O -Sir- Ian McKellen συμμετείχε στο πρότζεκτ “Letters Live” διαβάζοντας το γράμμα ενός gay άνδρα, μέσα από το οποίο έκανε coming out στη μητέρα του.
Ο ηθοποιός ανέβηκε στη σκηνή του London festival και άρχιζε την “ανάγνωση” της επιστολή αυτής. Φτάνοντας όμως στο σημείο όπου ο Michael ευχαριστεί την οικογένειά του που τον έκανε gay, φανερά συγκινημένος ο ΜcKellen άρχισε να δακρύζει.
Διαβάστε την επιστολή
“Συγγνώμη που μου πήρε τόσο καιρό να σου γράψω. Κάθε φορά που προσπαθώ να γράψω σ’ εσένα και τον μπαμπά συνειδητοποιώ ότι δεν λέω τα πράγματα που βρίσκονται στην καρδιά μου. Αυτό θα ήταν εντάξει αν σας αγαπούσα λίγοτερο, αλλά είστε ακόμη οι γονείς σας και εγώ είμαι ακόμη το παιδί σας.
Έχω φίλους που με θεωρούν ανόητο που γράφω αυτό το γράμμα. Ελπίζω να κάνουν λάθος. Ελπίζω οι αμφιβολίες τους να βασίζονται σε γονείς που τους αγαπούν και τους πιστεύουν λιγότερο από ότι οι δικοί μου. Ελπίζω επίσης ότι θα το δείτε σαν μια πράξη αγάπης από μεριάς μου, σαν ένα σημάδι ότι εξακολουθώ να μοιράζομαι τη ζωή μου μαζί σας. Δεν θα έγραφα, πιστεύω, εάν δεν μου είχατε μιλήσει για τη συμμετοχή σας στην καμπάνια Save Our Children. Αυτό, περισσότερο από κάθε άλλο, ξεκαθάρισε την υποχρέωση μου να σας πω την αλήθεια, ότι το δικό σας παιδί είναι ομοφυλόφιλο και ότι ποτέ μου δεν χρειάστηκε να σωθώ από τίποτα, πέρα από τη σκληρή και αδαή συμπεριφορά ανθρώπων, όπως αυτή της Anita Bryant.
Συγγνώμη μαμά. Όχι γιατί είμαι αυτό που είμαι, αλλά για το πως πρέπει να νιώθεις αυτή τη στιγμή. Το ξέρω αυτό το συναίσθημα, μιας και το αισθάνομαι σχεδόν σ΄όλη μου τη ζωή. Αποστροφή, ντροπή, καχυποψία- άρνηση μέσα από τον φόβο για κάτι που ήξερα, ακόμα και ως παιδί, ήταν η βάση της φύσης μου, όπως το χρώμα των ματιών μου.
Όχι μαμά δεν με παρέσυραν. Κανένας λογικός ομοφυλόφιλος δεν έχει ποτέ εξυπηρετήσει τον μέντορά του. Αλλά ξέρεις κάτι; Μακάρι να το είχε κάνει κάποιος. Μακάρι κάποιος μεγαλύτερος από εμένα και πιο σοφός από τους ανθρώπους στο Ορλάντο να με είχε πάρει και να μου είχε πει, ‘Είσαι εντάξει. Μπορείς να μεγαλώσεις και να γίνεις γιατρός ή δάσκαλος, όπως ο καθένας. Δεν είσαι τρελός ή άρρωστος ή κακός. Μπορείς να πετύχεις και να είσαι χαρούμενος και να βρείς την ευτυχία με φίλους- καθε είδους φίλους- που δεν δίνουν δεκάρα με ποιον πηγαίνεις στο κρεβάτι. Περισσότερο απ΄όλα, μπορείς να αγαπήσεις και να αγαπηθείς, χωρίς να μισήσεις τον εαυτό σου γι΄αυτό”.
Αλλά κανείς δεν μου τα είπε αυτά, μαμά. Έπρεπε να τα μάθω από μόνος μου, με τη βοήθεια της πόλης που έγινε το σπίτι μου. Ξέρω ότι αυτό μπορεί να είναι δύσκολο να το πιστέψεις, αλλά το Σαν Φρανσίσκο είναι γεμάτο με άνδρες και γυναίκα, gay και straight, που δεν θεωρούν τη σεξουαλικότητα μέτρο για την αξία ενός άλλου ανθρώπου.
Αυτοί δεν είναι τυχαίοι ή παράξενοι, μαμά. Είναι υπάλληλοι καταστημάτων και τραπεζίτες και ηλικιωμένες κυρίες και άνθρωποι που σου γνέφουν και σου χαμογελούν, όταν τους συναντάς στο λεωφορείο. Η συμπεριφορά τους δεν είναι ούτε ειρωνική, ούτε έχει να κάνει με τη λύπη. Και το μήνυμά τους είναι τόσο απλό: Ναι, είσαι ένας άνθρωπος. Ναι, σε συμπαθώ. Ναι, είναι εντάξει να συμπαθήσεις και εσύ εμένα.
Ξέρω τι πρέπει να σκέφτεσαι τώρα. Ρωτάς τον εαυτό σου: ‘Τι κάναμε λάθος; Πως αφήσαμε αυτό να συμβεί; Ποιος από εμάς τον έκανε έτσι;’
Δεν μπορώ να στο απαντήσω αυτό, μαμά. Αλλά προφανώς δεν με απασχολεί κιόλας. Το μόνο που ξέρω είναι αυτό: Αν εσύ και ο μπαμπάς είστε υπεύθυνοι για αυτό που είμαι, τότε σας ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά, για το φως και τη χαρά στη ζωή μου.
Ξέρω ότι δεν μπορώ νας σας πω τι σημαίνει να είσαι gay. Μπορώ να σας πω όμως τι δεν είναι.
Δεν κρύβεται πίσω από τις λέξεις, Μαμά. Όπως η οικογένεια, η αξιοπρέπεια και ο Χριστιανισμός. Είναι να μη φοβάσαι το σώμα σου ή τις απολαύσεις που έδωσε ο Θεός, Είναι να μη κρίνεις τον γείτονά σου, εκτός κι αν είναι άξεστος ή αγενής.
Το να είμαι gay με δίδαξε την ανοχή, τη συντροφικότητα και την ταπεινότητα. Μου έδειξε τις απεριόριστες δυνατότητες της ζωής. Μου έδωσε ανθρώπους, που το πάθος τους και η ευγένειά τους και η ευαισθησία τους, μου προσέφεραν μια διαρκή πηγή δύναμης.
Με φέρανε στην οικογένεια του ανθρώπου, μαμά, και μου αρέσει εδώ. Μου αρέσει.
Δεν υπάρχει κάτι άλλο που μπορώ να πω, πέρα από το ότι είμαι ο ίδιος Michael που ξέρατε πάντα. Απλά τώρα με ξέρετε περισσότερο. Δεν έχω κάνει τίποτα συνειδητά για να σας πληγώσω. Και δεν θα το κάνω ποτέ.
Σε παρακαλώ μην αισθανθείς, ότι πρέπει να μου απαντήσεις αμέσως. Είναι αρκετό για εμένα να ξέρω ότι δεν χρείαζεται πια να λέω ψέμματα στους ανθρώπους που με έμαθαν να εκτιμώ την αλήθεια.
Η Mary Ann στέλνει την αγάπη της.
Όλα είναι εντάξει εδώ στο 28 Barbary Lane.
Ο αγαπημένος σου γιος
Michael”
