newsroom
«Θυμάμαι την πρώτη φορά που κάποιος με είπε «γκέι» στο δημοτικό σχολείο με αρνητική χροιά» , έγραψε ο Μπέντζαμιν Φρέντελ σε ένα συγκινητικό κείμενο, που δημοσιεύτηκε στο Outsports.
«Θυμάμαι ότι ένιωθα σα να ξεχωρίζω, ότι ένιωθα σα να με λένε «γκέι» περισσότερο από οποιονδήποτε συμμαθητή μου εκείνη την εποχή, οπότε άρχισα να γίνομαι πιο σκληρό παιδί.»
Παράτησε το ομοφοβικό περιβάλλον του χόκεϊ και έκανε coming out ως γκέι, Μπέντζαμιν Φρέντελ
Στο κείμενο, ο 19χρονος πρωτοετής στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον Τακόμα αφηγείται επώδυνες λεπτομέρειες της ζωής του ως ένα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομο στην ντουλάπα – και πώς η τοξική αρρενωπότητα που επικρατεί στον αθλητικό κόσμο τον ώθησε τελικά να βγει από αυτόν.
«Δεν ήταν η κοινότητα του χόκεϊ που με εισήγαγε στην ομοφοβία, αλλά μάλλον το περιβάλλον που βοήθησε στην ενίσχυση θεμάτων που δημιούργησαν και ενίσχυσαν το αυτο-μίσος μου» , γράφει ο Φρέντελ . «Ποτέ δεν είχα ακούσει τη λέξη «faggot» να λέγεται περισσότερο από ότι την άκουσα στα αποδυτήρια χόκεϊ νέων» .
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Προσθέτει ότι, παρόλο που δεν είναι όλοι αυτοί που ασχολούνται με τον αθλητισμό ανεξέλεγκτα ομοφοβικά, το περιβάλλον ομαλοποιεί σίγουρα και ενθαρρύνει αυτό το είδος μίσους.
«Δε θέλω να πω ότι ήταν όλοι και δε θέλω καν να πω ότι δεν ήμουν εγώ, γιατί μερικές φορές ήταν σίγουρα» , παραδέχεται. «Νομίζω ότι το πιο δίκαιο πράγμα να πω είναι ότι συνέβη. Και ήμουν τόσο ενθουσιασμένος για το άθλημα, που παρέβλεπα τις παρενέργειες της ομαλοποίησης αυτών των μορφών επιθετικότητας. Άρχισα ακόμη και να παραβλέπω τι θα σήμαινε να κρύψω ποιος πραγματικά ήμουν.
«Τελικά, άρχισα να μισώ τον τρόπο που ένιωσα και σκέφτηκα ότι ίσως υπήρχε κάτι που θα μπορούσα να κάνω γι’ αυτό» , θυμάται ο Fredell όταν άρχισε να αυτοτραυματίζεται. «Ένιωθα καλύτερα έτσι. Ήταν ένα είδος πόνου που καταλάβαινα. Ένας ανδρικός, σωματικός πόνος. Θα εμφανιζόμουν στο σχολείο με μώλωπες στο πρόσωπό μου και θα έλεγα ότι ήταν από χόκεϊ.”
«Η λύση ήρθε όταν αποφάσισα να πάω στην Καλιφόρνια για να παίξω χόκεϊ για μια ελίτ ομάδα νεολαίας στο Λος Άντζελες [την Λ.Α. Jr. Kings]» , λέει ο Fredell. «Σκέφτηκα ότι αυτή θα ήταν η νέα μου αρχή κι αν δεν λειτούργησε, θα σκοτωνόμουν» .
Ευτυχώς, παρόλο που εξακολουθούσε να δυσκολεύεται, ο Fredell, λέει, ότι τα πράγματα άρχισαν να βελτιώνονται, όταν ήταν στην Καλιφόρνια – εν μέρει λόγω των γενικά λιγότερο ομοφοβικών στάσεων της περιοχής, ακόμη και στον αθλητισμό. Αλλά ήταν πραγματικά «ένα μοναδικό γεγονός που με έσωσε» , λέει.
Ο Fredell εξηγεί πώς η απόπειρα αυτοκτονίας ενός φίλου του στο σπίτι ήταν μια σκληρή κλήση αφύπνισης, ότι κι αυτός χρειαζόταν βοήθεια. Λίγο αργότερα, εγκατέλειψε την ομάδα, επέστρεψε, ξεκίνησε θεραπεία, και άρχισε αργά να βγαίνει σε φίλους και συγγενείς τους επόμενους μήνες.
Ο Fredell επίσης θαρραλέα αγγίζει μια άλλη πολύ σημαντική πτυχή του να είσαι κουήρ, ότι είναι εντάξει να μην έχεις καταλάβει ακόμη τη σεξουαλικότητά σου. «Είμαι ακόμα ένα φοβισμένο παιδί, αλλά τουλάχιστον τώρα είμαι σε ένα σημείο, όπου νιώθω ασφαλής να είμαι ο εαυτός μου» .
«Αν υπήρχε μία χρονομηχανή, θα επέστρεφα και θα έλεγα στον εαυτό μου ότι είναι απλώς ένα παιχνίδι, παρά όλα όσα θα σου πουν όλοι στην κοινότητα του χόκεϊ» , καταλήγει.
«Δεν αξίζει να καταστρέψεις την ψυχική σου υγεία. Και δεν είσαι μόνος. Και αν κάποιο άτομο ρωτήσει αν είσαι ομοφυλόφιλος, απλά κοίταξέ το χαλαρά, και πες «Ναι, λοιπόν τι;»
Αν χρειάζεσαι ψυχολογική στήριξη κάλεσε στην ΛΟΑΤΚΙ+ Γραμμή Ψυχολογικής Στήριξης 11528 – ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ, ή στην 24ωρη Γραμμή για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας 1018.
