Σε μια κοινωνία,λοιπόν,η οποία καθημερινά προβάρει το φόρεμα με το αυστηρό κόψιμο και το παλιομοδίτικο ύφασμα,εσύ κλήθηκες να επιβιώσεις.Και είναι αστείο διότι όταν ήμουν μικρός πίστευα στην ικανοποίηση της περιέργειάς μου για την αλήθεια αυτού που εσύ κι εγώ είμαστε,τώρα πια μόνο στην υπεράσπιση και την αποκωδικοποίηση της αλήθειας αυτής στα μάτια των άλλων!Κανένας δε σου υποσχέθηκε οτι μεγαλώνοντας θα φθάσεις στη γη της επαγγελίας,πάντα θα είναι ένας δύσκολος δρόμος,δίχως γυρισμό,μπορείς όμως εσύ να υποσχεθείς στον εαυτό σου ότι στο δρόμο αυτό θα πορευτείς κουβαλώντας την αξιοπρέπεια και την αποδοχή ως αυτοσκοπό.
Ούτως ή άλλως,ολοκληρώνοντας τούτη την ανάγνωση γνωρίζεις πολύ καλά μέσα σου ότι κατόρθωσες κάποιοι από τους συνανθρώπους σου να σε αποδεχτούν γι’αυτό που είσαι και επέλεξες να υποστηρίξεις και κάποιοι άλλοι,οι οποίοι σε απαρνήθηκαν ακριβώς γιατί δεν έγινες αυτό που για εκείνους θα έπρεπε να είσαι!Να θυμάσαι όμως πάντα ότι αυτό που είτε δεν μπορείς είτε δε θέλεις να κρύψεις,απλώς…φώτισέ το!