Για περισσότερο από μια δεκαετία, τα κινεζικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης δίνουν φωνή σε ομάδες που είθισται να περιθωριοποιούνται και να κακοποιούνται, συμπεριλαμβανομένης και της LGBT+ κοινότητας. Παρόλο που η κυβέρνηση έχει αποδοκιμάσει επίσημα τα παιχνίδια γάτας και ποντικιού μεταξύ αρχών και οργανώσεων, ο online κόσμος εξακολουθεί να προσφέρει έναν τόπο ασφάλειας και αποδοχής. Την προηγούμενη εβδομάδα αυτή η λεπτή ισορροπία άλλαξε, προκαλώντας μια μικρή επανάσταση.
Όλα ξεκίνησαν όταν το Weibo, μια σόσιαλ πλατφόρμα, ανακοίνωσε ότι απαγορεύει animation, παιχνίδια και βίντεο που περιέχουν gay θέματα, σε μια προσπάθεια να εναρμονιστεί με τους cybersecurity νόμους. Οι χρήστες αντέδρασαν έντονα. Χρειάστηκαν να περάσουν μόλις τρεις μέρες για να γίνει η αντίδραση αυτή η αφορμή για να ανακληθεί η απόφαση της Weibo. Για την κυβέρνηση, η οποία επιδιώκει να περιορίσει τα gay θέματα στα μέσα, ήταν μια μεγάλη έκπληξη.
Ιστορικά, η Κίνα δεν έχει μια ιδιαίτερα σχέση έχθρας με την ομοφυλοφιλία. Ένα από τα μεγάλα κλασικά μυθιστορήματά της, “Το Όνειρο του Κόκκινου Επιμελητηρίου“, έχει gay περιεχόμενο. Κάτω από την κομμουνιστική κυριαρχία, ωστόσο, η ομοφυλοφιλία αποτελούσε ποινικό αδίκημα μέχρι το 1997. Το Κομμουνιστικό Κόμμα παραμένει μια βαθιά συντηρητική οργάνωση αφιερωμένη στις παραδοσιακές αξίες, συμπεριλαμβανομένης της συζυγικής ευλάβειας και του ετεροφυλικού γάμου. Είναι επίσης πολύ επιφυλακτικό στις προσκλήσεις για περισσότερες προσωπικές ελευθερίες, στο βαθμό που οι ομοφυλόφιλοι Κινέζοι θεωρούνται ότι αναζητούν νέα δικαιώματα – συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος να παντρευτούν… και γι΄αυτό αντιμετωπίζονται με καχυποψία.
Ωστόσο, η επίσημη κυβερνητική πολιτική της Κίνας έχει κάνει ελάχιστα για να εμποδίσει την εμφάνιση των LGBT+ κοινοτήτων τα τελευταία χρόνια. Μια έρευνα του 2016 υποδηλώνει ότι υπάρχουν τουλάχιστον 70 εκατομμύρια gay Κινέζοι, με εισόδημα άνω των 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως. Οι επιχειρήσεις που τροφοδοτούν αυτήν την “ροζ οικονομία” – μέσω της διαφήμισης, των προϊόντων, των υπηρεσιών και του πολιτισμού – έχουν ενισχύσει αισθητά την ορατότητα της ομοφυλοφιλικής Κίνας.
Η αστικοποίηση έχει επίσης παίξει βασικό ρόλο, δημιουργώντας φυσικούς χώρους όπου μπορούν να συναντηθούν gay Κινέζοι. Αλλά ακόμα πιο σημαντική είναι η εμφάνιση των εφαρμογών και των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης. Άτομα που κάποτε αισθάνoνταν απομονωμένα βρέθηκαν σε θέση να συνδεθούν με μια ευρύτερη κοινότητα. Το Blued, μια gay εφαρμογή που βασίζεται στο Πεκίνο, έχει πλέον 27 εκατομμύρια χρήστες. Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με τρεις μελέτες που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 2006 και 2015, να μειωθεί σταθερά η αντίθεση προς τα LGBT+ δικαιώματα.
Ωστόσο, όσο αυξάνεται η κοινωνική αποδοχή, οι ρυθμιστικές αρχές παραμένουν σε μεγάλο βαθμό εχθρικές. Το 2016, οι αρχές απαγόρευσαν μία online εκπομπή με θέμα την ομοφυλοφιλία και στη συνέχεια απαγόρευσαν στα τηλεοπτικά προγράμματα να παρουσιάζουν ομοφυλοφιλικό περιεχόμενο. Πέρυσι, έκλεισαν την Rela, την κορυφαία λεσβιακή εφαρμογή της χώρας.
Κάθε μία από αυτές τις περιπτώσεις δημιούργησε έντονη αντίσταση που εξατμίστηκε γρήγορα. Αλλά η ανάγκη μια αναμέτρησης είναι ξεκάθαρη. Πέρυσι, η κυβέρνηση ανακοίνωσε την απαγόρευση του gay περιεχομένου ομοφυλοφίλων στον ηλεκτρονικό εκπαιδευτικό προγραμματισμό. Ο δημόσιος θυμός ήταν έντονος, ειδικά επειδή η οδηγία συνέδεσε την ομοφυλοφιλία με τη σεξουαλική κακοποίηση και τη βία. Την περασμένη βδομάδα, ο θυμός αυτός έγινε φλόγα όταν το Weibo άρχισε να εφαρμόζει τη νέα της πολιτική. “Είμαι ομοφυλόφιλος και είμαι υπερήφανος και ξέρω ότι υπάρχουν δεκάδες εκατομμύρια σαν κι εμένα!”, έγραψε ένας εξοργισμένος χρήστης. Μέχρι το περασμένο Σάββατο, τα hashtag διαμαρτυρίας όπως το #IAmGay και το #IAmAFriendtoGays είχαν προβληθεί 240 εκατομμύρια φορές.
Και η επανάσταση έχει ξεκινήσει για τα καλά.
