Κυριακή, ξημερώματα Δευτέρας, είχαμε την 76η Απονομή των Χρυσών Σφαιρών, βραδιά και βράβευση που διοργανώνεται από τον HFPA (Hollywood Foreign Press Association). Σε μία βραδιά λοιπόν που μας επιφύλασσε εκπλήξεις, η τελετή τελείωσε με την μεγαλύτερη έκπληξη.
Ως Καλύτερη Ταινία – Δράμα, την Χρυσή Σφαίρα πήρε το “Bohemian Rhapsody”, η μουσική βιογραφία του Freddie Mercury, με τον επίσης (πλέον) βραβευμένο στον πρωταγωνιστικό ρόλο Rami Malek. Και ναι. Ήταν έκπληξη. Αλλά η επιλογή του HFPA, δεν ήταν μόνο μία κίνηση εντυπωσιασμού. Ήταν μία κίνηση που ενδεχομένως θα αλλάξει μια για πάντα την στάση του Hollywood και πιο συγκεκριμένα των Oscar, απέναντι στο θέμα προβολής queer χαρακτήρων. Λέμε, ενδεχομένως. Γιατί; Εξηγούμαστε…
To “Bohemian Rhapsody” κατάφερε να διχάσει κοινό και κριτικούς. Κάποιοι το λάτρεψαν, και κάποιοι το μίσησαν. Διάβασε την δική μας άποψη, κάνοντας κλικ εδώ. Η μεγαλύτερη κριτική αφορούσε το γεγονός ότι η ταινία αντιμετώπισε ξώφαλτσα την σεξουαλικότητα του Mercury, πράγμα συνυφασμένο όχι μόνο με την ζωή του, αλλά και με το αντίκτυπό του σαν performer.
Το Hollywood, και η μεγαλύτερη βραδιά του, η απονομή των Oscar, κρατάει πάντα ασφαλείς αποστάσεις όταν προβάλει gay χαρακτήρες. Από την μία σου λέει, “ορίστε, δες και αυτό. είμαι ανοιχτόμυαλο”, από την άλλη, “εντάξει δεν θα σε βραβεύσω, αλλά σε προβάλλω. Το “Carol” (2015) του Todd Haynes, κατάφερε να πάρει 6 υποψηφιότητες για Oscar, 2 εκ των οποίων για τις ερμηνείες των Cate Blanchett και Rooney Mara. Ποιες κέρδισε; Καμία… Την ίδια χρονιά ήταν υποψήφιο και “Το Κορίτσι από την Δανία”, του Tom Hooper. 4 υποψηφιότητες, για να κερδίσει μόνο 1: το Oscar B’ Γυναικείου για την πραγματικά μοναδική ερμηνεία της Alicia Vikander. Αλλά ας πάμε στο μεγάλο αγκάθι: “Brokeback Mountain” του Ang Lee. 8 υποψηφιότητες, για να κερδίσει για Σκηνοθεσία, Διασκευασμένο Σενάριο και Μουσικής Επένδυσης, και να χάσει από το μέγιστα υποδεέστερο “Crash” το Καλύτερης Ταινίας.
Επιστρέφουμε στο τώρα. Η Βράβευση του “Bohemian Rhapsody” ως Καλύτερη Δραματική Ταινία της Χρονιάς από τις Χρυσές Σφαίρες, είναι σαν να λέει στα μέλη της Ακαδημίας των Oscar:”Είναι οκ να βραβευθεί μία τέτοια ταινία.” (το αν το αξίζει ή όχι είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο).
Σίγουρα η ταινία δεν αποτελεί την επιτομή των bio-pics, για να λέμε και του στραβού το δίκιο. Αλλά τα Oscar, παρά σχεδόν τον έναν αιώνα ζωής τους, συνεχίζουν να είναι ένα μικρό παιδάκι που θέλει τον χρόνο του. Ίσως όμως αυτός ο χρόνος να έχει τελειώσει. Και ίσως η φετινή “Ραψωδία” να είναι το ξυπνητήρι που χρειάζεται η Ακαδημία. Οι Χρυσές Σφαίρες πάντως το έστειλαν το μήνυμα.
