Φέτος, το αναγνωστικό μας κοινό αποφάσισε να μοιράσει τα δικά του Βραβεία Ομοτρανσφοβίας, αναδεικνύοντας πρόσωπα και οργανώσεις που με κάθε τους δήλωση ή δράση κατάφεραν να επιτεθούν στα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα. Από πολιτικούς και δημοσιογράφους μέχρι influencers και δημόσια πρόσωπα που δεν χάνουν ευκαιρία να αναπαράγουν στερεότυπα και μίσος, οι υποψηφιότητες ήταν πολλές και η επιλογή του κοινού δύσκολη. Στόχος των βραβείων δεν είναι απλώς να εκθέσουν την κακοποίηση, αλλά να φέρουν στο φως την επιμονή της ομοφοβίας και της τρανσφοβίας στη δημόσια σφαίρα. Ας δούμε την τελική δεκάδα!
NIKOΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ
Και η τοξική μας 10άδα ανοίγει με έναν λαϊκό τροβαδούρο που, σε κάθε συνέντευξη, σπεύδει να μας υπενθυμίζει το συντηρητικό –και συχνά φοβικό– πλαίσιο σκέψης του. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το αναγνωστικό κοινό του περιοδικού μας τον τοποθέτησε επάξια στη λίστα. Ο Νίκος Οικονομόπουλος είναι ο τραγουδιστής που «δεν πλένει πιάτα», που μεγάλωσε με τις «αρχές της εκκλησίας» και που επιμένει ότι τα παιδιά «χρειάζονται οπωσδήποτε μαμά και μπαμπά», απορρίπτοντας πλήρως τις ΛΟΑΤΚΙ+ οικογένειες. Έχει δηλώσει ότι όσα είπε «ισχύουν και δεν αλλάζει άποψη», ακόμη κι όταν οι αντιδράσεις κορυφώθηκαν. Κι ενώ ο ίδιος διαβεβαιώνει πως «δεν έχει κανένα πρόβλημα με τους γκέι», φροντίζει να προσθέτει ότι δεν τους κάνει φίλους του γιατί «δεν έχουν πολλά κοινά σημεία». Παράλληλα, δηλώνει «μη ειδικός» όταν καλείται να εξηγήσει τις θέσεις του, αλλά παραμένει απολύτως βέβαιος ότι αυτές πρέπει να διατυπώνονται δημόσια. Όλα αυτά συνθέτουν έναν καλλιτέχνη που, πίσω από το προφίλ του «απλού και παραδοσιακού», αναπαράγει στερεότυπα που έχουν πραγματικό κόστος για τις ζωές των ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπων — και τη δημόσια συζήτηση γύρω από τα δικαιώματά τους.
ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΞΕΒΑΝΗΣ
Οι συζητήσεις του για «woke ατζέντες», «δικαιωματισμούς» αλλά και ένα εξαιρετικά σαχλό και προβληματικό αστείο με πιγκουίνους εξασφάλισαν στον Κώστα Βαξεβάνη μια θέση σε αυτή τη λίστα – μάλιστα υψηλότερη κι από αυτή του Οικονομόπουλου. Το κοινό του περιοδικού φαίνεται πως δεν είδε με καλό μάτι την προσπάθεια του δημοσιογράφου να μας πείσει ότι οι απόψεις του για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα διαφέρουν από αυτές της ακροδεξιάς του Τραμπ και της Λατινοπούλου. Γι’ αυτό και του χάρισε ένα «βραβείο ομοτρανσφοβίας». Ο Βαξεβάνης εμφανίζεται ως υπερασπιστής της λογικής και της κριτικής σκέψης, αλλά το χιούμορ και οι αναφορές του δείχνουν ότι δεν απέχει πολύ από τη ρητορική που χρησιμοποιούν οι αντίπαλοι των ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ
Και η τοξική μας λίστα δεν θα ήταν πλήρης χωρίς έναν πρώην πρωθυπουργό που συνεχίζει να μας υπενθυμίζει ότι η οικογένεια πρέπει να είναι «παραδοσιακή», η θρησκεία αναπόσπαστη και ότι τα παιδιά προορίζονται μόνο για μαμά και μπαμπά. Ο Αντώνης Σαμαράς είναι ο πολιτικός που βλέπει την «woke κουλτούρα» και τους «ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωματισμούς» ως εισβολείς στο εθνικό DNA, με αποτέλεσμα να απονέμει αόρατα μετάλλια «παραδοσιακής ηθικής» σε κάθε του δημόσια εμφάνιση. Αν υπήρχε βραβείο για το ποιος μπορεί να συνδυάζει τον συντηρητισμό της παλιάς Ελλάδας με τον φόβο της σύγχρονης κοινωνίας, θα το κέρδιζε χωρίς αντίπαλο. Το κοινό του περιοδικού μας δεν χρειάστηκε καν να σκεφτεί δύο φορές: ένα βραβείο ομοτρανσφοβίας καταλήγει στον Σαμαρά…για μια ακόμη χρονιά.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΑΓΚΑΣ
Και η τοξική μας λίστα αποκτά τον δικό της πρωινό παρουσιαστή. Ο Γιώργος Λιάγκας είναι ο άνθρωπος που μπορεί να ξεκινήσει τη μέρα σου λέγοντας ότι «δεν θέλω το παιδί μου να γίνει γκέι», αλλά λίγο αργότερα να υποστηρίζει πως «είμαστε όλοι ίσοι» — με την παραδοχή, φυσικά, ότι κάποιοι είναι πιο ίσοι από άλλους, ανάλογα με το στιλ και την αισθητική τους. Το 2023, ο Λιάγκας αναφέρθηκε στο Athens Pride και χρησιμοποίησε τη λέξη «κλόουν» για κάποιους συμμετέχοντες, ένα σχόλιο που αργότερα προσπάθησε να «μαζέψει». Παράλληλα, μας χάρισε και το κακοποιητικό σχόλιο: «Αν ένας άντρας influencer, άντρας όμως, όχι γκέι…». Ο Λιάγκας καταφέρνει με έναν μοναδικό τρόπο να συνδυάζει την ψευδεπίγραφη υπεράσπιση της ισότητας με υποδόρια ειρωνεία και προβληματικά στερεότυπα. Ασχολείται συχνά με γεγονότα και πρόσωπα της ΛΟΑΤΚΙ+ επικαιρότητας (σ.σ. που συχνά ψαρεύει από το περιοδικό μας, χωρίς ποτέ να το αναφέρει), καταλήγοντας σχεδόν πάντα σε ένα προβληματικό συμπέρασμα. Για τον ίδιο, ωστόσο, αυτό είναι αρκετό για να δηλώσει σύμμαχος της κοινότητας και υπερασπιστής της ισότητας. Μιας ισότητας, ωστόσο, που πάντα μεταφράζεται σε νούμερα τηλεθέασης. Ο Γιώργος Λιάγκας στο νούμερο 7!
ΕΛΕΩΝΟΡΑ ΜΕΛΕΤΗ
Πριν δύο χρόνια απορούσε γιατί τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα δεν έχουν ευχαριστήσει τον Θάνο Πλεύρη, ο οποίος – κατά τη γνώμη της – έχει κάνει «τόσο για την κοινότητα», ενώ αρκετά πρόσφατα αισθάνθηκε την ανάγκη να μας εξηγήσει πως τα «φύλα είναι δύο». Μάλιστα, στην ίδια δήλωση χρησιμοποίησε ειρωνικούς χαρακτηρισμούς για όσους προασπίζονται την ταυτότητα φύλου, μιλώντας για «μπανάνες, γάτες, και μαντζουράνες» (σ.σ. μπορεί να ζήλεψε τους πιγκουίνους του Βαξεβάνη). Το πιο επικίνδυνο, ωστόσο, που έκανε η ευρωβουλεύτρια της Νέας Δημοκρατίας είναι ότι υποστήριξε (ψευδώς) πως το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό απειλεί τα γυναικεία δικαιώματα. Και αυτός είναι ο λόγος (σύμφωνα και με τις απαντήσεις του κοινού) που διεκδικεί μια υψηλή θέση σ’ αυτήν τη λίστα. Η Ελεονώρα Μελέτη είναι κάτι σαν την J.K. Rowling από τα LIDL και αυτό το βραβείο ομοτρανσφοβίας της ανήκει
δικαιωματικά.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Κυριάκος Βελόπουλος, ο άνθρωπος που κατάφερε να μετατρέψει κάθε συζήτηση για δικαιώματα σε θεωρία συνωμοσίας επιπέδου τηλεπώλησης, δεν θα μπορούσε να λείπει από αυτή τη λίστα. Για εκείνον, η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα δεν είναι πολίτες με δικαιώματα, αλλά μέρος μιας σκοτεινής «ατζέντας» που υπονομεύει — τι άλλο; — το έθνος, τη γλώσσα, την οικογένεια, το τυρί Μετσοβόνε, τα πάντα. Με την ίδια άνεση που άλλοτε πουλούσε «χειρόγραφες επιστολές του Ιησού», τώρα πουλάει την ιδέα ότι η ισότητα γάμου και η ταυτότητα φύλου είναι απειλές που πρέπει να αντιμετωπιστούν με… πατριωτική φωνή και φασιστική οργή. Κάθε του εμφάνιση μοιάζει με stand-up παράσταση όπου το punchline είναι πάντα το ίδιο: «Φταίει η ΛΟΑΤΚΙ+ προπαγάνδα». Και σαν να μην έφτανε αυτό, ζητά κάθε τόσο να μάθει «ποιοι βουλευτές είναι ομοφυλόφιλοι», λες και η Βουλή είναι κάποιο reality του ΣΚΑΪ. Αν υπήρχε βραβείο για το πιο δημιουργικό πάντρεμα λαϊκισμού, φοβίας και τηλεοπτικής υπερβολής, ο Βελόπουλος θα έπαιρνε το πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο. Αλλά επειδή μιλάμε για τη δική μας λίστα, θα αρκεστεί στο δικό του βραβείο ομοτρανσφοβίας.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ
Ο κόσμος ψήφισε και αποφάσισε πως η τέταρτη θέση ανήκει δικαιωματικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον πρωθυπουργό που κάθε φορά μιλά για ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα μοιάζει σαν να προσπαθεί να λύσει sudoku με έναν όρο: να μην νευριάσει κανέναν — αλλά να μην ευχαριστήσει και κανέναν. Μια κυβέρνηση που πέρασε την ισότητα στον πολιτικό γάμο (με το ζόρι και μισή), αλλά μετά φρόντισε να μην ακουμπήσει ούτε με τσιμπιδάκι οτιδήποτε σχετίζεται με τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα και γενικά την καθημερινή πραγματικότητα της κοινότητας. Προοδευτικός στα λόγια, «τεχνοκρατικός» στα προσχήματα και βαθιά συντηρητικός στις πράξεις, ο Μητσοτάκης κατάφερε κάτι σπάνιο: να δυσαρεστήσει ταυτόχρονα και την ακροδεξιά πτέρυγα του κόμματός του και τα ίδια τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα. Ένα μικρό πολιτικό θαύμα δηλαδή. Φυσικά, το αναγνωστικό κοινό μας δεν μπορεί να ξεχάσει τα λάθος μαθηματικά του πρωθυπουργού (αυτά που μετρούν μόνο «δύο φύλα»), αλλά ούτε και εκείνη την άχαστη δήλωσή του για «εξωγήινους στον Υμηττό». Για αυτά και δυστυχώς για πολλά άλλα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης παίρνει το δικό του βραβείο ομοτρανσφοβίας. Και φυσικά το αξίζει!
ΜΩΒ
Από τη λίστα μας δεν θα μπορούσε να λείπει και μια οργάνωση που κατάφερε να κάνει κάτι σχεδόν ακατόρθωτο: να αυτοπροσδιορίζεται ως φεμινιστική, αλλά να αντιμάχεται σταθερά τα δικαιώματα όσων γυναικών δεν ταιριάζουν στο δικό της manual. Το Μωβ, μια συλλογικότητα που κάποτε ήθελε να εκπροσωπεί όλες τις γυναίκες, σήμερα μοιάζει να έχει γλιστρήσει σε ένα ιδιότυπο σκοτεινό ΤΕΡΦ σύμπαν, όπου η ταυτότητα φύλου αντιμετωπίζεται ως ο «εχθρός». Με τρανσφοβικές ανακοινώσεις που συχνά θυμίζουν «εκπαιδευτικό σεμινάριο» για το πώς να χάσεις το νόημα της συμπερίληψης σε 10 βήματα, επιτίθεται στα δικαιώματα των τρανς ατόμων στο όνομα ενός φεμινισμού που έχει μείνει κολλημένος στην εποχή του dial-up ίντερνετ. Και έτσι, ενώ ο κόσμος προχωρά, η οργάνωση επιμένει να υπερασπίζεται ένα φεμινιστικό αφήγημα που αποκλείει τις τρανς γυναίκες – λες και ο αγώνας για ισότητα είναι ένα VIP κλαμπ που φοβάται μήπως… γεμίσει. Η ειρωνεία; Ότι οι πιο έντονες αντιδράσεις στο αντι-τρανς αφήγημά της προέρχονται από φεμινίστριες, ακαδημαϊκούς, ΛΟΑΤΚΙ+ συλλογικότητες και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δηλαδή ακριβώς τις ομάδες με τις οποίες υποτίθεται ότι θα έπρεπε να συμπορεύεται.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΜΠΕΟΣ
Αν δεν ήταν δήμαρχος (Βόλου) θα ήταν σίγουρα παίκτης του Big Brother, από αυτούς που φεύγουν μάλιστα από το πρώτο κιόλας επεισόδιο. Προσβλητικός, σεξιστής και κατάφωρα ομοφοβικός, ο Αχιλλέας Μπέος αποτελεί αυτή τη στιγμή ένα από τα πιο κακοποιητικά πρόσωπα στη δημόσια σφαίρα. Όπως σημειώνουν και οι απαντήσεις του κοινού, ο Αχιλλέας Μπέος δεν είναι απλά ένα ακόμη πρόσωπο που χρησιμοποιεί ρητορική μίσους. Είναι ο πρώτος που έχει μετατρέψει την ομοφοβία σε τηλεοπτικό brand name. Και όχι με διακριτικούς υπαινιγμούς, αλλά με συγκεκριμένες, χυδαίες δηλώσεις που αξίζουν μια υψηλή θέση στη δική μας λίστα τοξικότητας. Αν υπήρχε βραβείο για «δήμαρχο που κάνει καθημερινό ομοφοβικό σόου», ο Μπέος θα το κέρδιζε πανηγυρικά. Όπως κέρδισε και το δικό μας -δεύτερο- βραβείο ομοτρανσφοβίας (ήταν, μάλιστα, πολύ κοντά και για το πρώτο)
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΛΑΤΙΝΟΠΟΥΛΟΥ
Και στην κορυφή της τοξικής μας δεκάδας δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από την Αφροδίτη Λατινοπούλου, το απόλυτο σύμβολο «αντί-προόδου» σε δημόσιο βήμα. Για εκείνην, τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα δεν είναι ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι «απειλή για την παράδοση, την οικογένεια και τις αξίες μας». Από τα tweets της μέχρι τις συνεντεύξεις της, κάθε πρόταση φαίνεται να έχει γραφτεί με στόχο να προκαλέσει σοκ, θυμό και ένα αίσθημα «ανασφάλειας» σε όποιον διαφωνεί μαζί της. Η ίδια έχει χαρακτηρίσει τον γάμο ομόφυλων «παρά φύσιν» και έχει επαναλάβει σε δημόσιες εμφανίσεις της ότι η προοδευτικότητα έχει όρια — δηλαδή τα όρια της δικής της άποψης, φυσικά. Δεν αρκείται στη θεωρία: κάθε tweet ή δήλωσή της είναι μια μικρή δόση κακοποίησης, έτοιμη να κάνει viral την αντι-ΛΟΑΤΚΙ+ στάση της. Πέρα από όλα και πριν από το οτιδήποτε, η Αφροδίτη Λατινοπούλου είναι μία πολιτικός του μίσους, αφού ολόκληρη η πολιτική της ύπαρξη βασίζεται στο μίσος κοινωνικών ομάδων. Και γι΄αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνη. Και γι΄αυτό και το αναγνωστικό κοινό μας την ψήφισε στην πρώτη θέση.
Ειδικό βραβείο εσωτερικευμένης ομο/τρανσφοβίας:
ΤΑΣΟΣ ΞΙΑΡΧΟ
Και αυτή την κατηγορία (δυστυχώς) οι υποψηφιότητες δεν είναι λίγες: Βασίλειος Κωστέτσος, Τζένη Χειλουδάκη, Λάκης Γαβαλάς — όλοι με τον δικό τους, μοναδικό τρόπο, έχουν προσφέρει στιγμές δημόσιας σύγχυσης γύρω από τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα. Κι όμως, το βραβείο πηγαίνει στον Τάσο Ξιαρχό. Ο Ξιαρχό δεν περιορίζεται απλώς στο να ζει σε έναν κόσμο που αρνείται την ύπαρξή του. Επιλέγει να τον αναπαράγει δημόσια, επαναλαμβάνοντας με κάθε δήλωση ότι τα δικαιώματά του, η ασφάλειά του και η ίδια του η ύπαρξη είναι «προαιρετικά» για όποιον κρίνει. Είναι τόσο πιστός μαθητής της εσωτερικευμένης ομο/τρανσφοβίας, που κάθε δημόσια εμφάνιση μοιάζει με μικρή παράσταση αυτοσαμποτάζ. Ένα βραβείο και ένα «κρίμα» για πάρτι του!
