Θύμα λεκτικής βίας και εξευτελισμού της προσωπικότητας για πολλά χρόνια , ο 31 ετών Renaud δημοσιογράφος και ακτιβιστής της σημαντικότερης οργάνωσης κατά του AIDS στη Γαλλία, της AIDES, βίωσε τη σκληρότερη στιγμή της ζωής του στις 19 Αυγούστου 2010. Εκείνη την ημέρα, ο 63 ετών συνταξιούχος πατριός του βγάζει ένα όπλο και λέει «θα τον σκοτώσω, τον βρωμό(…) που έχει aids»
Ο λόγος ; Σύμφωνα με τον πατριό του, ο Renaud δεν είχε καθαρίσει σωστά το μπάνιο στο οποίο είχε κάνει πρώτα ντούς και ο πατριός φοβόταν ότι μπορεί να μολυνθεί από τον ιό του HIV.
Ο Renaud απευθύνεται στην αστυνομία και καταθέτει μήνυση κατά του πατριού του, στο αστυνομικό τμήμα του Labatut, ένα μικρό χωριό. Ο πατριός του συνεχίζει αφήνοντας μηνύματα στο τηλεφωνήτη του. Απειλές ότι θα τον σκοτώσει, επειδή είναι ομοφυλόφιλος και φορέας του HIV. ( όχι ακριβώς έτσι αλλά δε μπορούμε να γράψουμε τα λόγια αυτά).
Ο νεαρός άνδρας ενημέρωσε πάλι την αστυνομία. Βέβαια οι αστυνομικοί, πίνοντας γελάσαν και έφυγαν κάνοντας ομοφοβικά σχόλια. ( κάτι παράνομο βέβαια,τουλάχιστον στη Γαλλία, αλλά δεν μάθαμε αν το θύμα κατέθεσε μήνυση εναντίον τους )
Τη Δευτέρα, εννέα μήνες μετά τα γεγονότα, δικαστήριο, έκρινε ένοχο τον συνταξιούχο και τον καταδίκασε σε πέντε μήνες φυλακή με αναστολή,για ομοφοβικό λόγο και 2.000 ευρώ πρόστιμο ( προς το θύμα ) και 500 ευρώ πρόστιμο προς την οργάνωση κατά της ομοφοβίας. Βέβαια στην περίπτωση αυτή, το δικαστήριο δεν μπόρεσε να εκδικάσει τον «ορό-φοβικό»λόγο ( το λόγο μίσους σχετικό με την οροθετικότητα του θύματος ). Στον δικαστικό αγώνα, δίπλα του ήταν οργάνωση κατά της ομοφοβίας αλλά η AIDES δε μπόρεσε να κινηθεί κατά του συνταξιούχου, μιας και δεν υπάρχει νόμος που να καταδικάζει την «ορό-φοβία»του συνταξιούχου πατριού.
Σημέιωση του συντάκτη : Ο όρος “Ορό-φοβία” στο παρόν άρθρο αναφέρεται στο φόβο (έως του σημείου της παθολογικής φοβίας), την αποστροφή ή οποιαδήποτε μορφή διακρίσης σε βάρος των οροθετικών ( φορείς του HIV ) και τους ασθενείς με AIDS. Η “Ορό-φοβία” μπορεί να περιλαμβάνει ακόμη μίσος, εχθρότητα ή αποδοκιμασία των φορέων και ασθενών, που οδηγεί στην εκδήλωση μισαλλοδοξίας. Συχνά φτάνει ως το σημείο να εκδηλώνεται πολύ επικίνδυνα, όπως μέσω λεκτικής βίας και με “εγκλήματα μίσους όπως επιθέσεις, ξυλοδαρμούς, ακόμη και φόνους.
Πηγή : TETU
