Οι Ναζί τις αποκαλούσαν «αντικοινωνικές», «εγκληματίες» ή «τρελές». Αλλά οι λεσβίες που φυλακίστηκαν κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος στο Ravensbrück, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης των γυναικών, δεν ήταν τίποτε από αυτά. Και τώρα οι σύγχρονες λεσβίες και φεμινίστριες αδελφές τους υποσχέθηκαν να λένε τις ιστορίες τους και να τιμούν τις αναμνήσεις τους.
Για δεκαετίες αυτές οι ιστορίες χάθηκαν, καθώς η λεσβιακή ταυτότητα αντιμετωπιζόταν ως ταμπού. Έτσι σήμερα είναι δύσκολο να ξέρουμε πόσες ακριβώς λεσβίες διώχθηκαν και δολοφονήθηκαν ή πόσες λεσβίες βρίσκονταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Αλλά υπάρχουν μερικές ιστορίες που μπορούμε να θυμηθούμε για τις γυναίκες που διώχθηκαν στα πλαίσια του Τρίτου Ράιχ. Όλες τους πέρασαν από το Ravensbrück, το στρατόπεδο συγκέντρωσης των γυναικών, 90 χιλιόμετρα βόρεια του Βερολίνου. Κάποιες δεν έφυγαν ποτέ.
Henny Schermann
Η Henny Schermann γεννήθηκε στη Φρανκφούρτη στις 19 Φεβρουαρίου του 1912. Κατά τη στιγμή της σύλληψής της, εργαζόταν ως πωλήτρια στην πόλη. Το όνομα της ήταν Jenny Sara Schermann αλλά προτιμούσε να ονομάζεται Henny.
Οι ερευνητές υποθέτουν ότι συνελήφθη σε μια επιδρομή σε ένα λεσβιακό μπαρ. Αυτό υποστηρίζουν τα επίσημα έγγραφα που δηλώνουν ότι ήταν μια «αισχρή λεσβία που πήγαινε μόνο σε τέτοια μπαρ».
Τα έγγραφα των Ναζί ισχυρίζονται ότι ήταν “μονή και χωρίς σύντροφο”. Απεστάλη στο Ravensbrück το 1940. Το 1942 επιλέχθηκε από έναν από τους γιατρούς θανάτου των Ναζί, τον Friedrich Mennecke.
Αυτός – μαζί με άλλους γιατρούς – έκριναν αυτούς που ονόμαζαν “ανάξιοι για ζωή”. Στη συνέχεια έστελναν τα θύματα στους θαλάμους αερίων. Η Henny Schermann οδηγήθηκε στον θάλαμο αερίου στις 30 Μαΐου 1942.
Elli Smula
Η Elli Smula, γεννημένη το 1914, εργαζόταν στα τραμ στο Βερολίνο. Αναφέρθηκε από τον εργοδότη της και συνελήφθη στις 12 Σεπτεμβρίου 1940 ενώ ανακρίθηκε από τη Γκεστάπο.
Την κατηγόρησαν ότι έχει κάνει σεξ με γυναίκες συναδέλφους της. Στις 30 Νοεμβρίου 1940 απελάθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ravensbrück. Στην επίσημη τεκμηρίωση καταγράφηκε ότι η αιτία της φυλάκισης της ήταν οι πολιτικές της απόψεις και η λεσβιακή της ταυτότητα. Λίγα είναι γνωστά για το χρόνο της στο στρατόπεδο. Αλλά μετά τον πόλεμο η μητέρα της έγραψε ότι πέθανε «ξαφνικά» στο Ravensbrück στις 8 Ιουλίου 1943.
Inge Scheuer
Η Inge Scheuer, γεννημένη το 1924, και το 1943 εργαζόταν ως «Βοηθός Ναυτικού». Εκδιώχθηκε όμως, λόγω της σχέσης της με μια γυναίκα. Τον Μάρτιο του 1944 εργαζόταν στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Brandenburg-Görden.
Το υπουργείο ζήτησε από το νοσοκομείο να διαπίστωσει αν η ομοφυλοφιλία της ήταν “υπαρκτή” και στάλθηκε στο λεγόμενο «στρατόπεδο προστασίας των νέων» για κορίτσια στο Ravensbrück.
Απελευθερώθηκε μετά από έξι εβδομάδες και επέζησε από τον πόλεμο.
Mary Pünjer
Η Mary Pünjer γεννήθηκε το 1904. Εργάστηκε στην επιχείρηση των γονέων της για γυναικεία ενδύματα στο Wandsbek, έναν δήμο του Αμβούργου. Στις 24 Ιουλίου 1940 συνελήφθη, πιθανότατα κατά τη διάρκεια επιδρομής σε λεσβιακό μπαρ.
Πέρασε σχεδόν τρεις μήνες στα αστυνομικά κέντρα στο Fuhlsbüttel και ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης στα περίχωρα του Αμβούργου, απ’ όπου οι άνθρωποι αποστέλλονταν συχνά σε άλλα στρατόπεδα.
Στις 12 Οκτωβρίου 1940 έγινε δεκτή στο Ravensbrück.
Τα επίσημα έγγραφα καταγράφουν ότι φυλακίστηκε λόγω των «πολιτικών της απόψεων και επειδή ήταν «λεσβία». Οι Ναζί αποφάσισαν το 1941 να δολοφονήσουν κρατούμενους από στρατόπεδα συγκέντρωσης που ήταν άρρωστοι και δεν μπορούσαν να εργαστούν.
Οι γυναίκες από το Ravensbrück που άνηκαν σε αυτή την κατηγορία στάλθηκαν στο στρατόπεδο του Bernburg κοντά στο Dessau. Ήταν ένα «νοσοκομείο» για τη δολοφονία ασθενών και ατόμων με αναπηρία. Η Pünjer οδηγήθηκε στον θάλαμο αερίων την άνοιξη του 1942.
Marie Glawitsch
Η Marie Glawitsch γεννήθηκε το 1920 στην αυστριακή πόλη Graz. Τον Σεπτέμβριο του 1939 καταδικάστηκε σε φυλάκιση έξι μηνών για κλοπή και παραβίαση του τμήματος 129 του Αυστριακού Ποινικού Κώδικα.
Το τμήμα 129 ήταν το μέρος του νομικού κώδικα της Αυστρίας που τιμωρούσε την ομοφυλοφιλική συμπεριφορά. Το τμήμα έκανε λόγο για «πορνεία με άτομα του ίδιου φύλου». Στις 31 Οκτωβρίου 1942 και ηλικία 22 ετών, βρέθησε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης των γυναικών Ravensbrück και χαρακτηρίστηκε ως «εγκληματίας».
Η Marie Glawitsch επέζησε από το στρατόπεδο και πέθανε το 1966 σε ηλικία 46 ετών.
Rosa Jochmann
Η Rosa Jochmann γεννήθηκε το 1901 στην Βιέννης. Η μητέρα της πέθανε όταν η Rosa ήταν μόλις 14. Ο πατέρας της πέθανε το 1920. Την ίδια χρονιά, έγινε αντιπρόσωπος σε ένα εργοστάσιο που έκανε γυάλινες καλύμματα για λαμπτήρες αερίου. Ξεκίνησε το συνδικαλιστικό κίνημα και προσχώρησε στο Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα (SDLP).
Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, η Jochmann ήταν ανώτερο μέλος του SDLP. Η πολιτική της την έφερε σε σύγκρουση με τους Ναζί.
Όταν η Ναζιστική Γερμανία προσάρτησε την Αυστρία το 1938, εκείνη αρνήθηκε να φύγει. Όταν ξέσπασε ο πόλεμος το καλοκαίρι του 1939, είχε ήδη συλληφθεί αρκετές φορές. Στις 22 Αυγούστου 1939 συνελήφθη ξανά. Πέρασε μήνες στη φυλακή της Γκεστάπο πριν αποσταλεί στο Ravensbrück τον Μάρτιο του 1940.
Ακόμα και εκεί, αρνήθηκε να σταματήσει να υποστηρίζει τους άλλους και έγινε διαμεσολαβητής μεταξύ των κρατουμένων και των αρχών των στρατοπέδων. Όταν τα σοβιετικά στρατεύματα απελευθέρωσαν το στρατόπεδο το 1945, η Jochmann παρέμεινε πίσω για να φροντίσει τους ασθενείς.
Στη συνέχεια ονομάστηκε επίτιμος πολίτης της Βιέννης. Όταν πέθανε το 1994 λόγω καρδιακής προσβολής, της απονεμήθηκε ένας “τάφος τιμής” στην πόλη. Η σεξουαλικότητα της παρέμενε μυστική σε όλη τη ζωή της. Αλλά σε μια έκθεση του 2005 για τη ζωή της και για τη δίωξη ομοφυλοφίλων και λεσβιών, αναγνωρίστηκε ως λεσβία.
Οι λεσβίες του Ravensbrück
Λεσβιακές και φεμινιστικές ομάδες τιμούν και ερευνούν τι συνέβη στις λεσβίες και τις γυναίκες στο Ravensbrück τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1980.
Τα τελευταία τρία χρόνια μια ομάδα φεμινιστών γυναικών και λεσβιών από τη Γερμανία και την Αυστρία οδήγησαν το κίνημα αυτό.
Έχουν οργανώσει συζητήσεις σχετικά με τη δίωξη των λεσβιών από τους Ναζί. Έψαξαν αυτές τις ιστορίες.
Και την 70ή επέτειο από την απελευθέρωση του στρατοπέδου συγκέντρωσης των γυναικών στο Ravensbrück πέρυσι, δημιούργησαν ένα μνημείο για τις διωγμένες και δολοφονημένες λεσβίες.
