Tο Σπίτι των Γυναικών, για την Ενδυνάμωση & τη Χειραφέτηση για το περιστατικό βιασμού ενός 20χρονου αγοριού και την απόφασή του να σταματήσει να χρησιμοποιεί το Θέατρο Εμπρός ως χώρο για τις συναντήσεις του.
Καταγγελία για βιασμό νεαρού ατόμου στο Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός
ΓΙΑΤΙ ΦΥΓΑΜΕ ΑΠ ΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ “ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥ” ΘΕΑΤΡΟΥ ΕΜΠΡΟΣ
Η Πρωτοβουλία μας: το Σπίτι των Γυναικών, για την Ενδυνάμωση & τη Χειραφέτηση θα ήθελε να ανακοινώσει δημόσια ότι οι ανοιχτές μας συνελεύσεις δε θα γίνονται, πλέον, στο “αυτοδιαχειριζόμενο” θέατρο Εμπρός, όπου χρησιμοποιούσαμε ένα δωμάτιο, σα χώρο για τις εβδομαδιαίες συναντήσεις μας και για την αποθήκευση των αναγκαίων πραγμάτων, για τις γυναίκες που κρατούνται στα Κρατητήρια Αλλοδαπων της Πετρου Ραλλη.
Στις 10 Μαρτίου, πριν το ξημέρωμα, καταγγέλθηκε, πως κατά την διάρκεια ενός πάρτι που οργανώθηκε από μια θεατρική ομάδα γυναικών, στο Εμπρός, βιάσθηκε ένα αγόρι 20 χρονών. Μια γυναίκα που περνούσε, ακριβώς έξω απ’ την είσοδο του θεάτρου Εμπρός, στάθηκε, λίγο, για να δει αν κάποιοι φίλοι της ήταν ακόμη εκεί, και παρατήρησε ένα αγόρι κάτω στο πεζοδρόμιο να κλαίει, ανάμεσα σε πολλά άτομα, που δε φαίνονταν να το είχαν προσέξει. Κάθισε κοντά του για πολλή ώρα, και κάποια στιγμή το ρώτησε γιατί έκλαιγε. Το αγόρι της είπε τι του είχε συμβεί σε δυο προτάσεις: “ Τώρα καταλαβαίνω τις γυναίκες… Πριν λίγο με βίασαν…”
Αφού πέρασαν και τον πήραν οι συμφοιτητές του, που είχαν έρθει μαζί από μια άλλη χώρα, για να περάσουν ένα ευχάριστο Σαββατοκύριακο, εκείνη μπήκε στο θέατρο, για να βρει κάποιον από το Εμπρός, να ενημερώσει γι αυτό που είχε συμβεί. Στο μπαρ η απάντηση που πήρε ήταν ότι δεν υπήρχαν “υπεύθυνοι” από το χώρο ή ότι αυτοί είχαν ήδη αποχωρήσει, έτσι, έφυγε χωρίς να αναφέρει το περιστατικό εκείνη τη στιγμή.
Παρόλα αυτά, την Κυριακή το βράδυ, η ίδια πήγε στην ανοιχτή Συνέλευση του Εμπρός να καταγγείλει το βιασμό και να υποδείξει το ακριβές σημείο που είχε γίνει. Οι αντιδράσεις απέναντί της, κυρίως, από άνδρες, ήταν υποτιμητικές, με σεξιστικές παρατηρήσεις μεταμφιεσμένες σε άρνηση: “υπάρχει έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων για το βιασμό” (“η έλλειψη στοιχείων” παραπέμπει στην ελάχιστη κατανόηση του όρου βιασμός), σε αδιαφορία ( “δεν οργανώσαμε εμείς αυτό το πάρτι, έτσι δεν είναι δική μας η ευθύνη”, “ ότι συμβαίνει στο δρόμο συμβαίνει και στις καταλήψεις, είναι μια ζούγκλα, ο καθένας πρέπει να προσέχει τον κώλο του”), σε κυνισμό (“ εμείς δεν είμαστε οι βιαστές, δε μας αρέσουν οι βιασμοί και δε θέλουμε να ακούμε γι αυτούς”).
Μερικές ώρες αργότερα, ο επιζών πληκτρολόγησε στη γυναίκα ένα μήνυμα στο οποίο περιέγραφε το μέρος που είχε βιαστεί και της ζητούσε να ψάξει για μια καδένα του, που είχε χάσει στην πάλη του ενάντια στο βιασμό. Μετά τις πρώτες ειρωνικές σεξιστικές αντιδράσεις, κάποιος της έδειξε τη σκάλα που οδηγεί στο χώρο κάτω από τα καθίσματα των θεατών. Εκεί βρήκαν την καδένα πάνω στο δάπεδο και την έδειξαν στη συνέλευση, όπου κοροϊδευτικά ερωτήματα εκφράστηκαν, όπως: “Για να δω την αλυσίδα, είναι ακριβή ή φθηνή?”
Οι αντιδράσεις ανδρών, κυρίως, στη διάρκεια της συνέλευσης, απο την αρχή ως το τελος, ηταν σοκαριστικές, για εναν ανοιχτό κοινωνικό/πολιτικό/πολιτιστικό χώρο, οπου η αλληλεγγύη, ο αντιρατσισμός και ο αντισεξισμός θα έπρεπε να θεωρούνται αυτονόητα. Ο βιασμός αμφισβητήθηκε από την αρχή ως το τέλος, επειδή το θύμα δεν εμφανίστηκε στη συνέλευση να κάνει ενημέρωση για το βιασμό του. Κι ακόμη, επειδή κάποια άτομα που παρευρίσκονταν στο πάρτυ της προηγούμενης νύχτας διαβεβαίωναν οτι τίποτα τέτοιο δεν είχε πέσει στην αντίληψη τους. Η συζήτηση αναλώθηκε στο αν ο βιασμός έγινε εδώ ή εκεί, αν έγινε και μήπως το αγόρι πηγε συναινετικά εκεί. ‘Όλες οι φωνές που ήταν αντίθετες με αυτές που έκφραζαν οι πιο πάνω, απορρίπτονταν.
Σαν Πρωτοβουλία το Σπίτι των Γυναικών, παρότι όχι μεγάλη, προσπαθούσε να έχει τουλάχιστον ένα άτομο από μας να συμμετέχει στις συνελεύσεις του Εμπρός, και να αναλαμβάνει κάποιες δραστηριότητες/ αναγκαίες εργασίες στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο, του οποίου αποτελούσε μέρος. Έτσι στη συνέλευσή μας ενημερωθήκαμε για ότι είχε γίνει σε αυτή τη συνέλευση και σοκαριστήκαμε.
Στην επόμενη συνέλευση του Εμπρός, 17 Μαρτίου, δύο συντρόφισσες πήγαν να αντιμετωπίσουν αυτές τις σεξιστικές συμπεριφορές και να απαιτήσουν η συνέλευση του Εμπρός να εκδώσει μια καταγγελία. Μια καταγγελία οποία να υποστηρίζει τον επιζώντα ξεκαθαρίζοντας ότι ούτε αποσιωπά ούτε συναινεί με περιστατικά βιασμών ή άλλων σεξιστικών και ρατσιστικών παρενοχλήσεων. Περιστατικών που συνήθως δε μαθαίνουμε αν και από ποιον έχουν γίνει. Κι αυτό γιατί τα επιζώντα άτομα δεν έχουν το κουράγιο να εκθέσουν τα τραύματα τους σε δημόσια θέα, και αυτό είναι κάτι που οι βιαστές και οι σεξιστές το γνωρίζουν πολύ καλά. Η πρόταση αντιμετωπίστηκε με ουρλιαχτά και άρνηση.
Παρόλα αυτά μια πιο παραγωγική συζήτηση, επίσης, έλαβε χώρα, κυρίως, με τις κοπέλες που είχαν οργανώσει το πάρτι, ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα για να αποτραπεί η επανάληψη τέτοιων περιστατικών. Ως πρώτο μέτρο αποφασίστηκε το μπλοκάρισμα του περάσματος σε αυτό το κλιμακοστάσιο, Αποφασίστηκε να ληφθεί μέριμνα από τη συνέλευση για να κλείσει. Ακόμη και τα άτομα που βρίσκονται στο Embros για πολλά χρόνια δε γνώριζαν την ύπαρξη αυτού του περάσματος, όπου αν παγιδευτείς δε μπορεί να σ΄ ακούσει κανείς, όταν η μουσική είναι δυνατή. Μια από μας συνδέθηκε διαδικτυακά με ένα chat room που δημιουργήθηκε από την προηγούμενη Κυριακή, αποτελούμενο από γυναίκες που συμμετείχαν στη συνέλευση, ως επί το πλείστον, από τη θεατρική ομάδα, που έδειξε ενδιαφέρον να κάνει κάτι σχετικά με το θέμα του βιασμού. Μέσω αυτού του chat room επικοινωνήσαμε με τη γυναίκα που υποστήριξε τον επιζώντα, και την κάλεσαμε να έρθει να μας ενημερώσει στη δική μας επόμενη συνέλευση την Τρίτη.
Ήρθε και μας περιέγραψε την εμπειρία της: πώς βρήκε το αγόρι και πώς τον υποστήριξε καθ όλη τη διάρκεια πολύ δύσκολων στιγμών. Μοιράστηκε την άποψή της μαζί μας, για την πορεία των γεγονότων και την αποδοκιμαστική συμπεριφορά με την οποία αντιμετωπίστηκαν όλα όσα είπε στη συνέλευση του Εμπρός, από ορισμένα μελη της. Συζητήσαμε επίσης, μαζί της τα σχέδια μας για μια φεμινιστική αντι-σεξιστική ομάδα περιφρούρησης για το επερχόμενο πάρτι μας, στις 23 του Μάρτη (για την οικονομική υποστήριξη των κρατουμένων γυναικών μεταναστών στο κέντρο κράτησης Αλλοδαπών της Πέτρου Ράλλη) και για την αντι-σεξιστική και αντι-ρατσιστική προπαγάνδα που θα κάναμε με αφίσες που είχαν μεταφραστεί σε 7 γλώσσες, και επανειλημμένα θα φαίνονταν στο χώρο (μέσα, έξω, τουαλέτες). Σε αυτά προσθέσαμε ότι έπρεπε να βεβαιωθούμε ότι η είσοδος που οδηγεί στη σκάλα κάτω από τις καρέκλες έχει κλείσει. Η ίδια, επίσης, πρότεινε να έρθει και να στηρίξει την αντι-σεξιστική ομάδα περιφρούρησης. Τη ρωτήσαμε αν μπορούσε να ζητήσει από τον επιζώντα (μόνο στην περίπτωση που ένιωθε έτοιμος) να μοιραστεί τα χαρακτηριστικά του δράστη, έτσι ώστε να τα μοιράσουμε, αλλά ως την ημέρα του πάρτυ μας δεν είχε πάρει κάτι. Συνεχίζουμε να επικοινωνούμε και να συνεργαζόμαστε μαζί της. Δε θέλουμε να ξεχάσουμε τι συνέβη και της ζητήσαμε να μεταφέρει στον επιζώντα ότι δεν είναι μόνος και ότι όταν νιώσει καλύτερα, περιμένουμε απ΄ αυτόν να μας πει ό,τι θυμάται από το βιαστή, γιατί το γεγονός ότι ήξερε αυτή τη σκάλα, πιθανά, σημαίνει ότι είναι τακτικός επισκέπτης, που πρέπει να βρεθεί και να αποκλειστεί. Μέχρι τώρα δεν έχουμε άλλα νέα.
Αργότερα μια από εμάς κατά τη διάρκεια της συνέλευσης του Εμπρός προσκάλεσε τις γυναίκες που ήταν παρούσες, ειδικά, από τη θεατρική ομάδα, να στηρίξουν με την παρουσία τους τη φεμινιστική αντί-σεξιστική ομάδα περιφρούρησης κατά τη διάρκεια και μετά το επερχόμενο πάρτι μας. Επρόκειτο για μια ανοιχτή πρόσκληση, για την οποία η σύντροφός μας, δέχθηκε λεκτική επίθεση από ένα από τα μόνιμα πρόσωπα του Εμπρός: “Ήρθες εδώ για να προμοτάρεις το πάρτι σου; Δε ντρέπεσαι λίγο;(…)”. Αυτή η παράλογη επίθεση έγινε αμέσως μόλις η συνέλευση είχε καταφέρει να συμφωνήσει σε ένα πράγμα, να οχυρώσει τη σκάλα. Κι ενώ το μόνο που συζητούσαμε ήταν πόσο αναγκαίο είναι, κατά τη διάρκεια των πάρτι, οι ομάδες γυναικών να αλληλοϋποστηρίζονται, συμμετέχοντας σε φεμινιστική αντί-σεξιστική περιφρούρηση, η οποία είναι απαραίτητη…
Ξανά, η επίμονη προσπάθεια μας για μια δημόσια καταγγελία από την συνέλευση του Εμπρός απορρίφθηκε με τον ίδιο τύπο σχολίων και επιχειρημάτων, όπως: “Δεν Έχουμε την πολυτέλεια να βγάζουμε καταγγελίες κάθε τόσο”, και “γύρω από αυτό το βιασμό υπάρχουν πολλά ερωτήματα”, “δεν πιστεύουμε ότι ο βιασμός έγινε”, “δε γνωρίζουμε ποια είναι αυτή η γυναίκα που τον κατήγγειλε”,”Τι θέλεις, δηλαδή, να γράψουμε ένα κείμενο και να λέμε ότι απαγορεύουμε το ελεύθερο σεξ;”. Και το πιο απογοητευτικό και αστυνομευτικό από όλα, για έναν ” αντί-αυταρχικό “χώρο: ” Γιατί δεν ήρθε το αγόρι στη Συνέλευση μας να καταγγείλει το βιασμό του;” “Η αναφορά αυτού του βιασμού μπορεί να είναι προβοκάτσια ενάντια Εμπρός”, κ. κλπ.
Όλη αυτή η κακοποιητική συμπεριφορά, δεν μας εμπόδισε να εγείρουμε το ζήτημα να επανεξεταστεί. Έτσι, στην επόμενη συνέλευση του Εμπρός, την Κυριακή, 7 Απριλίου, περισσότερες συντρόφισσες/οι/α από το Σπίτι των Γυναικών και άλλοι αλληλέγγυοι φίλοι, συμμετείχαν, για να θέσουν το θέμα ότι μια δημόσια καταγγελία για το βιασμό και τις σεξιστικές επιθέσεις, θα έπρεπε να βγει από τη συνέλευση, και κατάλληλα μέτρα θα έπρεπε να παρθούν για την πρόληψη σεξουαλικών παρενοχλήσεων σε αυτό το χώρο. Συζητήσεις, ξανά από την αρχή, αν ο βιασμός συνέβη ή δε συνέβη, η έλλειψη απόδεικτικών στοιχείων και πάλι, αν μπορούμε να αποφύγουμε και να σταματήσουμε τέτοια περιστατικά και αν τελικά κάποιος έχει ευθύνη. Το αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν οι άνθρωποι να ουρλιάζουν εκτός ελέγχου, με αποκορύφωμα το ντροπιαστικό σεξιστικό σχόλιο από ένα άτομο που συμμετέχει στο Εμπρος για χρόνια: “Πήγαινε πίσω στο νεροχύτη σου (κουζίνα)”, απευθυνόμενος σε ένα από τα άτομα, που διεκδικούσε από τη συνέλευση του Εμπρος να πάρει θέση ανοιχτά με ένα γραπτό κείμενο. Και όταν αυτά τα πρόσωπα ήρθαν αντιμέτωπα με το σεξιστή για την παρατήρησή του και του είπαν ότι πρέπει να φύγει από το χώρο, κάποια πρόσωπα, αντί να πάρουν στα σοβαρά τα τρανς συντρόφια μας, τα ίδια πρόσωπα προστάτευσαν τον άνδρα, ανεχόμενα τη συμπεριφορά του. Αμέσως τα σύντροφά μας απαίτησαν από τον ίδιο να αποχωρήσει από τη συνέλευση. Στην άρνησή του να φύγει από το χώρο, επέμειναν να φύγει με τη βία. Δυστυχώς, ακόμα και τότε, τα ίδια βασικά στοιχεία της Συνέλευσης, τον υπερασπίστηκαν, υποστήριξαν την παραμονή του και απείλησαν τα σύντροφα, που ο ίδιος είχε προκαλέσει.
Εμείς και τα αναρχο queer και trans φεμινιστά σύντροφα που συμμετείχαν σε αυτή τη συνέλευση υποστήκαμε σεξιστική λεκτική βία. Χτυπηθήκαμε από μια θύελλα ουρλιαχτών και παράλογων μονολόγων από κάποια μέλη της συνέλευσης. Οι σεξιστικές τους θέσεις ενισχύθηκαν από αλληλουχίες ρατσιστικών εκφράσεων («ξέρουμε ότι στα πάρτυ μας έρχονται συχνά Πακιστανοί και Άραβες άντρες»), η κοροϊδία της όλης κατάστασης ήταν εμφανής, για ακόμη μια φορά), σε όλη τη “συζήτηση” σταθερή η άρνηση του βιασμού, και τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, η σχεδόν άμεση αποχώρηση μιας φιγούρας της συνέλευσης, που έχει εκφραστεί με ακραίο σεξιστικό τρόπο, ξανά και ξανά.
Οι βασικές αρχές του φεμινισμού και των αντιεξουσιαστικών ιδεολογιών απουσίαζαν. Για παράδειγμα, ισχυρίστηκαν ότι οι ίδιοι αποτελούν μια μικρή ομάδα ατόμων και ότι δεν μπορούν να είναι περισσότερο από αντικαπιταλίστες και αντικρατιστές, εννοώντας ότι θα χρειαζόταν πολύ δουλειά ώστε να είναι και αντισεξιστές. Λες και μπορούμε να διαιρέσουμε τις καταπιέσεις σε τέτοιες κατηγορίες. “Γιατί το Σπίτι των Γυναικών δεν καταγγέλλει το περιστατικό; Είστε το φεμινιστικό κομμάτι του Έμπρος!” Σαν να ήταν “ο τομέας μας”, λες και είναι δουλειά μόνο των φεμινιστριών να καταγγέλλουν τους βιασμούς.
Καθυστερήσαμε να βγάλουμε αυτή την καταγγελία, γιατί θεωρούσαμε ότι είναι πιο σημαντικό να βγει από τη Συνέλευση του Εμπρός, που θα ξεκαθαρίζει την αντίθεσή της απέναντι στο βιασμό και τις σεξιστικές και ρατσιστικές επιθέσεις, που συμβαίνουν ή καταγγέλλονται πως συμβαίνουν στα πάρτι, και στιγματίζουν την κατάληψη, παρά να βγάλουμε μια καταγγελία μόνο από την Πρωτοβουλία μας, που στεγάζονταν εκεί. Δυστυχώς αυτό στάθηκε αδύνατο.
Κάθε περαιτέρω σιωπή γύρω από σεξιστικά θέματα δίνει περισσότερο χώρο στους σεξιστές και βιαστές. Ομαλοποιεί και αναπαράγει το μισογυνισμό και συνολικά σχηματίζει μια κουλτούρα βιασμού. Η κουλτούρα του βιασμού κανανικοποιεί σεξιστικές, τρανσφοβικές, ομοφοβικές και ρατσιστικές επιθέσεις, σε κάθε άτομο που δεν ανταποκρίνεται στα πρότυπα των πατριαρχικών ‘κανονικοτήτων’.
Μετά από όλα αυτά, είναι σαφές για μας ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να στεγάζουμε τη Συνέλευση της ομάδας μας και εαυτές/ους/α σ΄ αυτό το χώρο. Όλες/οι/α είμαστε υπεύθυνες/οι/α για ό, τι συμβαίνει γύρω μας, ειδικά, σε τέτοια μέρη. Και αν η ευθύνη για ένα βιασμό είναι πάρα πολύ μεγάλη για να τη σηκώσουμε, τουλάχιστον ας αναλάβουμε την ευθύνη για ό, τι ακούγεται στις συνελεύσεις μας. Οι σεξιστικές και ρατσιστικές φωνές που ανεχόμαστε και προστατεύουμε, τελικά, γίνονται δικές μας.
Ακόμα δεν έχουμε περισσότερες πληροφορίες για τον δράστη, αλλά έχουμε μια επιπλέον πληροφορία να μοιραστούμε για ένα άλλο σεξιστικό περιστατικό:
Κατά τη διάρκεια του πάρτυ μας στις 23 Μαρτίου στο Εμπρος, μια ομάδα ατόμων συγκεντρώθηκαν και σχημάτισαν μια queer φεμινιστική ομάδα περιφρούρησης (χωρίς cis-αρσενικά) με μέσα για να υπερασπιστούν εαυτές/α. Παρ’ όλα αυτά, σεξιστικές συμπεριφορές συνέβησαν μέσα στο χώρο. Κατά τη διάρκεια της νύχτας μια από τις συντρόφισσές μας παρενοχλήθηκε σεξουαλικά μέσα στο πάρτι. Μετά απ΄αυτό τον αντιμετώπισε και με τη βοήθεια άλλων συντροφισσών από την αντι-σεξιστική ομάδα περιφρούρησης αυτός σπρώχθηκε έξω από το πάρτι. Η λεκτική και σωματική αντιπαράθεση συνεχίστηκε στο δρόμο, όπου η συντρόφισσα δέχθηκε μια δυνατή γροθιά στο πρόσωπο από το δράστη και αναγκάστηκε να μεταφερθεί σε νοσοκομείο. Όπως αναφέρονταν στις αφίσες που διαφημίζαμε το πάρτι μας, “σεξιστικές, τρανσφοβικές, ομοφοβικές, και ρατσιστικές επιθέσεις δε θα είναι ανεκτές”, και αυτή η σεξιστική επίθεση σίγουρα ΔΕΝ έγινε ανεκτή.
Διακόψαμε επίσης το πάρτι κάναμε μια δυνατή και ξεκάθαρη καταγγελία του τι είχε μόλις συμβεί, καταδικάσαμε τη σεξιστική συμπεριφορά και υποδείξαμε σε κάθε σεξιστή να πάρει δρόμο και να βγει έξω από Εμπρός. Η συντρόφισσα κατήγγειλε το συμβάν δημόσια και ανώνυμα την επόμενη μέρα. Επιλέξαμε να μη δημοσιεύσουμε τίποτα περισσότερο για να μην υποκαταστήσουμε τη φωνή της και να μη ρισκάρουμε άλλες πιθανές αρνητικές συνέπειες για την ίδια. Ο καθένας που αποφασίζει να οργανώσει ένα πάρτι στο Εμπρος (ή σε άλλους αυτο-οργανωμένους χώρους) θα πρέπει να κάνει σοβαρή προσέγγιση για τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις στα πάρτι. Δε μπορούμε να σταματήσουμε τους σεξιστές να έρχονται στα πάρτι, αλλά μπορούμε τουλάχιστον να προσπαθήσουμε να τους σταματήσουμε, να τους προειδοποιήσουμε ή να πάρουμε πιο σοβαρά μέτρα, για να αποτρέψουμε ή να καταστήσουμε σαφές ότι συμπεριφορές που παρενοχλούν ΔΕΝ πρόκειται να γίνουν ανεκτές.
Δεν έχουμε κανένα προσωπικό πρόβλημα με άτομα από τη συνέλευση του Εμπρός. Έχουμε προβλήματα με τις συμπεριφορές που αναπαράγουν αυτά που η πατριαρχία μας έχει διδάξει.
Ευχαριστούμε όλα τα αλληλέγγυα άτομα, φίλες/ους/α, συντρόφισσες/ους/α, που στέκονται δίπλα στις μάχες μας, τόσον καιρό. Άτομα από το Εμπρός, από Αυτοργανωμένες συλλογικότητες, από Κινηματικές πρωτοβουλίες, Καταλήψεις, Συνελεύσεις, Αυτοοργανωμένους χώρους, κι από την Κοινωνία, που ανταποκρίνεται, γενικότερα.
Συνεχίζουμε τη μάχη για τη συντριβή της Πατριαρχίας,
για την ελευθερία και τη χειραφέτηση όλων.
Αλληλεγγυη στους καταπιεσμένους και τους επιζώντες!
ΌΧΙ στους σεξιστές, τους βιαστές και τους απολογητές του βιασμού.
Οι συνελεύσεις μας, εδώ και δυο βδομάδες, και από δω και πέρα, γίνονται στο Αυτοοργανωμένο Κυλικείο της Νομικής, είσοδος από Μασσαλίας, Τρίτες, 4.30-9.00μμ., όταν η Σχολή είναι ανοικτή. Επειδή η Σχολή κλείνει άμεσα για τις διακοπές του Πάσχα, θα βγει άλλη ανακοίνωση, σύντομα. https://www.facebook.com/Kylikeio/ [1]
Συνέλευση Πρωτοβουλίας: Το Σπίτι των Γυναικών, για την Ενδυνάμωση & τη Χειραφέτηση
