Vasilis Thanopoulos
Με την αποδοχή της διαφορετικότητας να αποτελεί πρωτίστως θέμα παιδείας, παραδείγματα -όπως αυτό που θα διαβάσετε παρακάτω- αποτυπώνουν το πόσο πίσω βρισκόμαστε ως κοινωνία.
Πριν λίγες μέρες (24/6) οι μαθητές/τριες της Γ’ Λυκείου των ΕΠΑΛ, στα πλαίσια των πανελλαδικών, εξετάστηκαν στο μάθημα Υγιεινή, του τομέα υγείας και πρόνοιας. Ανάμεσα στα ερωτήματα που έπρεπε να απαντήσουν ήταν και το εξής: “Να αναφέρεται επτά παράγοντες που επηρεάζουν τη συχνότητα εμφάνισης των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων”.
Η εξέταση του μαθήματος βασίζεται στο -εγκεκριμένο από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής- εγχειρίδιο «ΥΓΙΕΙΝΗ ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑ». Σύμφωνα μ΄αυτό, ανάμεσα στους παράγοντες που επηρεάζουν τη συχνότητα εμφάνισης των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων (ΣΜΝ), αναφέρεται και “η διάδοση της ομοφυλοφιλίας”.
Στο σημείο αυτό να επισημάνω, πως το εν λόγω εγχειρίδιο, όχι μόνο ταυτίζει – χωρίς καμία επιστημονική βάση – την ομοφυλοφιλία με τα ΣΜΝ, αλλά απ΄ότι φαίνεται δεν την αναγνωρίζει καν ως σεξουαλική ταυτότητα, αφού κάνει λόγο για “διάδοση”.
Να σημειωθεί, επίσης, πως το ιδεολογικό αυτό απολίθωμα είχε εντοπιστεί από μαθητές σε ΕΠΑΛ της Θεσσαλονίκης, οποίοι ζήτησαν από τον υπεύθυνο καθηγητή να θέσει το ζήτημα στην επιτροπή σχολικών βιβλίων, η οποία σύμφωνα με πληροφορίες όχι μόνο δεν ευαισθητοποιήθηκε, αλλά το ανέδειξε κιόλας ακόμη περισσότερο, επιλέγοντας το ως θέμα στις πανελλαδικές εξετάσεις.
Ένας, μάλιστα, από τους μαθητές απέστειλε γραπτό σχόλιο προς την επιτροπή, τονίζοντας το ομοφοβικό περιεχόμενο του εγχειριδίου. Η απάντηση, πάντως, που έλαβε ο διευθυντής του σχολείου ήταν: “ουδέν σχόλιον”.
Όλα αυτά, ενώ πριν λίγους μήνες ακούγαμε τις ανακοινώσεις του Πρωθυπουργού για την επέκταση του προγράμματος σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης σε όλα τα σχολεία και σε μια χώρα που διατείνεται ότι ανήκει σε μια ελεύθερη για τα ΛΟΑΤ+ άτομα ζώνη.
