Τρεις gay έφηβοι έχουν πεθάνει ως τώρα σε ένα στρατόπεδο της Νότιας Αφρικής, μετά από μια σειρά βασανιστηρίων. Οι έφηβοι φαίνεται να οδηγούνται εκεί με την υπόσχεση να αποβάλλουν τη θηλυπρέπεια τους και να γίνουν «κανονικοί άνδρες».
Η φωτογραφία του δεκαπεντάχρονου Raymond Buys, η οποία τραβήχτηκε τον Απρίλιο του 2011, απεικονίζει τον νεαρό άνδρα στο νοσοκομείο σε κωματώδη κατάσταση και φοβερά αδυνατισμένο να παλεύει για τη ζωή του.
Μόλις δέκα εβδομάδες νωρίτερα, οι γονείς του άτυχου Reymond τον είχαν γράψει σε ένα ειδικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα (Echo Wild Game Rangers) στην Νότια Αφρική με την πεποίθηση ότι ο γιος τους θα γινόταν ένας «κανονικός» άνδρας. Ο Reymond τότε βρισκόταν σε τέλεια φυσική κατάσταση. Όταν όμως εισήχθηκε στο νοσοκομείο, το σώμα του ήταν τρομερά υποσιτισμένο και αφυδατωμένο ενώ το χέρι ήταν σπασμένο σε δύο σημεία. Άλλα σημάδια στο σώμα του μαρτυρούν ότι ο έφηβος υπέστη μια σειρά βασανιστηρίων. Ο οργανισμός του ήταν τόσο καταπονημένος, ώστε παρά την συνολική ιατροφαρμακευτική υποστήριξη που δέχτηκε, απεβίωσε τέσσερις εβδομάδες αργότερα.
Υπεύθυνοι για αυτήν την κατάσταση, ο διευθυντής του «εκπαιδευτικού προγράμματος» Alex De Koker και ο υπάλληλος του Michael Erasmus, οι οποίοι σήμερα αντιμετωπίζουν την κατηγορία για το φόνο και την κακοποίηση του Reymond Buys.
Ο θάνατος του νεαρού εφήβου φαίνεται να μην είναι ο μόνος, αφού έχουν προηγηθεί άλλοι δύο αντίστοιχοι θάνατοι νεαρών αφρικανών που συμμετείχαν στα εν λόγω μαθήματα.
«Έστειλα τον γιο μου στο πρόγραμμα αυτό για να γίνει καλύτερος άνθρωπος, για να έχει ένα καλύτερο μέλλον…» Αυτά δήλωσε η μητέρα του Reymond στην εφημερίδα «The daily Telegraph».
Την περασμένη βδομάδα το δικαστήριο “άκουσε” την μαρτυρία ενός αγοριού που συμμετείχε στο πρόγραμμα μαζί με τον Reymond Buys.
Σύμφωνα με την μαρτυρία αυτή, ο Reymond ήταν αλυσοδεμένος κάθε βράδυ και δεν του επιτρεπόταν να επισκεφθεί την τουαλέτα. Μια φορά μάλιστα τον ανάγκασαν να φάει τα ίδια του τα περιττώματα.
Παράλληλα, όταν δεν κατάφερνε να φέρνει εις πέρας τις χειρωνακτικές εργασίες που του ανέθεταν, το χτυπούσαν με σανίδες και μπαστούνια.
Ο νεαρός μάρτυρας ισχυρίστηκε επίσης, ότι μια φορά είδε τον «διευθυντή» Alex De Koker να έχει το Reymond δεμένο γυμνό σε μια καρέκλα με μια μαξιλαροθήκη στο κεφάλι, κάνοντας του κάθε τόσο ηλεκτροσόκ με ένα όπλο αναισθητοποίησης.
Η ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των σεξουαλικών φύλων Melanie Nathan αναφέρει πως τόσο στην περίπτωση του Reymond όσο και στις άλλες δύο, ο λόγος κακοποίησης είχε να κάνει με την σεξουαλική προτίμηση, αφού και τα τρία αυτά αγόρια ήταν gay.
Επίσης, τονίζει πως αν κάποιος ψάξει λίγο πιο βαθιά την ιστορία, αντιλαμβάνεται πως πρόκειται για προσπάθεια «βάναυσης ίασης της ομοφυλοφιλίας».
Οι δύο προηγούμενες περιπτώσεις είχαν την ίδια ακριβώς κατάληξη. Πρόκειται για τον δεκαοχτάχρονο Eric Calitz και τον δεκαεννιάχρονο Nicolaas Van Der Walt, οι οποίοι πέθαναν λίγο καιρό μετά την εγγραφή τους στους Echo Wild Game Rangers.
Όταν μάλιστα ο Eric Calitz ζήτησε να αποχωρήσει από το στρατόπεδο, ο De Koker του το αρνήθηκε λέγοντας του ότι «πρέπει πρώτα να του βγάλει τον άντρα από μέσα του».
Οι γονείς του Calitz ενημερώθηκαν για τον θάνατο του γιου τους από ένα γραπτό μήνυμα.
Αν και ο ίδιος ο De Koker, τόσο στην περίπτωση του Calitz όσο και σε αυτήν του Van Der Walt, ισχυρίστηκε ότι τα παιδιά υπέστησαν καρδιακή προσβολή, οι γιατροί τον διέψευσαν αφού στην πρώτη περίπτωση ο θάνατος οφειλόταν σε κατάπτωση και εγκεφαλική αιμορραγία, ενώ στη δεύτερη σε πνιγμό από ζώνη ασφαλείας.
Παρόλα αυτά, ο Alex De Koker κατάφερε να γλιτώσει τις κατηγορίες και έτσι επιτράπηκε η συνέχεια του φονικού προγράμματος.
Τόσο ο ίδιος όσο και ο συνεργός του δηλώνουν αθώοι για τον θάνατο του Raymond Buys. Η υπόθεση ακόμα εκκρεμεί…
