Σε ποιες χώρες είναι εξαιρετικά επικίνδυνο να είσαι LGBT; Ένα ερώτημα που αν το καλοσκεφτείς δεν είναι εύκολο να απαντηθεί.
“Αντιπροσωπευτικά στοιχεία σχετικά με τα εγκλήματα μίσους και την κρατική βία ενάντια στα LGBT άτομα, απλά δεν υπάρχουν σε αρκετές χώρες”, τονίζει η Jassica Stern, διευθύντρια της ακτιβιστικής ομάδας OutRight International. “Η πιο διαδεδομένη βία τείνει να εμφανίζεται εκεί όπου υπάρχει λιγότερη κυβερνητική καταγραφή και μικρότερη κοινωνική πολιτική”.
Η ομοφυλοφιλία εξακολουθεί να αποτελεί έγκλημα σε 72 χώρες. Ακόμη όμως και σε χώρες, όπου δεν υπάρχουν ποινικές κυρώσεις, όπως οι ΗΠΑ, τα στατιστικά των εγκλημάτων μίσους είναι σοκαριστικά (σ.σ. 53 -επίσημα καταγεγραμμένες- δολοφονίες τρανς ατόμων μεταξύ 2013- 2015 που δεν οδηγήθηκαν ποτέ στα δικαστήρια).
Παρόλα αυτά, βασιζόμενοι στις διαθέσιμες έρευνες, αναζητήσαμε τις 7 χειρότερες χώρες στις οποίες τα LGBT δικαιώματα απειλούνται καθώς και τις ελάχιστες προσπάθειες που γίνεται για την προστασία τους.
Ιράκ
“Εξαρτάται σε ποιο σημείο της χώρας βρίσκεσαι- αλλά σε δύο λέξεις θα περιέγραφα το Ιράκ ως ‘μη ασφαλές’ για τα LGBT άτομα”, δηλώνει στην Telegraph ο Amis Ashour, o μοναδικός ανοιχτά gay ακτιβιστής στη χώρα, εξηγώντας ότι η απειλή δεν έρχεται μόνο από το Ισλαμικό Κράτος στη Μοσούλη. “Στη Βαγδάτη και στο κέντρο του Ιράκ η βία είναι βασικά πιο εμφανής από ομάδες που υποστηρίζονται από την κυβέρνηση. Ομάδες που οργανώνουν εκστρατείες θανάτου. Η τελευταία ήταν τον Ιανουάριο. Γνωρίζουμε αρκετές περιπτώσεις που δολοφονήθηκαν, αλλά υπάρχουν φήμες για λίστα με 100 ονόματα.”
Οι επιθέσεις σε gay άτομα, σύμφωνα με τις οδηγίες του ISIS, είναι ευρέως γνωστές, αλλά οι συστηματικές εκστρατείες θανάτου gay ατόμων πραγματοποιούνταν πριν από την εμφάνιση της τρομοκρατικής αυτής οργάνωσης και συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Ο Ashour, ιδρυτής της LGBT ομάδας IraQueer, εκτιμά ότι πραγματοποιείται τουλάχιστον μία κάθε χρόνο, από το 2006.
Ολόκληροι χώροι έχουν πυρποληθεί και τα LGBT άτομα αποφεύγουν να βρίσκονται μεταξύ τους τα τελευταία 6 τουλάχιστον χρόνια- ειδικά τα άτομα που έχουν μπει στο στόχαστρο μέσω των dating εφαρμογών. “Δεν υπάρχουν πια χώροι για εμάς, ούτε online oύτε offline”, προσθέτει ο Αshour.
Είναι ξεκάθαρο ότι οι LGBT στο Ιράκ αναζητούν τρόπους να έρθουν σε επαφή. Ο Αshour υποστηρίζει ότι το δίκτυο της ομάδας του έχει μεγαλώσει αρκετά με το site να ξεπερνά τις 11.000 επισκέψεις τον μήνα, κυρίως από άτομα που ζουν στο Ιράκ. “Το θετικό είναι ότι μπορούμε να παρέχουμε τη δυνατότητα σ΄αυτά τα άτομα να καταλάβουν ότι δεν είναι μόνα τους”.
Ιράν
Οι αρχηγοί του Ιράν περιγράφουν την ομοφυλοφιλία ως “ηθική χρεοκοπία” ή “μοντέρνα δυτική βαρβαρότητα“. Η Διεθνής Αμνηστία εκτιμά ότι “5.000 gay και λεσβίες έχουν εκτελεσθεί από το 1979”. Αν κι οι εκτελέσεις δεν είναι τόσο διαδεδομένες σήμερα, εξακολουθούν να υπάρχουν. Το καλοκαίρι του 2016, ένα 19χρονο αγόρι κρεμάστηκε σε μια συνοικία στο Ιράν. Το ίδιο είχε συμβεί και το 2014 με δύο άλλους άνδρες.
Η απειλή του εκβιασμού είναι τώρα το μεγαλύτερο πρόβλημα, εξηγεί ο Saghi Ghahraman, ιδρυτής του Iranian Queer Organization. Αυτό συμβαίνει γιατί οι μπερδεμένοι νόμοι γύρω από την ομοφυλοφιλία επιβάλλουν διαφορετικές ποινές για το gay σεξ, ανάλογα με τον αν κάποιος είναι “ενεργητικός” ή “παθητικός”. Το “παθητικό” άτομο αντιμετωπίζει τη θανατική ποινή, το “ενεργητικό” όμως μόνο αν είναι παντρεμένο. Οι νόμοι μπορεί να οδηγήσουν σε διαμάχη μεταξύ των εταίρων, ώστε αν συλληφθούν, το μόνο μέσο άμυνας για τον “παθητικό” είναι να ισχυριστεί ότι βιάστηκε. Αυτό δημιουργεί μια ατμόσφαιρα εκβιασμού.
Σ΄ένα άλλο “αξιοσημείωτο κομμάτι της” νομοθεσίας δίνεται η δυνατότητα στους πατέρες και παππούδες να σκοτώσουν τους (LGBT) απογόνους τους, θέτοντας τη δολοφονία νόμιμη πράξη.“Από πολύ νωρίς, τα παιδιά μαθαίνουν ότι ο κόσμος είναι πολύ εχθρικός για τα LGBT άτομα”, δηλώνει ο Ghahraman.
Η αντιμετώπισης της τρανς κοινότητας δεν είναι κάτι τόσο “μαύρο ή άσπρο”. Από το 1983, όταν ο Ayatollah Khomeini εξέδωσε μια οδηγία επιτρέποντας την αποδοχή των τρανς ατόμων στην κοινωνία, οι εγχειρήσεις επαναπροσδιορισμού φύλου έγιναν δυνατές με αρκετά άτομα να παίρνουν μέχρι και δάνεια. Βασικά, πέρα από την Ταϊλάνδη, το Ιράν έχει το υψηλότερο ποσοστό τέτοιων εγχειρήσεων από κάθε άλλη χώρα στον κόσμο. Παρόλα αυτά όμως, η κυβέρνηση αρνείται να αναγνωρίσει τα τρανς άτομα που δεν επιθυμούν να προβούν σε κάποια εγχείριση.
Ονδούρα
Μια παγκόσμια έρευνα έδειξε ότι η Ονδούρα έχει το μεγαλύτερο ποσοστό στις δολοφονίες τρανς ατόμων σε σχέση με τον πληθυσμό της. Αλλά δεν είναι μόνο τα τρανς άτομα που βρίσκονται σε κίνδυνο. Μετά την εκδίωξη του (σ.σ. αριστερού) προέδρου Manuel Zelaya, το 2009, οι LGBT δολοφονίες αυξήθηκαν δραματικά.
Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι μιλάμε για μια χώρα, όπου τα τελευταία χρόνια οι άνθρωποι σκοτώνουν πολλές φορές χωρίς τιμωρία και ότι η Ονδούρα αυτή τη στιγμή αποτελεί την παγκόσμια πρωτεύουσα σε δολοφονίες, με ποσοστό που φτάνει τις 60 ανά 100.000. Αυτό σημαίνει ότι οι LGBT δολοφονίες τις περισσότερες φορές δεν τιμωρούνται ποτέ, αν λάβει κανείς υπόψη και τις στερεοτυπικές αντιλήψεις που υπάρχουν στην αστυνομία.
Είναι όμως πολύ σημαντικό, ότι παρά τον κίνδυνο, οι LGBT πολίτες είναι ιδιαίτερα ενεργοί τόσο κοινωνικά όσο και πολιτικά. Όταν ο ανοιχτά gay ακτιβιστής Rene Martinez δολοφονήθηκε τον περασμένο Ιούνιο, ήταν μέλος του κόμματος που υποστήριζε τον πρόεδρο Juan Orlando Hernández. Ο LGBT ακτιβιστής Erick Martínez είναι επίσης υποψήφιος για το Κογκρέσο. Δηλώνει μάλιστα ότι τα πράγματα βελτιώνονται αλλά υπάρχουν ακόμη προκλήσεις. “Ξεκινήσαμε να έχουμε LGBT εκλεγμένους το 2012 και μόλις τώρα βλέπουμε τους καρπούς όλου αυτού, καθώς έχουμε περισσότερα LGBT άτομα που μπορούν να επηρεάσουν τα πολιτικά κόμματα για την πραγματική αποδοχή. Το μεγαλύτερο πρόβλημα το αντιμετωπίζουμε εξ αιτίας της βίας και της μετανάστευσης των ακτιβιστών”.
Ουγκάντα
Νιγηρία
Η έρευνα από διεξήχθη από την ILGA-RIWI Global Attitudes Survey on LGBTI People έδειξε ότι το 51% των Νιγηριανών συμφωνεί με τη φράση “το να είσαι LGBT συνιστά έγκλημα”, κάνοντας την τη πιο ομοφοβική από τις χώρες που συμμετείχαν στην έρευνα.
Η Νιγηρία απειλεί με 14χρονη φυλάκιση τις ομοφυλοφιλικές πράξεις και σύμφωνα με έναν νόμο που πέρασε το 2013, όποιο άτομο ανήκει σε gay οργάνωση δύναται να φυλακισθεί για 10 χρόνια. Αυτοί νόμοι σε συνδυασμό με τον νόμο της Σαρία στις μουσουλμανικές περιοχές θέτει σε μεγάλο κίνδυνο τα άτομα που ανοιχτά προσδιορίζονται ως LGBT.
