Woodkid: «Δεν χρειάστηκε να κάνω coming out, μίλησαν για μένα τα τραγούδια μου»

Yoann
©Thomas SIMUNIC-DUFEY (Junzi Arts)

Με τον Woodkid, κατά κόσμον Yoann Lemoine, μιλήσαμε μέσω Zoom. Εκείνος ήταν σε ένα μίνιμαλ λευκό φόντο στο σπίτι του, με τα χαρακτηριστικά μαύρα ρούχα, που τον βλέπουμε να φορά και στις εμφανίσεις του. Πολύ φιλικός και χαρούμενος, το πρώτο πράγμα που μου έδειξε ήταν ότι ανυπομονεί να ξανάρθει στην Ελλάδα και αυτή τη φορά να δώσει ένα φαντασμαγορικό σόου κάτω από την Ακρόπολη. Η ανυπομονησία του, δεν το κρύβω, είναι ίδια με τη δική μας.

©Thomas SIMUNIC-DUFEY (Junzi Arts)

Τον γνωρίσαμε πρώτα μέσα από τη δουλειά του ως σκηνοθέτη ορισμένων από τα πιο επιτυχημένα βιντεοκλίπ όλων των εποχών (Katy Perry “Teenage Dream”, Taylor Swift “Back to December”, Lana Del Rey “Born to Die” και Harry Styles “Sign of the Times”). Το 2013 έκανε το «μπαμ» στο διεθνές καλλιτεχνικό στερέωμα με τον πρώτο του προσωπικό δίσκο, το “The Golden Age”, όπου ξεδίπλωσε όλα του τα ταλέντα. Το 2014 μας χάρισε μία μοναδική εμπειρία συναυλίας στο Rockwave Festival στην Αθήνα. Επιστρέφει στη δισκογραφία, στις περιοδείες και στην Αθήνα περίπου 7 χρόνια μετά.

Η πρεμιέρα στη Μαδρίτη

«H συναυλία στην Αθήνα στις 7 Ιουλίου είναι συνέχεια της περιοδείας που ξεκινήσαμε στην Ισπανία. Η “πρεμιέρα” ήταν στο φεστιβάλ “Noches del Botánico” στις 14 Ιουνίου στη Μαδρίτη. Και επειδή είναι πολύ νωρίς ακόμη», μου εξηγεί, «δεν θα σου αποκαλύψω πολλά για το τι πρόκειται να συμβεί πάνω στη σκηνή».

Μία γεύση από το τι συνέβη στη Μαδρίτη, μπορούμε να πάρουμε από εδώ:

https://www.instagram.com/p/CQOjL6noN-w/

«Είναι το ίδιο σόου με τη Μαδρίτη, αλλά το έχουμε προσαρμόσει λίγο για την Ακρόπολη. Θα είναι λίγο διαφορετικό από την άποψη ότι χρησιμοποιούμε ειδικά μηχανήματα φωτισμού και εφέ. Κι αυτό γιατί νιώθω πολύ μεγάλη τιμή που θα παρουσιάσω τη δουλειά μου εκεί. Δεν μπορώ να πω περισσότερα.»

Ρωτώ τον Woodkid αν υπήρξαν περιορισμοί στα σπέσιαλ εφέ, λόγω του αρχαιολογικού ενδιαφέροντος του χώρου: «Ναι, θα υπάρχουν, αλλά όλα είναι ειδικά σχεδιασμένα για τον χώρο.»

Η προηγούμενη εμφάνιση του Woodkid στην Αθήνα, στο Rockwave Festival το 2014, δεν είχε μεγάλη επιτυχία, από την άποψη της προσέλευσης του κόσμου. Παρ’όλο που ήταν ένα μοναδικό θέαμα για το ελληνικό κοινό. Ο ίδιος σχολιάζει ότι «ήταν πολύ δύσκολη εποχή. Μεσούσης της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Ήταν η χειρότερη στιγμή για να έρθουμε για συναυλία, αλλά χάρηκα πολύ που δώσαμε στο κοινό όλη μας την ενέργεια εκείνη τη βραδιά. Ξέρω ότι πολλοί άνθρωποι τότε δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν και να πληρώσουν το εισιτήριο. Τώρα έχουμε άλλου είδους κρίση, αλλά ελπίζω ότι τελείωσε πλέον.» Πράγματι, προσθέτω, ήταν ίσως το χειρότερο Rockwave από πλευράς προσέλευσης κόσμου συνολικά.

Σκηνοθεσία και μουσική

Ο Woodkid δηλώνει ότι δεν μπορεί να ξεχωρίσει ανάμεσα στη σκηνοθεσία και τη μουσική, τι τον εμπνέει περισσότερο. Πιστεύει ότι «και τα δύο είναι η δουλειά μου. Τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια. Κι αυτό προσπαθώ να πετύχω. Ήταν και τα δύο το πάθος μου και τώρα θέλω να τα συνδυάσω στη δουλειά μου. Είναι μέρος της ζωής μου, στ’ αλήθεια.»

Αυτός είναι ο λόγος που αγαπά πολύ το project Woodkid, όπως το ονομάζει, διότι «στη σκηνή μπορώ να είμαι σκηνοθέτης on-stage, δημιουργός οπτικού περιεχομένου (σ.σ. προβάλλονται δικής του παραγωγής βίντεο κατά τη διάρκεια της συναυλίας), τραγουδιστής και μουσικός, performer δηλαδή, την ίδια στιγμή. Οπότε, ναι, αυτή είναι η δουλειά μου τώρα.»

Ανοιχτά γκέι

Όσον αφορά την προσωπική του ζωή, δηλώνει ανοιχτά γκέι από το 2014, όταν έδωσε μία συνέντευξη στο Interview και στον δημοσιογράφο Gerry Visco.

Φέτος, στα πλαίσια μίας εκστρατείας του γαλλικού περιοδικού Scarlette, συμμετείχε σε μία σειρά podcasts με θεματική την ανάγκη του Coming Out.

 

Εκεί ο Yoanne είπε στις δημοσιογράφους του περιοδικού, Elise Goldfarb και Julia Layani, ότι μετάνιωσε που δεν είχε μιλήσει νωρίτερα δημόσια για τη σεξουαλικότητά του. Ο ίδιος μου εξηγεί τη δήλωσή του αυτή: «Ήμουν ανοιχτά γκέι από την αρχή. Απλά δεν μιλούσα δημόσια γι’ αυτό. Δεν αποτελούσε θέμα συζήτησης με τους δημοσιογράφους παλιότερα. Στην πραγματικότητα, αυτό που λέω στο podcast είναι ότι δεν χρειάστηκε να κάνω coming out, διότι η σεξουαλικότητά μου υπάρχει ήδη στα τραγούδια μου, στους δίσκους μου, στη δουλειά μου. Μετανιώνω, απλά, για το γεγονός ότι δεν έχω μιλήσει περισσότερο γι’ αυτή στον δημόσιο λόγο μου. Στην αρχή το απέφευγα, γιατί δεν ήθελα να τραβήξω το ενδιαφέρον του κόσμου για αυτό τον λόγο. Ήταν μία εποχή που ίσως ήμουν ο μοναδικός ανοιχτά γκέι καλλιτέχνης στη mainstream μουσική βιομηχανία. Θα μπορούσα, βέβαια, να το είχα διαχειριστεί καλύτερα. Τώρα όμως το κάνω. Μιλάω πολύ πιο ανοιχτά και δημόσια, τόσο εντός της Γαλλίας, όσο και, για παράδειγμα, με την κουβέντα μας τώρα.»

©Thibault-Théodore Babin

Για τον ίδιο είναι ένα πολύ ευαίσθητο θέμα το coming out και δεν το είχε σκεφτεί τόσο νωρίτερα. Είναι ίσως η μοναδική στιγμή της συνέντευξης που τον προβλημάτισε ή τον ξάφνιασε. Πάντως, δηλώνει ότι το κεντρικό θέμα του καινούριου του δίσκου έχει σχέση με τη σεξουαλικότητά του τόσο εικαστικά όσο και στιχουργικά, ενώ μου λέει «και ο κόσμος είναι πιο έτοιμος να ακούσει περισσότερο γι’ αυτό».

In Your Likeness

Στη συνέχεια, του λέω ότι το αγαπημένο μου τραγούδι από τον δίσκο είναι το “In Your Likeness”. Κατά τη γνώμη μου, το άλμπουμ “S16” κινείται σε παρόμοια μουσικά μονοπάτια με το “The Golden Age”, αλλά έχει πολύ διαφορετική εικαστική προσέγγιση στην οπτικοποίησή του, στα βιντεοκλίπ. Ο Yoann διστάζει για λίγο, το σκέφτεται και μου απαντά: «Περάσανε και επτά χρόνια! Είναι ενδιαφέρουσα η γνώμη ότι μοιάζουν οι μουσικές στους δύο δίσκους, αλλά δε νομίζω. Πάντως, μετά από 7 χρόνια ήθελα να εξερευνήσω άλλα πράγματα τόσο μουσικά όσο και οπτικά, εικαστικά. Η θεματική του “S16” είναι πιο εσωτερική, οικεία, δεν είναι σαν blockbuster του Hollywood. Περισσότερο εμπνέεται εικαστικά από τη βιομηχανική αισθητική των θρίλερ επιστημονικής φαντασίας. Τουλάχιστον αυτό ήθελα να δείξω στα βίντεο “Goliath” και “In Your Likeness”, γι’ αυτό και χρησιμοποιώ χρώμα αυτή τη φορά. Σε αντίθεση με το “Golden Age”, που επικρατούσε η αισθητική του άσπρου και του μαύρου.»

Στο αμέσως προσεχές διάστημα δεν έχει σκοπό να κυκλοφορήσει καινούριο music video. Έχει επικεντρώσει την προσοχή του στην περιοδεία, που θα διαρκέσει δύο χρόνια. Και κάθε μέρα δημοσιεύει στα social media στιγμιότυπα από τη ζωή του, ένα είδος ηλεκτρονικού ημερολογίου.

«Αυτά που δουλεύω αυτή τη στιγμή είναι η περιοδεία και το ημερολόγιο», ξεχωριστό μέρος των οποίων βέβαια θα αποτελέσει και η εμφάνισή του στην Αθήνα. Εξάλλου, η τελευταία συναυλία του, πριν την καραντίνα, ήταν το 2015, οπότε εκφράζει τον ενθουσιασμό του που θα έρθει ξανά σε επαφή με το κοινό.

Πολύχρωμο σόου

Δημιουργικά, δεν τον επηρέασε τόσο το lockdown, όπως μου λέει, διότι «είχα ετοιμάσει τον δίσκο πριν το ξέσπασμα της πανδημίας. Μετά τον Μάρτιο του 2020 κυρίως δούλευα για την κυκλοφορία του δίσκου και την οπτικοποίησή του. Σίγουρα, όμως, επηρεάστηκε ο προγραμματισμός μου. Έπρεπε να καθυστερήσουμε κάποια πράγματα. Το πιο σημαντικό ήταν ότι αναβάλαμε την περιοδεία, που είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει τον Μάιο του 2020.»

Προσπάθησα για μια τελευταία φορά να του αποσπάσω περισσότερες πληροφορίες για τη συναυλία στις 7 Ιουλίου, αλλά ήταν κάθετος: «Δεν θέλω να σου αποκαλύψω κάτι άλλο. Είμαστε ακόμα στην αρχή και θέλω ο κόσμος να ανακαλύψει τη μουσική και το θέαμα που θα δει. Να έχει το στοιχείο της έκπληξης. Θα είναι ένα συναισθηματικό και “ανεβαστικό” σόου, με πολλά οπτικά μέσα, μεγαλύτερης κλίμακας από την προηγούμενη περιοδεία και εκπληκτικά περισσότερο πολύχρωμο.»

Info

Στις 7 Ιουλίου 2021 ο Woodkid θα είναι στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού. Εισιτήρια εδώ

Στις 11 Ιουνίου 2021 κυκλοφόρησε το τραγούδι “Karma” σε συνεργασία με τον Mahmood, στον δίσκο του δεύτερου “Ghetto Limbo”. O Mahmood διεκδίκησε με το “Soldi” την πρωτιά στη Eurovision το 2019, αλλά ήρθε δεύτερος.

Στις 16 Οκτωβρίου 2020 κυκλοφόρησε ο δεύτερος δίσκος του Woodkid με τίτλο “S16” από την Green United Music.

Πέτρος Αλεξανδρής

Στο Δημοτικό, όταν η δασκάλα μας έβαλε "Σκέφτομαι και γράφω" να πούμε τι θέλουμε να γίνουμε όταν μεγαλώσουμε, απάντησα: Πρώτα γιατρός και όταν γεράσω περιπτεράς. Από μικρός μου άρεσε η ποικιλία και τη σύνταξη ούτε καν που τη σκεφτόμουνα. Στη συνέχεια ασχολήθηκα ερασιτεχνικά με σχολικές εφημερίδες και όταν πέρασα στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ άρχισα να δουλεύω κανονικά στον ειδικό τύπο σχεδόν από το πρώτο έτος. Το Αntivirus το αγαπάω όπως ο Αθηναίος το χωριό του. Ενώ είμαι αναγκασμένος να ζω από την κανονική μου δουλειά, το Antivirus είναι η πραγματική δημοσιογραφία και το ρεπορτάζ που θα ήθελα να κάνω. Από το 2007 υπάρχει αυτή η σχέση αγάπης.




Δες και αυτό!