Η Madonna έδωσε μια συναισθηματικά φορτισμένη ομιλία μετά την παραλαβή του βραβείου της ως Advocate for Change από τον οργανισμό GLAAD.
Σε τελετή που πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη το Σάββατο (4 Μαΐου), η σούπερ σταρ υπενθύμισε κάποιες βασικές στιγμές της ζωής της, που αφορούσαν στην καταπολέμηση του στίγματος των ατόμων, που ζουν με τον ιό του HIV.
Η Madonna, η οποία ανέβηκε στη σκηνή με τους Anderson Cooper,Mykki Blanco και Rosie O’Donnell, θυμήθηκε πώς αισθάνθηκε, όταν μπήκε στην LGBT+ κοινότητα, σα να “ταιριάζει” .
“Γιατί πάντοτε αγωνίζομαι για αλλαγή; Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση. Είναι σα να προσπαθείς να εξηγήσεις τη σημασία της ανάγνωσης ή τηn ανάγκη για αγάπη. Μεγαλώνοντας αισθανόμουν πάντα σαν ξένη, σα να μην ανήκω. Δεν ήταν επειδή δεν ξύριζα τις μασχάλες μου, απλά δεν ταίριαζα κάπου» , είπε.
“Ο πρώτος gay, που γνώρισα ποτέ ονομαζόταν Christopher Flynn. Ήταν ο δάσκαλος μπαλέτου μου στο γυμνάσιο κι ήταν ο πρώτος που πίστεψε σε μένα, που με έκανε να αισθάνομαι ιδιαίτερη ως χορεύτρια, ως καλλιτέχνιδα και ως άνθρωπος. Ξέρω ότι αυτό ακούγεται ασήμαντο και επιφανειακό, αλλά ήταν ο πρώτος άνθρωπος που μου είπε ότι ήμουν όμορφη.”
Ο Flynn ήταν επίσης ο άνθρωπος που έβαλε τη Madonna σε gay clubs:1
“Για πρώτη φορά είδα άνδρες να φιλούν άντρες, κορίτσια ντυμένα σαν αγόρια, αγόρια που φορούσαν καυτά παντελόνια, που χόρευαν απίστευτα και με ένα είδος ελευθερίας, χαράς και ευτυχίας ,που δεν είχα δει ποτέ πριν» , είπε. “Τελικά αισθάνθηκα σα να μην ήμουν μόνη, ότι ήταν εντάξει να είμαι διαφορετική και να μην είμαι σαν όλους τους άλλους. Και τελικά δεν ήμουν freak. Ένιωσα σαν στο σπίτι μου και αυτό μου έδωσε ελπίδα.”
Η Madonna πίστεψε στον Flynn που την ενθάρρυνε να ακολουθήσει τα όνειρά της. Έτσι, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη και βρήκε την επιτυχία, αλλά η επιτυχία της αυτή συνέπεσε με την εξάπλωση του ιό του HIV, στα μέσα της δεκαετίας του 80.
«Η πανούκλα που έπεσε σαν ένα μαύρο σύννεφο πάνω από τη Νέα Υόρκη σε μια στιγμή» , περιέγραψε, χτυπώντας τα δάχτυλά της, «πήρε όλους τους φίλους μου» .
Ήταν ο θάνατος του καλύτερου φίλου και συγκάτοικου Martin Burgoyne και του καλλιτέχνη Keith Haring, όπως είπε, που την ώθησε να πιάσει “τον ταύρο από τα κέρατα και να αγωνιστεί πραγματικά” , πρόσθεσε.
Θυμήθηκε την επίσκεψη σε νοσοκομειακό θάλαμο στη Νέα Υόρκη για ασθενείς με AIDS: «Όταν έφτασα, ένιωθα σα να μπήκα σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Εξαντλημένα σώματα σε κάθε κρεβάτι και αυτοί οι άνθρωποι είχαν εγκαταλειφθεί από τις οικογένειές τους.”
Στη συνέχεια, υπενθύμισε ότι «η ιστορία επαναλήφθηκε» στο Μαλάουι, όπου ίδρυσε το φιλανθρωπικό σωματείο Raising Malawi το 2006, για να υποστηρίξει παιδιά, που είχαν μείνει ορφανά από την επιδημία του ιού του HIV, που εξακολουθεί να πλήττει τη χώρα μέχρι σήμερα – τελικά τεκνοθέτησε τέσσερα παιδιά από το Μαλάουι.
Στη συνέχεια, είπε: «Μόλις καταλάβεις τι σημαίνει να αγαπάς, καταλαβαίνεις τι χρειάζεται να κάνεις για να γίνεις άνθρωπος και ότι είναι καθήκον κάθε ανθρώπου να αγωνίζεται, να υποστηρίζει και να κάνει ό, τι μπορεί και ό, τι χρειάζεται» .
