Ο Γιάννης Κέμμος είναι φωτορεπόρτερ από το 1998. Από την αρχή της κρίσης καταγράφει τα σημάδια της στους ανθρώπους και τους δρόμους της πόλης. Το μεσημέρι της Παρασκευής, 21ης Σεπτεμβρίου, βρέθηκε στην Γλάδστωνος, λίγο μετά το δολοφονικό λιντσάρισμα του Ζακ.
O ίδιος μίλησε στο 105,5 Στο Κόκκινο (αναδημοσίευση από stokokkino.gr) για όσα άκουσε και είδε.
Όπως πρώτα απ’ όλα κατέδειξε με τις φωτογραφίες του, τονίζει ότι μετά το περιστατικό δεν αποκλείστηκε η σκηνή του εγκλήματος και τουλάχιστον κατά την παρουσία του δεν έγινε καμία έρευνα από πλευράς της αστυνομίας, παρ’ ότι όπως αποκαλύπτει υπήρχε ήδη ανεπίσημα η ενημέρωση από άνδρα του ΕΚΑΒ ότι το άγνωστο τότε, θύμα του ξυλοδαρμού έφυγε για το νοσοκομείο νεκρό.
«Δεν μας είπαν τίποτα για το ξύλο. Αυτά τα είδαμε μετά στα βίντεο»
Στην αυτονόητη πρώτη ερώτηση, πώς βρέθηκε στο σημείο, μας εξηγεί ότι τον ειδοποίησε ένας συνάδελφος φωτογράφος, που είχε πάει να πάρει εκεί έναν καφέ. «“Έχει γίνει μια απόπειρα ληστείας, είναι έξω ο ληστής”…οι πρώτες πληροφορίες αυτές ήταν… “Πήγε να κάνει απόπειρα ληστείας, είναι η αστυνομία εδώ και το ΕΚΑΒ”. Όταν έφτασα μου είπαν ότι μόλις τον είχαν πάρει (τον Ζακ) με το ασθενοφόρο».
Ο Γιάννης Κέμμος συνεχίζει ανακαλώντας αυθόρμητα στη μνήμη του τα γεγονότα όπως εξελίχθηκαν. «Υπήρχαν νομίζω 3 μοτοσικλέτες με αστυνομικούς, συνολικά 6 άτομα, συν 2 άτομα του ΕΚΑΒ με μοτοσικλέτες. Κόσμος που περιφερόταν, ο κοσμηματοπώλης… τον δεύτερο δεν θυμάμαι αν τον είδα. Γενικότερα μαγαζάτορες, περαστικοί, περίεργοι».
«Οι αστυνομικοί ήταν στη γωνία της Πατησίων με τη Γλάδστωνος, δεν υπήρχαν κορδέλες πουθενά, έβλεπα τα γυαλιά κάτω, αναστατωμένη τη βιτρίνα του κοσμηματοπωλείου και τα αίματα. Κι ένα παππούτσι, που τελικά ήταν του Ζακ, το έχω φωτογραφία και αυτό, ένα μπλε σκούρο παπούτσι αθλητικό»…
«Προσπαθούσαμε να μάθουμε τι έγινε, ρωτούσαμε από εδώ και από εκεί. Μιλήσαμε και με τον κοσμηματοπώλη. Δεν τον κατέγραψα, απλά μιλήσαμε. Λίγο πολύ όλοι μας είπαν την ιστορία αυτή, ότι έλειπε από το μαγαζί όταν μπήκε ο άγνωστος μέσα, ότι είχε πάει να πάρει κάτι να φάει. Γύρισε, τον βρήκε μέσα. Είπε ότι ο -άγνωστος εκείνη την ώρα- Ζακ έσπασε τη βιτρίνα για να βγει. Ότι πήγε να βγει, τον πιάσανε, τον ακινητοποιήσανε, τον περικύκλωσε το πλήθος, τον ακινητοποιήσανε και μετά ήρθε η αστυνομία. Δεν μας είχαν πει τίποτα για ξύλο και όλα αυτά. Αυτά τα είδαμε μετά στα βίντεο πρώτη φορά».
«Χωρίς να είναι επίσημο, ο άνδρας του ΕΚΑΒ μου λέει “είναι νεκρός”»
«Μέχρι εκείνη την ώρα, με όσα μας είχαν πει, έβγαζε και νόημα ότι δε γινόταν και καμιά σπουδαία αστυνομική έρευνα, γιατί λες εντάξει, ένα περιστατικό ήταν… Το πράγμα άρχισε να ζορίζει όταν ο άνδρας του ΕΚΑΒ είπε ότι είναι νεκρός».
«Ρωτάμε το ΕΚΑΒ, “τι ήταν αυτός;”. “Τοξικομανής ήταν”, μας λέει. Από την όψη έκριναν, γιατί κανείς δεν τον ήξερε, από την όψη τους φάνηκε τοξικομανής. Και σε αυτό μείναμε κι εμείς, αφού δεν είχαμε δει τίποτα. Και μας λέει, “είναι νεκρός”».
«Τον ρώτησα “Πέθανε από τραύματα, κόπηκε από τα γυαλιά;”. Ο άνθρωπος του ΕΚΑΒ τότε λέει “όχι, τον κοιτάξαμε, αν είχε κοψίματα στον λαιμό ή αλλού. Δεν είχε άλλα κοψίματα”. Δηλαδή τουλάχιστον ο ένας από τους δύο του ΕΚΑΒ που μιλήσαμε έκανε αυτό που θεωρητικά πρέπει να γίνει, τον κοίταξε για τα κοψίματα. Γι’ αυτό όταν τον ρώτησα αν πέθανε από τα κοψίματα, μου λέει “μάλλον όχι, γιατί δεν είχε κοψίματα βαθιά πάνω του”».
«Χωρίς να είναι επίσημο, μου είπε ότι “είναι νεκρός”. Ρώτησα σε ποιο νοσοκομείο πήγε, αλλά δεν ήξερε. Εντάξει, λέω, θα πάμε να πάρουμε επίσημη ανακοίνωση, γιατί αυτό δε μπορούμε να το πούμε έτσι».
Ρωτάω τον Γιάννη Κέμμο αν οι αστυνομικοί γνώριζαν ότι είναι νεκρός. «Αφού το ξέραμε εμείς από το ΕΚΑΒ, σίγουρα και αυτοί ήξεραν ότι ο άνθρωπος έφυγε ή νεκρός ή πολύ κοντά στο να πεθάνει».
«Αλλά από τι στιγμή που μάθανε ότι ο άνθρωπος ήταν νεκρός, αυτεπάγγελτα δεν έπρεπε να γίνει κάποια έρευνα, για τις συνθήκες που οδήγησαν σε αυτό; Τώρα τι να σου πω, το πήραν πολύ ελαφρά, επειδή φαντάστηκαν ότι θα ήταν κάτι απλό;».
«Για το DNA που λένε ότι βρέθηκε… όλων το DNA πρέπει να είναι εκεί, έγινε χαμός»
Ο Γιάννης Κέμμος τονίζει ότι στο σημείο δεν είδε να γίνεται καμία έρευνα από αυτές που έχει συνηθίσει να πραγματοποιούνται, σε ανάλογα περιστατικά που έχει δουλέψει.
«Όταν πηγαίνω σε κάποια τέτοια θέματα προσπαθώ να κάνω γρήγορα τη δουλειά μου γιατί περιμένω πάντοτε από ώρα σε ώρα να μας πουν παιδιά, βγείτε έξω, είναι αποκλεισμένη η περιοχή. Βλέποντας τους αστυνομικούς, ήμουν συνεχώς με το άγχος ότι θα μας πουν, παιδιά, τώρα πίσω από εδώ. Μη μπαίνετε στο χώρο. Δε μας το είπε ποτέ κανένας. Σ’ ένα 20′ λεπτο απ’ όταν έφτασα οι αστυνομικοί έφυγαν. Κι όσο ήμουν εγώ εκεί δεν μίλησαν με κανέναν».
«Έχω πάει σε πολλά περιστατικά, υπάρχει κορδέλα, μας κρατάνε μακριά, έρχεται η σήμανση, δε μπορεί ο καθένας να περπατάει πάνω από τα στοιχεία. Και με το DNA που λένε ότι βρέθηκε, όλων το DNA πρέπει να είναι εκεί. Έγινε χαμός, περπατούσαν όλοι».
«Ο χώρος μπροστά από την βιτρίνα που έγινε το λιντσάρισμα, ήταν ελεύθερος να περνάει οποιοσδήποτε την ώρα που ήμουν εγώ εκεί».
«Ένας αστυνομικός μίλησε για μισό λεπτό με τον κοσμηματοπώλη»
«Μου έκανε εντύπωση ότι ο κοσμηματοπώλης -και ένας νεαρός που υποθέτω ότι ήταν ο γιος του- ήταν μέσα έξω και καθάριζε τα γυαλιά με τη σκούπα και το φαράσι. Είχε ένα χάρτινο κουτί και τα έβαζε μέσα. Ο γιος του -αν ήταν ο γιος του- ήταν μέσα και σκουπίζανε το μαγαζί, τα αίματα, τους πάγκους όλα».
«Αν είχε μπει νωρίτερα η αστυνομία και είχε προλάβει και κράτησε τον κόσμο μακριά και έκανε μία έρευνα, δεν το ξέρω. Αλλά όταν εγώ ήμουν εκεί, δεν υπήρχαν κορδέλες, δεν υπήρχε κανένας αστυνομικός μέσα, σκουπίζανε ήδη τα γυαλιά, τα είχανε βάλει τα περισσότερα από αυτά σε ένα χαρτοκιβώτιο και προχωρούσε το μάζεμα. Τελείωσε η υπόθεση».
«Κάποια στιγμή, λίγο πριν φύγουν οι αστυνομικοί, είδα έναν αστυνομικό με ένα χαρτί, μάλλον είναι το μπλοκ που καταγράφουν τα στοιχεία, ρώτησε κάτι τον κοσμηματοπώλη, δεν ξέρω τι και σηκώθηκαν και φύγανε. Ήταν για μισό λεπτό, κάτι πολύ διεκπεραιωτικό, σαν να σημείωσε κάποιο τηλέφωνο».
Ρωτάω αν είδε τους αστυνομικούς να πλησιάζουν άλλους από τους παρόντες, για μαρτυρίες, για να μάθουν τι έγινε. «Δεν είδα να προσεγγίζουν κόσμο για μαρτυρίες, τίποτα. Είδα που μίλησαν με αυτόν, μιλούσαν λίγο και με το ΕΚΑΒ σε χαλαρή φάση και έφυγαν. Τι έρευνα είχε γίνει μέχρι να φτάσω, δεν ξέρω».
«Ο Ζακ να γίνει το πρόσωπο όλων που έχουν βρεθεί εκτός κοινωνίας»
«Αν δεν υπήρχε το βίντεο, πιθανότατα δε θα ξέραμε τίποτα. Αλλά ακόμα και η γυναίκα που τράβηξε αυτό το βίντεο, το τόσο σημαντικό για τις συνθήκες θανάτου ενός ανθρώπου, απ’ όσο ξέρω το πούλησε. Τι λέει αυτό για την κοινωνία μας;», μου λέει ο Γιάννης Κέμμος καθώς κλείνει η συνέντευξή μας. Πριν λίγες μέρες, κατέγραψε στην Ομόνοια την πρόθεση αυτοκτονίας ενός ανθρώπου. «Είμαι σίγουρος, ότι αν είχε πέσει, όλοι αυτοί οι άνθρωποι που έγραφαν βίντεο με τα κινητά τους θα τα είχαν πουλήσει», προσθέτει.
Μια τελευταία σκέψη για όσα συνέβησαν στην Γλάδστωνος: «Το ποιος ήταν, δεν θα έπρεπε να κάνει τη διαφορά. Δεν θα έπρεπε να έχει σημασία αν ήταν ο Ζακ ή αν ήταν ένας ανώνυμος, εντελώς τυχαίος άνθρωπος που πήγε να κάνει κάτι και δέχτηκε αυτή τη βία. Είμαι σίγουρος ότι κανείς δεν τον αναγνώρισε. Στα μάτια τους ήταν ένας ανώνυμος τοξικομανής, που ενδεχομένως να ήταν και άστεγος. Ο Ζακ να γίνει το πρόσωπο, η φωνή όλων αυτών των ανθρώπων που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έμειναν εκτός κοινωνίας».
