Μια ταινία του Πέδρο Αλμοδόβαρ, έστω και μικρού μήκους, είναι γεγονός, πόσο μάλλον που έγινε (Τετάρτη βράδυ) σε ένα φεστιβάλ σαν της Βενετίας, που έχει απόλυτη ανάγκη από λάμψη για να αντισταθμίσει τις τόσο πολλές μάσκες, τους τόσο λίγους θεατές και ταινίες, αλλά και για να υπογραμμίσει τη μεγάλη τόλμη του να αψηφήσει την πανδημία.
Ο φοβερός Ισπανός έφερε στη Μόστρα την «Ανθρώπινη φωνή», μια δική του κινηματογραφική βερσιόν του διάσημου θεατρικού μονολόγου του Κοκτό, με πρωταγωνίστρια την Τίλντα Σοίντον, η οποία, με την ευκαιρία, πήρε κι ένα βραβείο για την προσφορά της στο σινεμά. Και όπως και η Κέιτ Μπλάνσετ, η πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής, τάχτηκε και η Τίλντα υπέρ της κατάργησης των φύλων στα βραβεία και χειροκρότησε την απόφαση που πήρε ήδη το Φεστιβάλ Βερολίνου στο εξής να μην απονέμει βραβεία ανδρικής και γυναικείας ερμηνείας, αλλά απλώς να διαλέγει τις δυο καλύτερες ολόκληρου του φεστιβάλ.
«Είναι αναπόφευκτο ότι τα φυλετικά ουδέτερα βραβεία θα γίνουν σύντομα καθεστώς σε όλη την κινηματογραφική βιομηχανία, μέχρι τα Οσκαρ και τα Bafta. Tα βραβεία με φύλο είναι ξεπερασμένα. Είναι άχρηστο, χωρίς νόημα να διαχωρίζεις τους ανθρώπους και να καθορίζεις την πορεία τους ανάλογα με το φύλο, τη φυλή ή την τάξη», είπε η Σουίντον. Η Κέιτ Μπλάνσετ το είχε χοντρύνει ακόμα περισσότερο, αφού ομολόγησε ότι «πάντα σκεφτόμουν τον εαυτό μου ως “actor” και όχι “actress”. Ανήκω στη γενιά που η λέξη “actress” είχε μια υποτιμητική χροιά. Ετσι, διεκδικούσα τον άλλο χώρο. Και πάντα κλοτσούσα μέσα μου με τα γυναικεία και ανδρικά βραβεία»…
Όσο για τον Αλμοδόβαρ, αυτός ενθάρρυνε τον κόσμο να επιστρέψει στις αίθουσες αντί να στρέφεται για τις κινηματογραφικές του ανάγκες σε πλατφόρμες τύπου Netflix, «όσο ζωτικής σημασίας κι αν ήταν στη διάρκεια της καραντίνας». «Οταν μια ταινία μου παίζεται στο Netflix ή αλλού, μου είναι αδύνατον να έχω μια αίσθηση του πώς την αντιλαμβάνεται ο θεατής», είπε. «Πρέπει να επιστρέψουμε στις αίθουσες».
πηγή: efsyn.gr
