Γιατί πρέπει ν’ απαντήσουμε στην ομοφοβία της Τσετσενίας με αλληλεγγύη

Οι διώκτες των gay ατόμων στην Τσετσενία αυτή τη στιγμή αισθάνονται δυνατοί, αόρατοι, ανίκητοι. Τα θύματά τους αντιμετωπίζουν ξυλοδαρμούς, βασανιστήρια μέχρι και τον θάνατο. Οι διώκτες αισθάνονται ασφαλείς, εξ΄αιτίας πολλών συγκυριών. Γιατί αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία τους προσφέρουν αμέριστα τη συμπαράσταση τους. Γιατί η Μόσχα κάνει τα στραβά μάτια. Γιατί επιδρούν σε μια κοινωνία με αυξημένα ομοφοβικά αντανακλαστικά.

Οι όποιες συνέπειες δεν τους απασχολούν. Είναι παρήγορο να σκέφτεσαι ότι όσοι μπορούν και διαπράττουν τέτοιες φρικαλεότητες είναι η επιτομή του κακού ή κάτι τέτοιο. Αλλά ακόμη κι έτσι, αυτό δεν εξηγεί αυτό που συμβαίνει. Παρά τη σιγουριά που αισθάνονται τώρα (αυτοί οι “δήμιοι” από την Τσετσενία), η ιστορία δε γίνεται να μην τους καταδικάσει. Όπως ακριβώς έκανε και με προηγούμενους εκτελεστές της ανθρωπότητας. Αυτό, βέβαια, δεν έχει τίποτα να προσφέρει στα θύματα, που αυτή τη στιγμή που μιλάμε βρίσκονται υπό καθεστώς τρόμου. Η μοναξιά που πιθανόν να αισθάνονται πρέπει να είναι ολοκληρωτική. Άνθρωποι που κινδυνεύουν απ΄τις αρχές, απ΄τις οικογένειές τους, απ΄τους φίλους τους. Τι ελπίδα μπορεί να υπάρχει σ΄όλο αυτό;

Οι ιστορίες των ξυλοδαρμών, των μαζικών συλλήψεων ακόμα και των στρατοπέδων συγκέντρωσης, ακούγονται τρομακτικές. Αλλά αυτή δεν είναι η στιγμή, όταν τις ακούσουμε να περάσουμε στην επόμενη – ίσως πιο τρομακτική – ιστορία. Ας γίνει η Τσετσενία ένα σημείο αναφοράς. Ας γίνει ένας λόγος μαζικής αντίδρασης και (LGBT & μη) αλληλεγγύης.

Ναι, η Τσετσενία είναι μια οπισθοδρομική και συντηρητική κοινωνία με εξτρεμιστικές απόψεις. Είναι, επίσης, μια ομοφοβική κοινωνία. Ξέρουμε όμως πολύ καλά, ότι δεν είναι η μόνη. Η ομοφοβία υπάρχει ακόμα και στα πιο ασφαλή μέρη.

Η “εξουσία” της Τσετσενίας έχει το θράσος να ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχουν gay στην περιοχή. Αλήθεια, αυτό δε θυμίζει πολύ έμμεσα την ατάκα κάποιων χωρών, ότι η ομοφυλοφιλία είναι μια μόδα, που έρχεται από τη δύση; Σε κάθε περίπτωση, είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν χιλιάδες LGBT άτομα στην περιοχή. Που θέλουν να αγαπήσουν και να αγαπηθούν, όπως όλοι. Χωρίς διώξεις. Παρόλ΄αυτά, διώκονται, συλλαμβάνονται κι εξαφανίζονται. Ίσως, τελικά αυτό να εννοούν όταν λένε ότι δεν υπάρχουν gay στην περιοχή. Απλά και ξεδιάντροπα, προοικονομούν τον αφανισμό τους. Κι εμείς τους αφήνουμε…

Η συλλογική αντίδραση είναι απαραίτητη. Ένα παγκόσμιο κύμα αντίδρασης, τώρα, με πολλές απαιτήσεις. Με πρώτη, όμως, το τέλος των διωγμών. Όπως και να γίνουν οι χώρες μας, χώρες προστασίας για τους ανθρώπους αυτούς. Που πρέπει να μάθουν ότι δεν είναι μόνοι. Ότι δεν είναι λίγοι. Είμαστε εκατομμύρια και βρισκόμαστε παντού. Κι όλοι μας είμαστε αποφασισμένοι να βάλουμε, επιτέλους, ένα τέλος σ΄αυτή τη μιζέρια. Ας κάνουμε μια συλλογική προσπάθεια να το καταφέρουμε.

Κάνε την αρχή και βάλε κι εσύ την υπογραφή σου, εδώ.

Ας ξεκινήσουμε αυτή τη συλλογική προσπάθεια τώρα…