Πολλές ανακατατάξεις στο χώρο της μόδας και κυρίως τους μεγάλους οίκους μόδας. Μετά την απόλυση του John Galliano για αντισημιτικά σχόλια, αυτή τη φορά, με ένα δελτίο τύπου στις 6 Απριλίου, μαθαίνουμε ότι αποχώρησε ο Christophe Decarnin, καλλιτεχνικός διευθυντής του οίκου Balmain.
O Christophe Decarnin ( στη φωτογραφία, 47 ετών σήμερα ) κατάφερε από το 2007 που ανέλαβε να φέρει τον οίκο στο υψηλό επίπεδο το οποίο βρίσκεται σήμερα. Είναι ο άνθρωπος ο οποίος έκανε τα σκισμένα jeans πάλι της μόδας, ο άνθρωπος που οι fashionistas λατρεύαν και ο άνθρωπος που έκανε τους fashionistas να ξοδέψουν 5.000 ευρώ για ένα motorcycle jacket, με την ίδια άνεση που το έκαναν όταν το φορούσε ο Marlon Brando. O Decarnin γνώρισε στην τεράστια επιτυχία, έφτασε στο απόγειο αλλά και στο προσωπικό αδιέξοδο.
Διάφορες φήμες κυκλοφορούν εδώ και καιρό, ειδικά μετά το τελευταίο fashion week του Παρισιού στο οποίο ενώ στην επίδειξη του Balmain βρισκόταν μεγάλα ονόματα όπως η διευθύντρια της αμερικανικής Vogue, Anna Wintour, ο σχεδιαστής στο τέλος της επίδειξης του οίκου Balmain δεν βγήκε να χαιρετήσει, όπως συνήθως. Στελέχη και εκπρόσωποι του οίκου έλεγαν τότε ότι ο σχεδιαστής είναι κουρασμένος και για αυτό το λόγο δεν είχε έρθει στο ίδιο του το show. Άλλες φήμες μιλούν για τον εγκλεισμό του σχεδιαστή σε ίδρυμα, από τον Ιανουάριο, για να αντιμετωπίσει προβλήματα ψυχικής υγείας. Τότε ο ιδιοκτήτης του οίκου Alain Hivelin, δήλωνε ” Είναι κουρασμένος, από το σχεδιασμό της collection. Εργαζόταν πολύ σκληρά και δεν κοιμόταν πρίν τις πέντε το πρωί. Δεν είναι εδώ γιατί έχει ανάγκη να ξεκουραστεί”.
Επίσημα, το δελτίο τύπου της εταιρείας στις 6 Απριλίου, μιλά απλά για διακοπή της συνεργασίας με το γάλλο σχεδιαστή. Και συνεχίζει “Από το 1945, ο οίκος Pierre Balmain είναι ένας από τους σημαντικότερους στη Γαλλική και διεθνή μόδα. Ο Christophe Decarnin με την προσφορά και εργασία του στην σχεδιαστική ομάδα, έφερε τον οίκο στην μεγάλη επιτυχία που ο οίκος γνωρίζει τα τελευταία χρόνια.”
“Η ψυχολογική πίεση που δέχονται οι σχεδιαστές μόδας σε αυτό το επίπεδο ” καθώς “και η τρέλα των shows” είναι προτάσεις που το τελευταίο διάστημα ακούμε συχνά στο χώρο της μόδας. Η αυτοκτονία του McQueen η απόλυση του John Galliano καθώς οι τάσεις αυτοκαταστροφής που έχουν πολλοί σχεδιαστές σε τόσο υψηλό επίπεδο προκαλούν τεράστιες αλλαγές στο χώρο. Στο παρελθόν πολλοί σχεδιαστές μόδας έχουν βρεθεί σε ιδιωτικές κλινικές λόγω εξάρτησης από τα ναρκωτικά.
“Η μόδα είναι πολύ γρήγορη” λέει ο Contributing Editor της αμερικανικής Vogue, Andre Leon Talley και συνεχίζει “Υπάρχουν πολλές collections, υπερβολικά πολλές σεζόν. Πώς θέλετε να αντέξουν οι σχεδιαστές ; “
Η μόδα έχει γίνει μια τεράστια βιομηχανία η οποία αποφέρει σε πωλήσεις πάνω από 200 δις ετησίως σε πωλήσεις. Οι σχεδιαστές πήραν τον τίτλο του “artistic director” και εκτός από τη γυναικεία σειρά συνήθως έχουν να σχεδιάσουν ή να επιβλέψουν την ανδρική σειρά, την παιδική, τα accessories ( τσάντες, κοσμήματα, παπούτσια, ζώνες κτλ ), δευτερεύουσες σειρές όπως αυτές με τα jeans, το λανσάρισμα νέων αρωμάτων, καλλυντικών, τις διαφημιστικές καμπάνιες αλλά και να την προσωπική τους προβολή. Οι ιδιοκτήτες των οίκων μόδας απαιτούν με τα συμβόλαια που κάνουν με τους σχεδιαστές, οι δεύτεροι να κάνουν τα πάντα ώστε το όνομα τους και αυτό της εταιρείας να μένει πάντα στην επικαιρότητα, μιας και το οικονομικό κόστος ( όπως και το κέρδος άλλωστε ) είναι τεράστιο.
Μπορεί οι μεγάλοι σχεδιαστές μόδας να δέχονται ανταμοιβή για τις επιτυχίες τους ( μιας και οι αμοιβές τους είναι υψηλές ) αλλά μήπως εμείς οι λάτρεις της μόδας, τα ΜΜΕ της μόδας και κυρίως οι καταναλωτές περιμένουμε από αυτά τα μεγάλα ταλέντα πολύ περισσότερα, μήπως ζητάμε υπερβολικά πολλά από αυτούς τους ανθρώπους όταν φτάνουν στο απόγειο της δουλειάς τους ; Ποιός μπορεί και έχει το δικαίωμα να κρίνει τη μόδα, το ταλέντο και το καλλιτεχνικό έργο των μεγάλων σχεδιαστών ; Ίσως όλοι, αλλά ίσως και κανείς.
