Ο Αντι-ομοφυλόφιλος και το τέρας που δε θα πεθάνει μόνο του

21/08/2016
  1. Γράφοντας αυτές τις γραμμές, δε ξέρω αν είμαι εκνευρισμένος, τρομαγμένος ή λυπημένος. Τα τέρατα της κοινωνίας μας δε κρύβονται στις σκιές τους, δεν έχουν αυτή την ευθιξία. Περπατούν αναμεσά μας, μιλούν στα κανάλια, φτιάχνουν σελίδες στο facebook και αναπτύσουν κοινωνική δραστηριότητα και πολιτική συγκρότηση.

Χαζεύοντας λοιπόν στο facebook, έπεσα πάνω σε αυτή τη σελίδα. “Αντι-ομοφυλόφιλος”, με περιγραφή “είμαστε ενάντια στην εξάπλωση των ομοφυλοφιλικών τάσεων στην Ελλάδα μας! Ας συσπειρωθούμε και ας δράσουμε άμεσα!”. Κάποιος ανόητος νεαρός με είχε προσκαλέσει στο εν λόγω γκρουπ. Είναι μεν ενθαρρυντικό που η δύναμη του γκρουπ δεν ξεπερνά μια παρέα ηλιθίων, είναι όμως τρομακτικό ότι υπάρχει και, ακόμα περισσότερο, πως το διαχειρίζονται παιδιά νεαρής ηλικίας.

Αρτηριοσκληρωτικά μυαλά 20 έως 25 ετών που τους έμαθαν να μισούν κάτι, γιατί έτσι είναι πιο εύκολο να σε ελέγξει κανείς. Είτε είναι οι γκέη, οι μαύροι, οι Μουσουλμάνοι, η Νέα Τάξη Πραγμάτων. Πρέπει πάντα κάτι να φοβάσαι, κάτι που κρύβεται στη σκιά, και θέλει το κακό σου.

Εν προκειμένω, ο Σατανάς έχει μπει μέσα στους γκέη, ή η Νέα Τάξη Πραγμάτων θέλει να τους χρησιμοποιήσει για να ελέγξει τον κόσμο (μη με ρωτήσει κανείς πως) και οι λίγοι, οι Πεφωτισμένοι που το έχουν καταλάβει, πρέπει να κάνουν κάτι γι αυτό.

Η κοινωνία μας νοσεί, διοτί υπάρχουν άνθρωποι πρόθυμοι να σπείρουν το μίσος και άνθρωποι ανόητοι και αδαείς αρκετά ωστέ να το ενστερνιστούν. Το εν λόγω έκτρωμα της “νεολαίας Αμβροσίου” όπως σωστά και με χιούμορ παρατήρησε ο αδερφός μου κοιτώντας το γκρουπάκι είναι μόνον ένα από τα πολλά παραδείγματα φασιστικού μαίνους, στο όνομα κάποιας αγάπης, που κρύβονται καλά μέσα στον δήθεν πολιτισμό μας.

Αυτό που μας χρειάζεται, είναι περισσότεροι Αντετόκουμπο, περισσότερες Κορακάκη, περισσότεροι Γιαννιώτηδες, περισσότεροι γκέη πολιτικοί, περισσότεροι Αλβανοί επιστήμονες, περισσότερα τζαμιά. Γενικά, περισσότερα πράγματα στην καθημερινότητά μας που να δρουν ως αντίδοτο στο δηλητήριο του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας που υπάρχει γύρω μας.

Και φυσικά λιγότερο Αμβρόσιο, λιγότερη Χρυσή Αυγή, λιγότερες Παπαχρήστου. Λιγότερο από αυτό το φίδι που το δηλητήριό του δε στερεύει ποτέ.

Ο παλιός κόσμος πεθαίνει και ο νέος πασχίζει να γεννηθεί. Τώρα, είναι η εποχή των τεράτων. Και τα τέρατα, δε θα φύγουν μόνα τους. Το αντίδοτο δεν είναι σε κανενός τα χέρια, είναι στα χέρια όλων μας. Ας βάλουμε όλοι μια σταγόνα, μήπως και μπορέσει να γεννηθεί ποτέ αυτό το έρμο το νέο.

Περικλης Νασόπουλος για το best.gr

Vasilis Thanopoulos

Από μικρός ήθελα να γίνω αστροναύτης. Εξάλλου, πάντα θυμάμαι να μου λένε ότι "πετάω στα αστέρια". Λόγω όμως σχετικής υψοφοβίας αποφάσισα να αλλάξω επαγγελματικό προσανατολισμό και να γίνω δημοσιογράφος (απ' το κακό στο χειρότερο), Μπήκα στο Πάντειο (Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού) και λίγους καφέδες αργότερα πήρα το πτυχίο μου. Έκτοτε το επαγγελματικό μου μετερίζι με έχει οδηγήσει στην πόρτα ανθρωπιστικών οργανισμών (Διεθνή Αμνηστία, Έλιξ) αλλά και πολλών έντυπων και διαδικτυακών μέσων (Esquire, Nitro, Protagon, κλπ). Η σχέση μου με το Antivirus ξεκίνησε τυχαία τον Μάρτιο του 2013. Έκτοτε έγινε λατρεία... Είτε εδώ είτε στο περιοδικό, όλο και κάπου θα με πετύχετε. Αν τώρα θέλετε να κάνετε και κάποιο σχόλιο... θα με βρείτε στο [email protected]. Cu!




Δες και αυτό!