Λένε οι Γυναίκες Όχι ενώ Εννοούν Ναι;

Λένε οι γυναίκες όχι ενώ εννοούν ναι; Φυσικά. Εμένα μου έχει τύχει με τρουφάκι. Με ρώτησε ο εορτάζων αν θέλω κι άλλο και εγώ ντράπηκα και είπα όχι επειδή είχα φάει ήδη τρία αλλά ευχόμουν να επιμείνει και να μου πει «καλά τότε, πάρε ένα για μετά». Αυτό που ΔΕΝ έχει τύχει ούτε σε μένα ούτε σε καμία άλλη γυναίκα είναι να πούμε όχι στο σεξ και να ευχόμαστε ενδόμυχα ο άλλος να μας πιέσει, να μας σπρώξει, να μας τραβολογήσει και γενικά να μας πρήξει μέχρι να του κάτσουμε.

«Μα οι γυναίκες αναγκάζονται να κάνουν τις δύσκολες από την πατριαρχία!», αγανακτούν πολλοί αναγνωρίζοντας ξαφνικά -και κάπως ιδιοτελώς- την ύπαρξη της πατριαρχίας. Μπορεί, αλλά ακόμα και όταν το κάνουν, αυτό περιλαμβάνει πράγματα όπως να μην απαντάνε στα μηνύματά του μέσα σε 5 δευτερόλεπτα, να μην σηκώνουν το τηλέφωνο στον πρώτο χτύπο και να μην κάνουν like σε όλες του τις φωτογραφίες παρόλο που έχουν βάλει να έρχονται ειδοποιήσεις κάθε φορά που ποστάρει. Αυτά όμως είναι πράγματα που κάνουν και οι άντρες και περιέργως κανείς δεν ισχυρίζεται πως όταν οι άντρες λένε όχι εννοούν ναι. Είναι οι γυναίκες αυτές που υποτίθεται δεν ξέρουν τι θέλουν και πρέπει να αφήνουν τους άντρες να αποφασίζουν γι αυτές. Είναι οι γυναίκες αυτές που χρειάζονται το πατρονάρισμα των αντρών, οι γυναίκες αυτές που θα πρέπει να αφήνουν τους άντρες να κάνουν την μετάφραση των λέξεών τους σε πράξεις. Είναι οι γυναίκες που είναι υποτίθεται αυτά τα ακατανόητα, μυστήρια, παθητικά πλάσματα.

Ακόμα και αν μια γυναίκα δε θέλει να κάνει σεξ στο πρώτο ραντεβού για να μην χαρακτηριστεί «εύκολη», πώς θα βοηθήσει την κατάσταση το να τη πιέσει κάποιος μέχρι να «ενδώσει»; Με την ίδια λογική θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι η πατριαρχία κάνει τους άντρες διστακτικούς σε ομοερωτικούς πειραματισμούς. Κάτι που ισχύει, αλλά τι να κάνουμε τώρα: Να ενθαρρύνουμε άλλους άντρες να τους πιέζουν μέχρι να πουν το ναι, δήθεν για να τους «απελευθερώσουμε» με το ζόρι;

Στην πραγματικότητα, πιο συχνό φαινόμενο είναι μία γυναίκα γενικά να λέει ναι ενώ εννοεί όχι ακριβώς γιατί κοινωνικοποιείται με τέτοιο τρόπο στην πατριαρχία που να θέλει να μην χαρακτηριστεί σπαστική/ δύσκολος χαρακτήρας/ αγενής/ σκύλα/ tease. Είναι πιο συχνό φαινόμενο να λένε ναι επειδή φοβούνται/ντρέπονται/ νιώθουν πολύ αδύναμες να πουν όχι. Και που μαθαίνουν ότι πρέπει να είναι πάντα αρεστές και να ικανοποιούν τις επιθυμίες των αντρών ακόμα και όταν πάνε κόντρα στις δικές τους. Κι όμως, κανείς δεν δείχνει να ανησυχεί μήπως όταν οι γυναίκες λένε ναι εννοούν όχι. Γιατί στην πραγματικότητα κανείς δεν ενδιαφερόταν ποτέ για τις βαθύτερες επιθυμίες μιας γυναίκας. Το μόνο που ενδιαφέρει την πατριαρχία είναι να μπορούν οι άντρες να μιλάνε εκ μέρους των γυναικών και να είναι αυτοί που θα ερμηνεύουν τα θέλω τους με τρόπο που να συμφέρει τους ίδιους. Δεν είναι οι γυναίκες που λένε όχι ενώ εννοούν ναι. Είναι απλά οι άντρες που θέλουν να μπορούν να ακούσουν το “ναι” εκεί που τους βολεύει.