη την στιγμή.”
“Καθ’ όλη τη διάρκεια της επίθεσης η γυναίκα με αποκαλούσε ‘άντρα’ και ‘tranny’.”
“Η επίθεση δεν τελείωσε εκεί. Αρκετοί άντρες μπήκαν μέσα στο σπίτι και τράβηξαν τις γυναίκες μακριά, αλλά όχι πριν με χτυπήσουν, και αυτοί αποκαλώντας με τη ρατσιστική λέξη από N και ‘γ*****νη tranny’.”
Η αστυνομία αρνήθηκε να συλλάβει τα άτομα που επιτέθηκαν στην τρανς γυναίκα.
Η Stephens είχε σπασμένη μύτη, μελανιασμένα πλευρά, οίδημα στο πρόσωπο, διάσειση, σκισμένο χείλος, και κατεστραμμένα ούλα, που έχουν οδηγήσει στο να νεκρώσουν δύο της δόντια.
Όταν η αστυνομία έφτασε, δεν είχαν καμία συμπόνια για την τραυματισμένη τρανς γυναίκα.
“Οι αστυνομικοί που ανταποκρίθηκαν δεν ήταν καθόλου βοηθητικοί” , είπε η Stephens.
“Ήταν φιλοπόλεμοι και άκαρδοι και αρνήθηκαν να συλλάβουν τους δράστες, τους οποίους είχα αναγνωρίσει (βρίσκονταν λίγο πιο πέρα συνεχίζοντας να λένε τρανφοβικές βρισιές).”
“Επιπλέον, κοιτώντας τα τραύματά μου, χαρακτήρισαν το περιστατικό σα μια απλή επίθεση, και ως εκ τούτου, έπρεπε να κάνω μια ιδιωτική καταγγελία.”
Όσο αυτό συνέβαινε, ο άντρας της είχε επιτρέψει σπίτι, και παρακαλούσε μαζί με την Stephens την αστυνομία να κάνει κάτι. Έφυγαν χωρίς να επιβεβαιώσουν την ταυτότητα των δραστών, ή να προχωρήσουν σε κάποια σύλληψη.
Η Stephens πήγε στο αστυνομικό τμήμα, αλλά είπε: “Συνάντησα την ίδια εχθρικότητα από τον διοικητή, ο οποίος με παρενόχλησε, μείωσε τη σοβαρότητα των τραυματισμών μου και έλεγε αστεία με τους υφιστάμενούς του, ενώ εγώ βρισκόμουν με τα αίματα στο πάτωμα.”
“Ακόμα κι όταν μια εκπρόσωπος από το γραφείο του δημάρχου ήρθε για να με υπερασπιστεί στον διοικητή, ήταν εξίσου περιφρονητικός μαζί της.”
“Τελικά, παρατήσαμε να προσπαθούμε να αλλάξουμε τις κατηγορίες και πήγα στο νοσοκομείο.”
“Κανένα άτομο δεν πρέπει να βρεθεί σε αυτή τη θέση που θα πρέπει να υποστηρίζει την εαυτή του, τόσο έντονα όταν βρίσκεται σε τέτοια ακραία κατάσταση, αλλά αυτό είναι κάτι το οποίο συμβαίνει με τα τρανς άτομα σε κάθε διαπροσωπικό ζήτημα που αντιμετωπίζουν.”
Η Stephens ελπίζει ότι με το να μοιραστεί την ιστορία της μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους “να καταλάβουν ότι τα τρανς άτομα παντού βρίσκονται υπό πολιορκία εξαιτίας της ανεξέλεγκτης τρανσφοβίας που υπάρχει παντού.”
“Δεν ήμασταν ποτέ ασφαλής έξω από τα σπίτια μας, αλλά τώρα δεν είμαστε ασφαλής ούτε μέσα σε αυτά… Δυστυχώς, αρκετές τρανς ζωές δεν έχουν σημασία.”
