Κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας Μόδας της Νέας Υόρκης, πραγματοποιείται εδώ και έξι χρόνια ένα από τα πιο queer fashion shows. Φέτος, στο Μουσείο Μπρούκλιν, με θέμα “Dress Code”, 10 σχεδιαστές παρουσίασαν τη δουλειά τους, η οποία είναι αφιερωμένη στην queer πλευρά της μόδας, και ιδιαίτερα στον μη συμβιβασμό με το φύλο.
Την επιμέλεια είχε η Anita Dolce Vita, από την dapperQ, ιστοσελίδα αφιερωμένη στην “αντισυμβατική αρρενωπότητα”, όπως αυτή υποστηρίζεται από γυναίκες, gender-queer και τρανς άτομα. Το ετήσιο fashion show της DapperQ περιλαμβάνει το έργο των LGBTQ σχεδιαστών που δεν προωθούνται συνήθως από τα μεγάλα brands που συμμετέχουν στην εβδομάδα μόδας.
“Το queer στυλ πιέζει, ξεπερνά, απειλεί και θολώνει την ετεροκανονικότητα, τις προσδοκίες που βασίζονται στο δίπολο του φύλου, αποτελώντας έτσι μια πράξη επανάστασης”, αναφέρει η Dolce Vita. “Το φετινό θέμα, ‘Dress Code’, εξετάζει το ρουχισμό ως μια κωδικοποιημένη γλώσσα και ως ένα από τα πρώτα οπτικά σημάδια των ταυτοτήτων μας, προσκαλώντας τους επισκέπτες να αναλογιστούν τον τρόπο με τον οποίο το ένδυμα ενισχύει ή αμφισβητεί τα πιο βαθιά ριζωμένα στερεότυπα.”
Σε συνέντευξη της με την HuffPost, μέρες πριν το show πραγματοποιηθεί, η Dolce Vita μίλησε για το όραμά της για το “Dress Code” και την αναπόφευκτα πολιτική φύση της μόδας το 2018.
Τι προσπαθείτε να πετύχετε με το φετινό “Dress Code” θέμα;
Η μόδα είναι πολιτική και παίζει ένα σημαντικό ρόλο στην κοινωνική κατασκευή της ταυτότητας. Ο Alexander Fury κάποτε δήλωσε, “Τα ρούχα είναι πολιτικοποιημένα αντικείμενα, μια ενδυματολογική διακήρυξη, ένα μανιφέστο στην πλάτη σου. Μπορείς ακόμα να συλληφθείς αν φοράς το λάθος ρούχο στο λάθος μέρος – και, πέρα από τους νόμους που αφορούν τη βασική ευπρέπεια, αυτό συμβαίνει επειδή οι άνθρωποι αρνούνται να ακούσουν τι τους λέει ο ρουχισμός σου.
Τι να περιμένει ο κόσμος από το φετινό show;
Ένα sip-and-shop, με ευκαιρίες για αγορά απευθείας από τους σχεδιαστές μόδας. Happy hour από το Henrietta Hudson, το παλαιότερο bar για queer γυναίκες στη Νέα Υόρκη. Το πρώτο μας gif booth, χορηγούμενο από τη Sharpe Suiting. DJ M.O. [Monet Bernard]. Και φυσικά, το συνηθισμένο extraness των 10 σχεδιαστών και πάνω από 70 μοντέλων που εκπροσωπούν το queer στυλ. Μιλάω για “συνηθισμένο extraness” επειδή έχουμε δεχτεί κριτική ότι το show είναι υπερβολικά μεγάλο. Ωστόσο θέλουμε να αξιοποιήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο χώρο κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας Μόδας της Νέας Υόρκης. Πέρα από αυτό, γνωρίζουμε ότι το κοινό έρχεται για να σαρώσει και να κοινονικοποιηθεί, οπότε θα συνεχίσουμε να κάνουμε τα πάντα. Sorry, not sorry!
Επίσης, αυτή είναι μια ξεχωριστή χρονιά για την dapperQ, καθώς είναι η πέμπτη επέτειος συνεργασίας με το Brooklyn Museum για την διοργάνωση αυτού του show. Με το INTO για επίσημο χορηγό, θα έχουμε μια σειρά από καταπληκτικές ενισχύσεις στο show, όπως κόκκινο χαλί στο πανέμορφο γυάλινο λόμπι του Μουσείου Μπρούκλιν, καθώς και τη δυνατότητα να έχουμε τον δικό μας εκπληκτικό παρουσιαστή: τον Alex Mugler από τη σειρά του Viceland “My House.” Το “My House” είναι σειρά ντοκιμαντέρ/ριάλιτι που ακολουθεί μια ομάδα voguers από τη Νέα Υόρκη, ανάμεσα σε αυτούς και τον Alex. Ο Alex είναι γεννημένος στη Νέα Υόρκη, ηθοποιός, voguer, χορευτής σύγχρονου και χορογράφος. Οι ικανότητές του περιλαμβάνουν έντονες και δεξιοτεχνικές παραστάσεις, ταξίδια από ψηλά τακούνια σε πουεντ του μπαλέτου, ενστερνισμό πνευματικών, σεξουαλικών και αφηρημένων εκφράσεων του σώματος. Συνεργάζεται με καλλιτέχνες όπως οι Rihanna, Rita Ora, FKA Twigs και Parris Goebel.
Τέλος, δεν θα κάνουμε queer μόνο την έναρξη της Εβδομάδας Μόδας με το κύριο event της χρονιάς, αλλά θα κάνουμε queer όλη την εβδομάδα. Έχουμε συνεργαστεί με το The Phluid Project για να φέρουμε μια ολόκληρη εβδομάδα γεμάτη events, για να συνεχίσουμε μετά το show.
Με ποιον τρόπο επιλέγετε τους σχεδιαστές που θα αναδείξετε;
Κάθε χρόνο, έχουμε μια ηλεκτρονική αίτηση. Αξιολογούμε τις αιτήσεις και λαμβάνουμε υπόψη το εύρος και το βάθος της δουλειάς κάθε σχεδιαστή, πώς η δουλειά τους αφαιρεί το φύλο από τη μόδα και/ή αμφισβητεί τα παραδοσιακά δίπολα, και το έργο τους μέσα στην κοινότητα. Επίσης προσέχουμε την ποικιλομορφία μεταξύ των σχεδιαστών.
Φέτος είχαμε το πιο συμπεριληπτικό lineup που είχαμε ποτέ, με τους A/C Space, Audio Helkuik, Jag & Co., Kris Harring Apparel Group, Nicole Wilson, SALT, Stuzo clothing, The Phluid Project, TomboyX + Squirrel Vs. Coyote και THÚY Custom Clothier.
Πώς έχει εξελιχθεί και έχει αλλάξει το show όσο περνούν τα χρόνια;
Την πρώτη μας χρονιά, είχαμε έξι σχεδιαστές: από πέντε εταιρείες για κοστούμια και από ένα athleisure brand. Όλα τα μοντέλα ήταν ανδροπρεπή, αφού το show εξέφραζε τον αρχικό στόχο του dapperQ, να δημιουργήσει μια πλατφόρμα για αρρενωπές και ανδρόγυνες γυναίκες και transgender άτομα. Όμως, όσο περνούσαν τα χρόνια είδα μια γρήγορη εξάπλωση πλατφόρμων αφιερωμένων αποκλειστικά στην ομάδα που εξυπηρετούσαμε, αλλά καμία ορατότητα για θηλυπρεπή άτομα. Οπότε, όχι μόνο έχουμε αλλάξει τη διαδικτυακή μας πλατφόρμα για να περιλαμβάνει την απίστευτη συνεισφορά των θηλυπρεπών ατόμων στο queer στυλ με το “Hi Femme!” project, αλλά τα show μας έχουν γίνει πολύ πιο ανοιχτά σε ένα ευρύτερο φάσμα των στυλ στο δίπολο θηλυκότητας-αρρενωπότητας.
Στην αρχή αντιμετωπίσαμε κριτική για αυτή την απόφαση, να είμαστε πιο ανοιχτοί στη θηλυπρέπεια. Παρόλα αυτά, μιλώντας για τον εαυτό μου ως queer μαύρη γυναίκα, δεν νομίζω ότι οι εικόνες της ψηλής, λευκής, λεπτής, ετεροκανονικής θηλυκότητας που δημοσιεύονται στα παραδοσιακά media μόδας είναι επαρκής αντιπροσώπευση των θηλυπρεπών ατόμων που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες, που είναι χονδρά, που είναι ανάπηρα, που είναι non-binary, που είναι trans, γενικότερα ολόκληρου του φάσματος και της ποικιλομορφίας της θηλυκότητας που υπάρχει έξω από τον κόσμο των στενών πατριαρχικών ορισμών της θηλυκής ομορφιάς. Ακόμη, ετεροφυλόφιλες ηθοποιοί που υποδύονται λεσβίες – ρόλοι που συνήθως γράφονται για κατανάλωση cis straight ανδρών – δεν μετράνε ως “αντιπροσώπευση θηλυκότητας.”
Ακόμα μία εξέλιξη αποτελεί η διεύρυνση της ομάδας μας. Όταν ξεκίνησε, η ομάδα του dapperQ ήταν μόνο δύο άτομα. Σήμερα έχουμε μια απίστευτη, συμπεριληπτική ομάδα διοργάνωσης, που εκτός από εμένα περιλαμβάνει τους Colette Lee Morales (συντονιστής πασαρέλας), Lu Wooley (συντονιστής εθελοντών), Hutch Hutchinson (συντονιστής activations), Tara L Cavanaugh (συντονιστής οπτικοακουστικών), Senka Filipovic (η σύντροφος μου που συμμετέχει εθελοντικά και γενναία ως ‘το παιδί για όλες τις δουλειές’), Nina Kossoff (συντονιστής χορηγιών και marketing), Kim Geronimo (social media) και Alithea Castillo (social media). Η ποιότητα και η δημιουργικότητα έχει μόνο βελτιωθεί από τη στιγμή αυτής της διεύρυνσης.
Τι είναι αυτό που θέλετε να αποκομίσει το κοινό από τη φετινή διοργάνωση;
Το show αποτελούσε πάντοτε μια πράξη ανυπακοής, αλλά ελπίζω ότι οι άνθρωποι μέσα στις ίδιες μας τις κοινότητες θα μπορέσουν να αντιληφθούν και να δεχτούν την ποικιλομορφία που υπάρχει κάτω από την LGBTQ ομπρέλα και θα δουλέψουν για ένα πιο συμπεριληπτικό ακτιβισμό, ακόμη και μέσα από τη μόδα και την ομορφιά!
Κωνσταντίνος Καραΐσκος
