Η Samra Habib είναι μια queer φωτογράφος που ανήκει στη μουσουλμανική κοινότητα. Πρόσφατα, δημοσίευσε το τελευταίο της -φωτογραφικό- εγχείρημα με τίτλο “Just Me and Allah“, σε μια προσπάθεια να καταγράψει τις ζωές των LGBT+ μουσουλμάνων, που ζουν στην Ευρώπη και την Αμερική.
Shazad, Τορόντο
Γεννήθηκα στον Καναδά. Μεγάλωσα με μια αρκετά μεγάλη οικογένεια γύρω μου. Δεν ήμασταν φανατικοί με την πίστη μας, αλλά όλοι μας κάναμε νηστεία στο Ραμαζάνι. Οι γονείς μου χώρισαν, όταν ήμουν 11 κι ήταν τότε που άλλαξε η δυναμική στην οικογένειά μου. Η μητέρα μου μεγάλωσε εμένα και την αδερφή μου όσο καλύτερα μπορούσε. Πίστευε στον θεό και μας έμαθε να προσευχόμαστε, αλλά ποτέ δεν μας ανάγκασε να πιστεύουμε. Πίστευε πως, ακόμη κι αν ακολουθείς τους 5 πυλώνες του Ισλάμ, αυτό δε σε κάνει απαραίτητα και καλό άτομο.
Όταν οι γονείς μου πήραν διαζύγιο, προσπάθησα να προσκολληθώ στο Ισλάμ γιατί ένιωθα φοβισμένος και μπερδεμένος. Πίστευα ότι ήμουν ένα κακό άτομο κι ότι θα πήγαινα στην κόλαση, επειδή είμαι gay. Ότι αν το έλεγα δημόσια θα στεναχωρούσα τη μητέρα μου ακόμη περισσότερο. Αυτό συνεχίστηκε μέχρι που συμφιλιώθηκα με τη σεξουαλικότητα και τη θρησκεία μου στο πανεπιστήμιο. Σταμάτησα να φοβάμαι. Δεν είχε καμία λογική για εμένα το ότι θα έπρεπε να καώ στην κόλαση, επειδή απλά αγαπώ έναν άνδρα και τον Αλλάχ.
Χρειάστηκε να μετακομίσω στο Τορόντο και να αρχίσω να μένω μόνος για να καταλάβω, ότι η σχέση μου με τον θεό άλλαξε κι ότι τώρα δε βασίζεται στον φόβο, αλλά στην αγάπη.
Farhat, Νέα Υόρκη
Μεγάλωσα σε μια κάπως φιλελεύθερη οικογένεια στο Μπαγκλαντές. Ανήκαμε στην εργατική τάξη, αν κι εγώ κι αδερφή μου πήγαμε σ΄ένα αριστοκρατικό αγγλικό σχολείο, με τις ελπίδες ότι κι οι δύο μας θα καταλήξουμε μια μέρα στις ΗΠΑ.
Δεν ήμουν πολύ κοντά στη θρησκεία όσο μεγάλωνα και ήξερα, επίσης, ότι ήμουν queer στην ηλικία των 10. Ένιωθα ντροπή για τη σεξουαλικότητα και το φύλο μου. Αφού μπήκα στο κολέγιο άρχισα να προβληματίζομαι έντονα με τον εαυτό μου κι αποφάσισα να επιστρέψω για έναν χρόνο στο Μπαγκλαντές για να διώξω όλα αυτά τα συναισθήματα. Αφιέρωσα όλο τον χρόνο μου στο Ισλάμ και στην ενσωμάτωση όλων των αρχών του προφήτη Muhammad Sallallahu Alaihi wa Sallam.
Είχα έναν καλό φίλο, που με συνόδευσε σ΄αυτή την εκπληκτική διαδρομή της περίπλοκης κατανόησης του Ισλάμ. Ακόμη κι έτσι, συνέχισα να πιστεύω ότι δεν ήμουν σε θέση ν΄αλλάξω. Επέστρεψα στις ΗΠΑ για το δεύτερο έτος, μετά το οποίο άρχισα να κάνω παρέα με κάποια queer άτομα. Αισθάνθηκα πιο άνετα με τη σεξουαλικότητα και το φύλο μου.
Εξακολουθεί να υπάρχει μια τεράστια ένταση ανάμεσα στους ακτιβιστικούς queer χώρους και στο μουσουλμανικό στοιχείο που με καλεί στον Αλλάχ κάθε μέρα. Συνεχίζω να κάνω συζητήσεις μέσα μου για το τι σημαίνει να ενσωματώνω το Ισλάμ στη ζωή μου και να είμαι ένα μέρος μιας κοινότητας που νοιάζομαι βαθιά.
Christelle, Παρίσι
Οι άνθρωποι αναρωτιούνται σχετικά με το πως μπορώ να είμαι queer και μουσουλμάνα ή γιατί δεν καλύπτω τον εαυτό μου. Με έχουν μάλιστα ρωτήσει, πως γίνεται να είμαι μαύρη και μουσουλμάνα, εξ αιτίας του πως οι Άραβες συμπεριφέρονταν στους Αφρικανούς κατά τη διάρκεια του Αραβικού δουλεμπορίου.
Μεγάλωσα σε μια οικογένεια, στην οποία οι μισοί ήταν ευαγγελιστές Χριστιανοί ενώ οι άλλοι μισοί Σουνίτες Μουσουλμάνοι. Κάποιοι από τη μη μουσουλμανική οικογένειά μου είναι αρκετά ισλαμοφοβικοί. Η μουσουλμανική οικογένεια πρέπει να ασκεί το Ισλάμ μυστικά γιατί δε θέλει να νιώσει την απόρριψη απ’ την άλλη. Χρειάστηκε να περάσουν 15 χρόνια για να δω κάποιους συγγενείς μου, γιατί δεν ήθελαν να κάνουν μ΄εμάς
Ένιωσα έτοιμη να κάνω coming out μόνο στην μουσουλμανική μου οικογένεια, όχι τη Χριστιανική. Αυτό που με έκανε να αισθανθώ έτοιμη ήταν το πως οι Μουσουλμάνοι στην οικογένειά μου εκφράζουν την ανεκτικότητά τους απέναντι στα queer και τρανς άτομα. Είμαι χαρούμενη που τελικά έκανα coming out, γιατί τελικά με αποδέχθηκαν
Μεγαλώνοντας στο Παρίσι ως έφηβη, ένιωθα τόσο μόνη γι΄αρκετό καιρό. Νιώθω κομμάτι της μαύρης κοινότητας και της μαύρης γυναικείας κοινότητας, αλλά δε νιώθω κομμάτι της LGBT+ κοινότητας στο Παρίσι, γιατί έχει να κάνει πραγματικά με λευκά και μέινστριμ άτομα, απορριπτικά προς τα non-conforming φύλα και σεξουαλικότητες.
Shima, Τορόντο
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Ιράν. Η οικογένειά μου και εγώ μετακομίσαμε στον Καναδά πριν 3 χρόνια περίπου κι αφού πρώτα ζήσαμε για λίγο στη Μαλαισία. Φύγαμε απ΄το Ιράν προτού ο αδερφός μου αναγκαστεί να ακολουθήσει στρατιωτική εκπαίδευση και για να ξεφύγουμε απ΄την αυξανόμενη πίεση, που δεχόταν ο πατέρας μου από την Ισλαμική Κυβέρνηση. Πέρα από το ότι ήταν δικηγόρος, ο πατέρας μου διεξήγαγε εργαστήρια σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Εξαιτίας του έχω αναπτύξει μια συνειδητοποίηση και μια ευαισθησία προς την κοινωνική αδικία γύρω μου.
Μεγαλώνοντας στο Ιράν ήταν μια αντίθεση ευτυχίας κι άγχους. Είχα ηλιόλουστες μέρες σε κήπους, τρώγοντας ρόδια και διαβάζοντας ποίηση μαζί με τη μεγάλη και πολύχρωμη οικογένειά μου. Αλλά είχα και μουλάδες που μου έκαναν κήρυγμα για το ότι πρέπει να κρύβω τον εαυτό μου ως παιδί.
Έχω λάβει κυρίως κοσμική ανατροφή κι οι δικοί μου με ενθάρρυναν πάντα να σκέφτομαι για τον εαυτό μου. Άρχισα σιγά σιγά να συμφωνώ με κάποιες πτυχές του Ισλάμ, ενώ ασκούσα κριτική σε κάποιες άλλες. Ήξερα ότι το Ισλάμ δεν ήταν αυτό που μάθαιναν οι δάσκαλοί μου. Όπως οι περισσότεροι Ιρανοί που περνούν δύσκολα με την Ισλαμική κυβέρνηση, η σχέση της οικογένειάς μου με το Ισλάμ είναι περίπλοκη. Θυμάμαι τη μητέρα μου να κοιτά τον μπαμπά που εκνευρισμένη, όταν έλεγε πράγματα που τα θεωρούσε βλάσφημα. Γι΄αυτόν ο Θεός υπάρχει στα πάντα, αλλά η μαμά μου είχε μια πιο παραδοσιακή οπτική πάνω στη θρησκεία.
Σήμερα, το Ισλάμ είναι μια πηγή παρηγοριάς για μένα. Μια ταυτότητα που καθορίζω με τους δικούς μου όρους.
Κατά τη γνώμη μου, το στίγμα και ο ρατσισμός είναι μερικές από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι queer μουσουλμάνοι σήμερα. Το Ισλάμ είναι απίστευτα παρεξηγημένο κι η queer συνομιλία έχει μόλις αρχίζει. Μπορεί να απορριφθούμε τόσο απ’ την queer όσο και τη μουσουλμανική κοινότητα. Η υποτιθέμενη αντιπαράθεση του Ισλάμ με το queer γίνεται μόνο πιο περίπλοκη από την αμερικανική εχθρότητα του Βορρά προς τους μουσουλμάνους, σ ένα κλίμα όπου οι μουσουλμάνοι προσπαθούν για αποδοχή και προβολή.
Ελπίζω να μπορέσω να επιστρέψω στο Ιράν και να βοηθήσω να κάνω τα πράγματα καλύτερα για τα μικρά κορίτσια που αισθάνονται αυτό που ένιωσα. Ελπίζω να βοηθήσω το Ιράν στο δρόμο της αποδοχής και της υποστήριξης των queer ανθρώπων.
