Στις αρχές του 2000, όταν πήγαινα στο γυμνάσιο, βίωσα την πιο τραυματική εμπειρία στη ζωή μου. Ήταν τότε που προσπάθησαν να σβήσουν από μέσα μου τον gay εαυτό μου. Οι γονείς μου είναι Βαπτιστές, που πίστευαν ότι η επικίνδυνη και αναξιόπιστη πρακτική της θεραπείας της ομοφυλοφιλίας, θα μπορούσε να με κάνει straight.
Για περισσότερα από δύο χρόνια, καθόμουν σε έναν καναπέ και υπέφερα τις οδυνηρές συνεδρίες με ένα και καλά ειδικό σύμβουλο – θεραπευτή. Μου έλεγε συχνά ότι η κοινότητα, στην οποία άνηκα εγώ και η οικογένειά μου, δε μπορούσε να δεχτεί τη σεξουαλικότητά μου. Ότι ήμουν ένα μίασμα για το οποίο όλοι γνώριζαν στην εκκλησία. Ότι ήμουν το μοναδικό gay άτομο στον κόσμο.
Αλλά οι συνεδρίες αυτές δεν ήταν αρκετές. Ο θεραπευτής έδωσε εντολή να με δέσουν σε ένα τραπέζι και να με ακουμπούν συχνά με κάτι παγωμένο, με κάτι καυτό, καθώς και να με βασανίζουν με ηλεκτρισμό. Όλα αυτά την ώρα που με ανάγκαζαν να βλέπω εικόνες με άνδρες που περπατούν χέρι – χέρι, αγκαλιάζονται και κάνουν σεξ. Ήθελαν να συνδέσω αυτές τις εικόνες με τον πόνο που ένιωθα κάθε φορά που με ακουμπούσαν με κάτι, ώστε να γίνω straight. Προφανώς και δε δούλεψε. Τους είπα όμως πως τα κατάφεραν, μόνο και μόνο για να σταματήσουν τους βασανισμούς.
Προσπάθησα στη συνέχεια να φτιάξω τη σχέση με την οικογένειά μου. Αλλά η ψεύτικη υπόσχεση της αλλαγής μου, προκάλεσε ένα μεγάλο ρήγμα στη σχέση αυτή.
Πολλοί πιστεύουν ότι οι πρακτικές που υπόσχονται τη θεραπεία της ομοφυλοφιλίας – αυτή η παρανοϊκή ιδέα ότι μπορείς να αλλάξεις τη σεξουαλική ταυτότητα κάποιου – αποτελεί ένα τεχνούργημα του παρελθόντος, μια μεσαιωνική πρακτική βασανιστηρίων. Αλλά στην πραγματικότητα εξακολουθεί να είναι νόμιμη σε 41 πολιτείες, συμπεριλαμβανομένων των λεγόμενων προοδευτικών, όπως η Νέα Υόρκη και η Μασαχουσέτη. Η Νέα Υόρκη απαγόρευσε την πρακτική μόλις τον περασμένο μήνα.
Μια νέα έρευνα μας δείχνει πόσες μεγάλες διαστάσεις έχει το πρόβλημα αυτό. Σχεδόν 700.000 ενήλικες στη ΗΠΑ έχουν υποστεί σε κάποιο σημείο στη ζωή τους μια τέτοια πρακτική. Από αυτούς, οι 350.000 έλαβαν τη θεραπεία ως έφηβοι.
Επίσης, σύμφωνα με τη μελέτη, 20.000 LGBTQ έφηβοι θα λάβουν μέρος σε κάποιο τέτοιο πρόγραμμα θεραπείας, πριν κλείσουν τα 18. Ένας ακόμα μεγαλύτερος αριθμός νέων, περίπου 57.000 έφηβοι, θα λάβουν τη θεραπεία από έναν θρησκευτικό ή πνευματικό σύμβουλο πριν από την ενηλικίωση.
Διαβάστε επίσης
https://avmag.gr/76389/etsi-ine-i-zoi-mesa-s%CE%84ena-stratopedo-therapias-ton-omofylofilon-sto-ekouador/
Κάθε εξέχουσα επαγγελματική ένωση υγείας, συμπεριλαμβανομένης της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης, της Αμερικανικής Ψυχολογικής Εταιρείας και της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής, αντιτίθεται στη χρήση της θεραπείας αυτής στη νεολαία, χαρακτηρίζοντάς τη ως επιβλαβή και αναποτελεσματική.
Η θεραπεία συνήθως ασκείται από κάποιον “εξουσιοδοτημένο” θεραπευτή σε ένα γραφείο, σε ένα καταυλισμό “διορθωτικού τύπου”, από έναν γονέα που τιμωρεί συνεχώς το παιδί του ή από έναν πάστορα που θέλει να διώξει την ομοφυλοφιλία μακριά.
Το τραύμα που μπορεί να προκαλέσει αυτή η θεραπεία μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη, αυτοκτονικές τάσεις, απόρριψη και μια ολόκληρη σειρά συναισθημάτων φρίκης, συναισθήματα που τα παιδιά πρέπει στη συνέχεια να αντιμετωπίσουν.
Πρέπει όλοι να κάνουμε κάτι γι΄αυτό.
Sam Brinton για NYtimes
