Γιατί είναι σημαντικό να διαβάζουμε στα παιδιά μας queer παραμύθια

13/12/2017

Αν κάποιος με ρωτούσε σχετικά με το μεγαλύτερο ταμπού που υπάρχει στην κοινωνία, αμέσως θα απαντούσα: η προβολή των LGBT+ θεμάτων στα παιδιά. Ακόμα και στις πιο προοδευτικές συμμαχικές φωνές ακούγεται σχεδόν πάντα ένας κόμπος, κάθε φορά που το θέμα πηγαίνει στο “πώς θα το πεις στο παιδί;”. Περίεργο δεν είναι;

Το “And Tango Makes Three” (των Peter Parnell και Justin Richardson) είναι ένα παιδικό βιβλίο που κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ το 2005, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις. Σε σημείο, μάλιστα, που αποτελεί σταθερή αναφορά του American Library Association στη λίστα με τα πιο λογοκριμένα βιβλία της χώρας.

Το “τρομακτικό” του βιβλίου αυτού είναι ότι πραγματεύεται την ιστορία ενός (πραγματικού) ζευγαριού αρσενικών πιγκουίνων (Roy και Silo) που ζει στον ζωολογικό πάρκο της Νέας Υόρκης και μεγαλώνει έναν θηλυκό πιγκουίνο. Μαθαίνει, δηλαδή, στα παιδιά ότι δύο πιγκουίνοι του ίδιου φύλου μπορεί να είναι ζευγάρι και να μεγαλώνουν μάλιστα και έναν ακόμα.

Η Sarah είναι μια μητέρα που θέλησε να μιλήσει στην 5χρονη κόρη της Lily για τη διαφορετικότητα. Αποφάσισε, λοιπόν, να της διαβάσει ένα παραμύθι για δύο αρσενικούς πιγκουίνους. Η μεγαλύτερη αδερφή της Lily, Charlie, έκανε coming out ως bisexual ενώ ο αδερφός της, Bennie, προσδιορίζεται ως τρανς.

“Προσπαθήσαμε να της εξηγήσουμε τι συμβαίνει με απλούς όρους”, δηλώνει η Sarah στο βίντεο που ακολουθεί. “Oι συγγραφείς πρέπει να φτιάξουν περισσότερα queer διηγήματα για μικρούς αναγνώστες. Εύχομαι να κάνουν κάτι περισσότερο για τα bisexual και τα τρανς άτομα για να βοηθήσουν τα νέα παιδιά που περνάνε αυτή την αλλαγή να καταλάβουν… Τους δίνει τη δυνατότητα να δουν ότι η υπάρχει η διαφορετικότητα εκεί έξω…”

Τα συμπεράσματα δικά σας!

Vasilis Thanopoulos

Από μικρός ήθελα να γίνω αστροναύτης. Εξάλλου, πάντα θυμάμαι να μου λένε ότι "πετάω στα αστέρια". Λόγω όμως σχετικής υψοφοβίας αποφάσισα να αλλάξω επαγγελματικό προσανατολισμό και να γίνω δημοσιογράφος (απ' το κακό στο χειρότερο), Μπήκα στο Πάντειο (Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού) και λίγους καφέδες αργότερα πήρα το πτυχίο μου. Έκτοτε το επαγγελματικό μου μετερίζι με έχει οδηγήσει στην πόρτα ανθρωπιστικών οργανισμών (Διεθνή Αμνηστία, Έλιξ) αλλά και πολλών έντυπων και διαδικτυακών μέσων (Esquire, Nitro, Protagon, κλπ). Η σχέση μου με το Antivirus ξεκίνησε τυχαία τον Μάρτιο του 2013. Έκτοτε έγινε λατρεία... Είτε εδώ είτε στο περιοδικό, όλο και κάπου θα με πετύχετε. Αν τώρα θέλετε να κάνετε και κάποιο σχόλιο... θα με βρείτε στο [email protected]. Cu!




Δες και αυτό!