Το τεύχος μας κυκλοφορεί ήδη και η ξεχωριστή μας φωτογράφιση έχει λάβει πολλά και μοναδικά σχόλια. Σας ευχαριστούμε για τα υπέροχα μηνύματα σας και την αγάπη σας.
Σε πολλά από τα μηνύματα σας μας ρωτάτε για τον γαλλικό τίτλο. Η βασική πηγή έμπνευσης για αυτό το editorial μόδας ήταν το βιβλίο του Jean Cocteau “Τα τρομερά παιδιά” ( τίτλος στα γαλλικά Les Enfants terribles ).
Δημοσιευμένο το 1929, “Τα τρομερά παιδιά” είναι ένα από τα πιο ολοκληρωμένα έργα του Cocteau. Το πάθος που ενώνει τα δυο αδέλφια θα φαινόταν διφορούμενο και σκανδαλώδες αν δεν είχαν χαράξει γύρω τους ένα μαγικό κύκλο, που τα προστατεύει από τον εξωτερικό κόσμο και τα κάνει να επικοινωνούν με έναν κόσμο “όπου τα σώματα και οι ψυχές παντρεύονται κι όπου η αιμομιξία δεν καταδιώκει τους αγαπημένους”, όπως αναφέρει η ελληνική έκδοση.
” Κάτι τρομερό συμβαίνει αυτό το βράδυ. Η αυλή του σχολείου είναι καλυμμένη με χιόνι και οι μικροί “διάβολοι” ξετρυπώνουν από παντού. Όταν ο Πωλ περνάει την πύλη της, ένας καταιγισμός από χιονόμπαλες τον υποδέχεται. Αυτός προχωράει αδιάφορος, αναζητώντας με τα μάτια το είδωλό του: τον Νταρζελός. Ξαφνικά τον διακρίνει, όρθιο ανάμεσα στους “στρατιώτες” του. Το χέρι του Νταρζελός σηκώνεται χιονόμπαλες, διαγράφοντας στον αέρα ένα τεράστιο τόξο. Η μπάλα του χιονιού χτυπάει τον Πωλ στο στήθος. Το αίμα αναβλύζει από το στόμα του, βάφοντας κόκκινο το λασπωμένο χιόνι. Ο γιατρός, που φτάνει αργότερα, δεν ξέρει τι να πει. Το παιδί έχει, απλούστατα, πολύ ευαίσθητο στήθος. Του συνιστά απόλυτη ανάπαυση και τον παραδίδει στις φροντίδες της δεκαεξάχρονης αδελφής του Ελιζαμπέτ, επειδή η μητέρα τους βρίσκεται καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι. Στο δωμάτιο του Πωλ θα εκδηλωθεί ο παθιασμένος και αχόρταγος έρωτας της Ελιζαμπέτ για τον αδελφό της. Αυτό το συνηθισμένο δωμάτιο θα γίνει ο ναός του έρωτα τους. Ο Πωλ, όμως, εξακολουθεί να λατρεύει το χέρι που τον χτύπησε. Δεν μπορεί να ξεχάσει τον Νταρζελός, το είδωλό του… ” ( από την ελληνική έκδοση )
Η δική μου εκδοχή διαφέρει σε αρκετά σημεία από αυτή του Cocteau. Ο μαγικός τους κύκλος είναι για μένα η κούτα από χαρτόνι. Τα δύο αδέρφια στη δική μου εκδοχή είναι δύο άνδρες. Στον τίτλο επέλεξα να ” κοπεί το ” LES ” για να διαφέρει από τον τίτλο του βιβλίου. Και αυτό γιατί δεν αποτελεί ” ακριβή ” μεταφορά του βιβλίου στη φωτογραφία.
Επέλεξα να συνεργαστώ με την 16ml creative team, η οποία κατάλαβε αμέσως τι ήθελα να κάνω. Κατάλαβε την οπτική την οποία είχα. Η δημιουργική αυτή ομάδα κατάλαβε αμέσως όχι μόνο την κεντρική ιδέα, αλλά και το ” concept” το οποίο είχα εμπνευστεί διαβάζοντας το βιβλίο. Η επιλογή του ασπρόμαυρου άλλωστε δεν είναι τυχαία, ούτε και το ” στήσιμο” των μοντέλων. Τα πάντα έχουν υπολογιστεί ως φόρο τιμής στο έργο του Jean Cocteau.
Ο βασικός λόγος όμως που θέλησα να το κάνω ήταν γιατί στο μυαλό μου είχα ένα δημιουργικό άνθρωπο,για τον οποίο πολλοί από εμάς έχουμε μια “λατρεία” και ο οποίος ήθελε να δει κάτι το διαφορετικό στη μόδα του περιοδικού. Έναν άνθρωπο που εκτιμώ για το δημιουργικό του ταλέντο. Ελπίζω να του αρέσει αυτή η διαφορετική “εκδοχή”.
Για να σας πούμε αυτό το μεγάλο ευχαριστώ για την υποστήριξη σας, σας παρουσιάζουμε backstage φωτογραφίες από τη φωτογράφιση του editorial του τεύχους 42.
Στις φωτογραφίες αυτές μπορείτε να δείτε τα υπέροχα backstage από τη φωτογράφιση μας, που έκαναν ενώ δουλεύαμε τα παιδιά του RedBoxStudio. Σε αυτές τις φωτογραφίες μπορείτε να δείτε ” σκηνές ” από τη φωτογράφιση, όπως μπορείτε επίσης να δείτε τον fashion director να στήνει το σκηνικό, να εξηγεί στα μοντέλα την πόζα την οποία θέλει, ακόμα και να φωτογραφίζει. Θα δείτε τον εκδότη μας να ” χαλαρώνει ” αλλά και πολλά άλλα παρασκήνια, αυτά τα οποία συνήθως δεν σας δείχνουμε.
Το τμήμα μόδας και το antivirus ευχαριστούν θερμά το VN models για την ευγενική παραχώρηση των μοντέλων, την εταιρεία KORRES για τα προϊόντα που χρησιμοποιήσαμε και ειδικότερα το make-up και τα προϊόντα περιποίησης, το RedBoxStudio για τη φιλοξενία και φυσικά την 16ml creative team για τις υπέροχες φωτογραφίες τους.
Όπως πάντα το τμήμα μόδας, περιμένει τα σχόλια, ερωτήσεις και παρατηρήσεις σας.
Περιμένουμε τα Likes σας στην επίσημη σελίδα του περιοδικού στο facebook. Αυτά είναι η αμοιβή μας άλλωστε…