Έντεκα είναι σε αριθμό. Κι είναι όλα εκείνα τα θέματα, που μας ζορίζουν, όλα εκείνα που τα εντοπίζουμε, τα καταπολεμάμε (ή έτσι νομίζουμε) και μετά από λίγο καιρό τα ξαναβρίσκουμε μπροστά μας. Μπορεί να μην σε αφορούν όλα, αλλά σίγουρα, διαβάζοντάς τα, το λιγότερο που θα σκεφτείς είναι ότι “Α, ξέρω έναν τύπο που το κάνει αυτό.” Πάμε να τα δούμε:
Την εικόνα του σώματος
Ακόμη κι αν δεν είναι ότι ζηλεύεις το σώμα κάποιου άλλου, ζορίζεσαι ακόμη και με το δικό σου. Λίγο κάτι εδώ που δεν σ’ αρέσει, λίγο κάτι εκεί που θες να βελτιώσεις, ένα θεματάκι με το πώς φαίνεται το σώμα σου υπάρχει, έστω και κατά περιόδους. Είπαμε, όμως, όλα τα σώματα είναι όμορφα.
Το κάπνισμα
Στατιστικές λένε, ότι οι gay άνδρες είναι πιο πιθανόν να καπνίζουν σε σχέση με τους straight. Τα ποσοστά κυμαίνονται ανάλογα με την εκάστοτε έρευνα, αλλά φαίνεται ότι οι gay κι οι bi άνδρες τείνουν να καπνίζουν κατά 50-200% περισσότερο σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό.
Τα αγχωτικά ραντεβού
Ας είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας, εντάξει; Το να βγαίνεις ραντεβού ως gay άνδρας στην gay κοινότητα είναι ό, τι χειρότερο!
Τη συνεχή επιβεβαίωση
Εμείς οι gay άνδρες αποζητάμε την επιβεβαίωση από κάποιον άλλον (εκτός από τον εαυτό μας) με σκοπό να αποφύγουμε την ντροπή που έχουμε εσωτερικεύσει και τις ανασφάλειές μας. Εξαιτίας αυτού, πολλοί gay άνδρες έχουμε πολύ ευαίσθητο εγώ και το παραμικρό μπορεί να μας θυμώσει ή να το πάρουμε πολύ προσωπικά ως προσβολή.
Την τελειομανία
Αποζητάμε την τελειότητα για τον εαυτό μας ή το καλύτερο για μας και πολύ καλά κάνουμε, αλλά αντί να το καλλιεργούμε και να το δουλεύουμε καθόμαστε και συγκρινόμαστε με τους άλλους. Νομίζουμε, ότι μόνο αν είμαστε οι εξυπνότεροι, οι δυνατότεροι, οι πιο ελκυστικοί, οι πιο σέξυ, οι πιο δημιουργικοί, είμαστε οκ. Αυτό όμως, αντί να μας βοηθάει μας οδηγεί σε εξάντληση, άγχος και χαμηλά αισθήματα αυτοπεποίθησης. Αν ξεκινήσουμε να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με την εξέλιξη του ίδιου μας του εαυτού θα είμαστε πιο αποτελεσματικοί, ευτυχισμένοι και ίσως καταλήξουμε να γίνουμε πολλά περισσότερα από αυτά που βλέπουμε γύρω μας και θεωρούμε ότι είναι το μέτρο.
Το είμαι “πολύ gay”
Τι σημαίνει αυτό ρε παιδιά; “Πολύ gay” , τι θα πει αυτό, πραγματικά δηλαδή; Όταν κάποιος λέει αυτό το πράγμα είτε για τον εαυτό του είτε για κάποιον άλλον από εμάς τότε νομίζω, ότι μάλλον έχει δικά του θέματα ντροπής να διαχειριστεί. Η προσωπικότητά μας κι ο τρόπος που την εκφράζουμε είναι οκ, όπως κι αν γίνεται αυτό.
Το δεν είμαι “πολύ gay”
Το άλλο άκρο! Είναι θέμα ανασφάλειας, ότι αν δεν είναι κάποιος αρκετά gay δεν θα μπορέσει να ταιριάξει με την gay ή την LGBTQI κοινότητα. Πόσα κιλά gay θες να είσαι; Να τ’αφήσω; Δεν πάει έτσι μάνα μου! Και πάλι εμπίπτουμε στην κανονικότητα, που διαμορφώνεται σχετικά με το πρότυπο του gay άνδρα. Εκεί που πάμε να σπάσουμε τα στεγανά δηλαδή, να μπούμε από μόνοι μας σ’ άλλα; Όχι, αγάπη, για κανένα λόγο. Είσαι όσο gay χρειάζεται! Trust me!
Το κόλλημα με την αρρενωπότητα & τη Θηλυπρέπεια
Πολλοί από εμάς έχουμε κόλλημα με την αρρενωπότητα. Δεν είναι cool είναι να κρίνεις αρνητικά τους θηλυπρεπείς gay άνδρες, που ξεφεύγουν από στερεοτυπικό πρότυπο
Την έλλειψη συμπεριληπτικότητας
Κάποιες φορές η gay κοινότητα αποκλείει τα bi άτομα, ή τα τρανς άτομα, ή να ασέξουαλ άτομα, ή άλλα μέλη της LGBTQI+ κοινότητας. Σε κάποιες περιπτώσεις οι gay άνδρες αποκλείουμε ρητά (για παράδειγμα όταν δεν φροντίζουμε να εξασφαλίσουμε ένα ευπρόσδεκτο περιβάλλον για τις λεσβίες κι τις bi γυναίκες σε queer διοργανώσεις). Κάποιες άλλες φορές αυτό γίνεται σιωπηρά, όπως όταν οι gay άνδρες ιεραρχούμε τις δικές τους ανάγκες πριν από εκείνες των άλλων μελών της LGBTQI+ κοινότητας. Δεν είναι σωστό αυτό και καλό είναι να αναγνωρίζουμε ότι συμβαίνει, ώστε να το προσέχουμε. Είμαστε μία κοινότητα και καλό είναι να προσέχουμε ο ένας τον άλλον κι η μία την άλλη.
Τον μισογυνισμό
Το ότι είμαστε gay άνδρες δεν μας τοποθετεί στο απυρόβλητο, όταν λέμε ή κάνουμε κάτι σεξιστικό. Οκ, μπορεί οι γυναίκες να μην μας ελκύουν σεξουαλικά ή συναισθηματικά, αλλά αυτό δεν σημαίνει, ότι μπορούμε να τις αγγίζουν χωρίς να την συγκατάθεσή τους ή ότι μπορούμε να χρησιμοποιούμε σεξιστικό λόγο.
Τον ρατσισμό
Πολλοί από εμάς θεωρούμε, ότι επειδή εμείς, έτσι κι αλλιώς, ανήκουμε σε μία ευαίσθητη κοινωνικά ομάδα, αυτό μας κατατάσσει αυτόματα και στους ευαίσθητους κοινωνικά πολίτες και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είμαστε ρατσιστές. Μπορεί και παραμπορεί! Το ότι είμαι gay δεν με κάνει να μην είμαι ρατσιστής. Το ότι έχω φίλους με σκούρο δέρμα δεν με κάνει να μην είμαι ρατσιστής. Το ότι βγαίνω ραντεβού με αφροαμερικάνους επίσης δεν με προστατεύει από το να μην είμαι ρατσιστής.
