Η Στέγη μας υποδέχτηκε φέτος στην παρουσίαση του προγράμματος 2014-2015 με διάθεση… (να το’πω; θα το’πω) «έξω καρδιά»!
Το «εξωστρεφής» είναι η λέξη-κλειδί της σεζόν, έτσι κι αλλιώς, την ακούμε παντού, με το ελληνικό θέατρο (με πρωτοστάτη το #1 μας της περσινής σεζόν, τον Κυκλισμό του Τετραγώνου) να βγαίνει εκτός συνόρων και να δοξάζεται διεθνώς. Στα πλαίσια της παρουσίασης του φετινού προγράμματος, αλλά και της υπόλοιπης καμπάνιας promotion, οι υπεύθυνοι της Στέγης πήραν το «έξω» πιο κυριολεκτικά. Το λογότυπο της Στέγης και οι τίτλοι των παραστάσεων ξεφεύγουν έξω από τις (πάντα εξαιρετικά σχεδιασμένες) αφίσες. Οι ίδιες οι αφίσες στο μετρό βγαίνουν έξω από τους καθορισμένους διαφημιστικούς χώρους και εμφανίζονται πάνω στους ίδιους τους τοίχους.Και στην παρουσίαση του προγράμματος, η κεντρική σκηνή της Στέγης μεταφέρεται και αυτή «έξω», και μεταμορφώνεται σε μια σκηνή απευθείας από τον… Εθνικό Κήπο;
Αυτό κι αν είναι «thinking outside the box»!
Η σκηνή, μια φωτογραφία από την κάτοψη του Κήπου. Πίσω, μια προβολή video από μαγευτικά σημεία πράσινου, πάνω στα οποία εμφανίζεται το πρόγραμμα. Στους διαδρόμους πριν μπεις, ένας κρεμασμένος κήπος από κεντημένα λουλούδια (το έργο «Ψηλά, Κήπος» της Rebecca Louise Law), ενώ αφού βγεις, παίρνεις μαζί σου σαν ενθύμιο ένα από τα γλαστράκια με φυτά από επιλεγμένες ποικιλίες φυτών από όλο τον κόσμο. Να το μήνυμα: η Στέγη ανοίγεται σε όλο τον κόσμο, αλλά όλα πάντα επιστρέφουν στην Αθήνα. Πάνω στη σκηνή, τρία παγκάκια για να υποδεχτούν τους Χρήστο Καρρά (Εκτελεστικό Διευθυντή/ Καλλιτεχνικό Διευθυντή Μουσικής), Αφροδίτη Παναγιωτάκου (Εκτελεστική Υποδιευθύντρια/ Διευθύντρια Επικοινωνίας & Marketing), Κάτια Αρφαρά (Καλλιτεχνική Διευθύντρια Θεάτρου & Χορού) και Μαριλένα Β. Καρρά (Καλλιτεχνική Εικαστικών) σε μια προβαρισμένα «άνετη» συζήτηση, η οποία κάλυψε ικανοποιητικά την εξαιρετική ποικιλία από παραστάσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα και παράλληλες δράσεις της Στέγης.
Το πρόγραμμα είναι εξαιρετικά πολυσυλλεκτικό και εκτενές για να το καλύψουμε σε ένα μόνο άρθρο, σας ξεχωρίσαμε όμως τις προτάσεις που ξεχωρίσαμε από την εντυπωσιακή παρουσίαση -και είναι πολλές!
Στο θέατρο, νέες δουλειές από τους σημαντικότερους νέους σκηνοθέτες και ομάδες: Αργυρώ Χιώτη και Vasistas (σε νέο έργο του Ευθύμη Φιλίππου), Χουβαρδάς και Άμλετ με πρωταγωνιστή τον Χρήστο Λούλη, Θέμελης Γλυνάτσης, και φυσικά (χαρούλες) Νίκος Καραθάνος και Λένα Κιτσοπούλου στον Βυσσινόκηπο του Τσέχωφ. Στον χορό, οι εντυπωσιακές ακροβασίες του Azimut και μια ρηξικέλευθη παράσταση για την αντρική σεξουαλικότητα από τους DV8. Στα κινηματογραφικά, δύο νέα φεστιβάλ με θέμα τον βωβό κινηματογράφο, και… το Erotica! Στα πλαίσια του 2ου Fast Forward Festival και του νέου Transitions με θεματικό άξονα τη Λατινική Αμερική, παραστάσεις εκτός Στέγης: σε ιδιωτικά διαμερίσματα ή σε κρεβάτια στημένα σε πλατείες, αλλά και το εκτός μέσα στη Στέγη με ένα μικρό χωριό επί σκηνής. Στις συζητήσεις, δύο ειδικά γεύματα με θέμα τις έξυπνες ή όμορφες αντίστοιχα τροφές. Στα εικαστικά, μια έκθεση για την Αθήνα από καλλιτέχνες που δεν την έχουν δει, και ένα αφιέρωμα στην τρισδιάστατη εκτύπωση. Τέλος, στη μουσική, μια παράλληλη διαδρομή στην πόλη μέσω smart phone ή tablet.
Αναλυτικότερα, ανά κατηγορία:
Θέατρο
Αίματα του Ευθύμη Φιλίππου (8-19 Οκτωβρίου 2014) «Ο Δημήτρης Καλαφάτης, 40 περίπου ετών, σκίζει κατά λάθος το λαιμό του τον Ιούλιο του 1989». Μετά τη θριαμβευτική διεθνή αποδοχή του Κυνόδοντα, των Άλπεων και του The Lobster, ο συν-σεναριογράφος των ταινιών του Λάνθιμου που έφεραν στο παγκόσμιο κινηματογραφικό προσκήνιο το νέο ελληνικό κινηματογράφο, γράφει το πρώτο του θεατρικό έργο αποκλειστικά για τη διακεκριμένη ομάδα VASISTAS και τη Στέγη. Για τα ΑΙΜΑΤΑ, η σκηνή διαμορφώνεται σε ρινγκ, εντός του οποίου ενορχηστρώνονται οι «κινούμενες εικόνες» μιας παράλογης παράστασης-συναυλίας: ενός ορατορίου σωμάτων και συναισθημάτων, ξέφρενων φαντασιώσεων και αποκαλυπτικών παραδοχών. Τα πρόσωπα της αλληλογραφίας ζωντανεύουν και μας προσκαλούν να γίνουμε μάρτυρες της πραγματικότητάς τους.
Όχι αθώος πια (16 Νοεμβρίου 2014 -26 Απριλίου 2015) Τι σημαίνει να είσαι έφηβος σήμερα; Πώς είναι να αποχαιρετάς την παιδική αθωότητα και να εισέρχεσαι στον κόσμο των «μεγάλων»; Εάν έγραφες ένα γράμμα στους γονείς σου, πώς θα τους έλεγες αυτά που ήδη ξέρουν και κάνουν πως δεν ακούν; Τι επιστολή θα έγραφες στον έρωτα; Στην πλήξη; Στο θυμό; Στο φόβο; Στον ίδιο σου τον εαυτό; Οι σημερινοί έφηβοι εμπλέκονται δυναμικά στη δημιουργική διαδικασία αυτής της ξεχωριστής παράστασης, που ανήκει στο είδος του θεάτρου επινόησης (devised theatre). Μέσα από συνεντεύξεις, εργαστήρια και ένα ειδικά διαμορφωμένο blog, μοιράζονται με την ομάδα τα όνειρα και τις αγωνίες τους, αγαπημένους στίχους, μουσικά και λογοτεχνικά ερεθίσματα.
Ο Υμπύ και η Επιτροπή της Αλήθειας (17-21 Δεκεμβρίου 2014) Ο William Kentridge μιλά για την περίοδο του απαρτχάιντ στη Νότιο Αφρική. Το θέατρο του παραλόγου, το κουκλοθέατρο, ο χορός, το τραγούδι και το animation ενώνονται σε ένα πρωτοποριακό multimedia θέαμα. Ο Βασιλιάς Υμπύ (1896) του Alfred Jarry, αποτελεί το σημείο εκκίνησης. Μόνο που εδώ, ο άπληστος αντιήρωας του 19ου αιώνα διακτινίζεται στη Νότιο Αφρική της δεκαετίας του ’90 με τη μορφή ενός έκπτωτου καταπιεστή, ο οποίος βρίσκεται αντιμέτωπος με τη δικαιοσύνη – συγκεκριμένα, με τις ανακρίσεις της Επιτροπής Αλήθειας και Συμφιλίωσης που συγκρότησε ο Nelson Mandela. Ενόσω ο Υμπύ επιδιώκει την αμνηστία, οργώνει τη σκηνή σαν σαλτιμπάγκος, χορεύει και τραγουδά στη σκιά της συζύγου του, μιας ζηλότυπης… Big Mama Africa, κι έχει για συντροφιά μια κουστωδία από μαριονέτες, εμβλήματα του αυταρχισμού του: τον μυθικό τρικέφαλο Κέρβερο, φύλακα του Άδη, κι έναν κροκόδειλο που κατασπαράσσει τα ντοκουμέντα που δεν πρέπει να βγουν στο φως.
Έντα Γκάμπλερ του Ερρίκου Ίψεν (22-30 Δεκεμβρίου 2014) Μια φρέσκια, αναπάντεχη, κινηματογραφικής αισθητικής εκδοχή της Έντα Γκάμπλερ του Ίψεν από την πολλά υποσχόμενη ομάδα blindspot και τον ταλαντούχο σκηνοθέτη Μιχάλη Κωνσταντάτο. Μια πρωτόγνωρη ιδέα δημιουργικής συνεισφοράς των θεατών δοκιμάζεται στη διάρκεια των προβών. Ένα μπλογκ που λειτουργεί ως ημερολόγιο χαρακτήρων και ένα ειδικά σχεδιασμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα επιχειρούν να ανοίξουν διάλογο με το κοινό για το έργο, φωτοσκιάζοντας έτσι με δημιουργικό τρόπο πτυχές της σκηνοθετικής προσέγγισης.
Άμλετ του Σαίξπηρ (14 Ιανουαρίου – 1 Φεβρουαρίου 2015) Ο διεθνώς καταξιωμένος σκηνοθέτης Γιάννης Χουβαρδάς, στην πρώτη του συνεργασία με τη Στέγη, με τον Χρήστο Λούλη στις διαδρομές του Άμλετ, την Αμαλία Μουτούση στο ρόλο της Γερτρούδης, ένα σπουδαίο θίασο και τη νέα μετάφραση του Διονύση Καψάλη, καταθέτει τη δική του ρηξικέλευθη ανάγνωση στο ποιητικό αριστούργημα του Σαίξπηρ.
Το ασπράδι του αυγού/ κρέμα & μαρέγκα (13-15 Φεβρουαρίου 2015) Ο Κριστόφ Μαρτάλερ, δίνει για πρώτη φορά το «παρών» στη Στέγη με μια ιδιοσυγκρασιακή φάρσα, βασισμένη στο έργο του Γάλλου κωμωδιογράφου του 19ου αιώνα, Ευγένιου Λαμπίς. Δύο οικογένειες ευυπόληπτων αστών συναντιούνται με αφορμή τον επικείμενο γάμο των τέκνων τους και, αδυνατώντας να συνεννοηθούν, τραγουδούν σαν να μην υπάρχει αύριο, χορεύουν σέικ, σφηνώνουν σε ξεχαρβαλωμένες καρέκλες, υποφέρουν από ρινορραγία και φλυαρούν περιφέροντας βαλσαμωμένα ζώα. Η συμπεριφορά τους είναι εξίσου ακατανόητη με τις συζητήσεις τους, λόγω μιας αντικειμενικής δυσκολίας: η μία οικογένεια μιλά αποκλειστικά τη γαλλική γλώσσα και η άλλη τη γερμανική.
Ρομαντισμός – Μια παράσταση βασισμένη στους Υπνοβάτες του Hermann Broch (18-29 Μαρτίου 2015) Ήταν, λοιπόν, ο Αδόλφος Χίτλερ ένας ρομαντικός; Μήπως, δηλαδή, η ενδογενής και ίσως αναπόδραστη αιτία της ανόδου του ναζισμού ήταν η ηθική και πνευματική αποσταθεροποίηση του 19ου αιώνα; Τέτοια ερωτήματα θα εγείρει η σκηνική μεταφορά της εμβληματικής μυθιστορηματικής τριλογίας του Hermann Broch, Οι υπνοβάτες (1932), αυτού του συγκλονιστικού χρονικού που χαρτογραφεί την τριακονταετία (18881918) κατά την οποία η Ευρώπη οδηγήθηκε από την παρακμή του ρομαντισμού στον εναγκαλισμό του φασισμού. Ο Θέμελης Γλυνάτσης ζωντανεύει την ιστορία του νεαρού Γιόαχιμ φον Πάσενοβ, ο οποίος εξωθείται από την οικογένειά του σε μια καριέρα αξιωματικού, ενστερνίζεται τα απολυταρχικά και εθνικιστικά ιδεώδη του πρωσικού μιλιταρισμού και ζει, θαρρείς υπνοβατώντας, σαν ένας αντιηρωικός Φάουστ, σε έναν κόσμο «που κυριαρχείται από ένα είδος συναισθηματικής αδράνειας»… Πρωταγωνιστούν: Θανάσης Δόβρης, Νέστωρ Κοψιδάς κ.α.
Βυσσινόκηπος του Άντον Τσέχοφ (22 Απριλίου – 3 Μαΐου 2015) Ο ποιητής της σκηνής Νίκος Καραθάνος με τη συνεργασία στη δραματουργία της ανατρεπτικής συνοδοιπόρου του, Λένας Κιτσοπούλου, αναμετριέται με ένα εμβληματικό έργο του παγκόσμιου ρεπερτορίου. Ο υπέροχος βυσσινόκηπος βγαίνει στο σφυρί, οι ιδιοκτήτες του, αρνούμενοι να αποδεχτούν την αλλαγή, δεν κάνουν τίποτα για να τον σώσουν, η ανευθυνότητα και οι αυταπάτες κυριαρχούν, η χρεοκοπία έρχεται. Ο Νίκος Καραθάνος, υπονομεύοντας τα στερεότυπα που βαραίνουν τις τσεχοφικές αναγνώσεις, προσεγγίζει το έργο ως «αιρετική κωμωδία μέσα σε ένα υπέροχο δράμα», σε μια εκδοχή που λάμπει από καθαρό βλέμμα και απεριόριστη ευαισθησία, συναντώντας –μοιραία– τη σημερινή μεταιχμιακή ιστορική στιγμή.
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΦΗΒΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ 2015 (23-26 Απριλίου 2015) Περισσότεροι από 150 έφηβοι από όλη τη χώρα γράφουν, παίζουν, προβληματίζονται, ονειρεύονται και δημιουργούν!γράφουν, παίζουν, εκμυστηρεύονται και δημιουργούν!
Hate Radio (13-15 Μαΐου 2015) Μπορούν να σκοτώσουν οι λέξεις; Μπορεί μια ραδιοφωνική εκπομπή να οδηγήσει σε μαζικές δολοφονίες; Η πολυβραβευμένη παράσταση Hate Radio του Μίλο Ράου, η οποία μετά το Φεστιβάλ της Αβινιόν ταξίδεψε σε περισσότερες από 15 χώρες, εξετάζει το ρόλο του σταθμού RTML της Ρουάντα στη γενοκτονία των Τούτσι και στον αφανισμό των μετριοπαθών Χούτου. Η παράσταση αναδεικνύει τον κυνισμό και τους χειρισμούς των δημοσιογράφων του σταθμού, δημιουργών ενός τερατώδους εργαστηρίου επιδέξιας ρατσιστικής προπαγάνδας που προετοίμαζε επί μήνες τη γενοκτονία με τη μορφή διαφημιστικής καμπάνιας. Επαγγελματίες ηθοποιοί, που έζησαν τα γεγονότα, μιλούν στα μικρόφωνα και υποδύονται τους παρουσιαστές της εκπομπής. Οι θεατές βάζουν τα ακουστικά και μπαίνουν στη θέση των ακροατών. Έτσι ξεκινά ένα θέατρο του πραγματικού.
Χορός
2ο Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων (14-17 Φεβρουαρίου 2015) Παρουσιάζεται η δουλειά τεσσάρων ανερχόμενων χορογράφων με ξεχωριστό καλλιτεχνικό λόγο, αισθητική και τεχνική. Η Άρτεμις Λαμπίρη και η Λία Τσολάκη, με βάση τους την Ελλάδα, ο Κυριάκος Χατζηιωάννου και η Γεωργία Βαρδαρού, με αφετηρία την Ελβετία και το Βέλγιο αντίστοιχα, σκιαγραφούν μια αντιπροσωπευτική εικόνα των νέων τάσεων της ελληνικής χορογραφικής σκηνής.
Azimut (28-30 Δεκεμβρίου 2014) Πέταγμα και επιστροφή: τα ακροβατικά συναντούν τη σύγχρονη τέχνη σε μια παράσταση μαγική, που δεν γνωρίζει τι θα πει βαρύτητα… Ανάμεσα στη γη και τον ουρανό, ο ακροβάτης υιοθετεί πότε το ρόλο του παρατηρητή και πότε του ουράνιου σώματος. Η βαρύτητα και η άρνησή της, το πέταγμα, ο προαιώνιος πόθος του ανθρώπου να βρεθεί στους ουρανούς, γίνονται ένα διαρκές παιχνίδι που εμπλέκει θρυλικούς ακροβάτες, θεατρικές μηχανές, εικόνες γεμάτες ποίηση και μαγεία, πνευματικές αναφορές στο σουφισμό, εικόνες από το σύγχρονο Μαρόκο και μια μυθική ιστορία του 16ου αιώνα• και μας ταξιδεύει τόσο μακριά, όσο ο ουρανός. Ο Ωρελιάν Μπορύ ζωγραφίζει επί σκηνής…
John – DV8 PHYSICAL THEATRE (12-15 Οκτωβρίου 2014) Το έργο John βασίζεται σε συνεντεύξεις 50 αντρών. Ο χορογράφος της ομάδας Λόυντ Νιούσον τούς ζήτησε να απαντήσουν με ειλικρίνεια σε ερωτήσεις για την αγάπη και το σεξ. Ο Τζων είναι ένας από αυτούς: ένας συνηθισμένος άντρας και η ιστορία του περιλαμβάνει αγώνα για επιβίωση, βία, έγκλημα και απρόσμενες εξελίξεις. Είναι μια ιστορία εκπληκτική, ανθρώπινη και βαθιά συγκινητική.
The Crimson House (7-9 Νοεμβρίου 2014) Ο Λέμι Πονιφάζιο μας φέρνει αντιμέτωπους με την ψευδαίσθηση της ελευθερίας σε μια διαρκώς ελεγχόμενη πραγματικότητα. Μετά το εντυπωσιακό Birds with Skymirrors, ο Πολυνήσιος Λέμι Πονιφάζιο επιστρέφει στη Στέγη με το αρχέγονο Κόκκινο σπίτι, από όπου οι θεοί των Σαμόα επιτηρούσαν τη γη… Στο The Crimson House θέτει ερωτήματα για την όλο και περισσότερο επιτηρούμενη ζωή μας, που έχει φτάσει να γίνει σαν μια περίοπτη φυλακή, σαν το Panopticon του Φουκώ: μια κοινωνία που δεν της έχει μείνει ίχνος ιδιωτικής ζωής, καθώς όλα ελέγχονται και παρακολουθούνται, όπου όμως η ίδια ξεχνά να στρέψει το βλέμμα στον εαυτό της και στη συνείδησή της.
H AΦΙΞΗ (11-22 Ιανουαρίου 2015) Η Άφιξη είναι η ιστορία του κάθε μετανάστη, του κάθε πρόσφυγα, του κάθε εκτοπισμένου ανθρώπου, αλλά και φόρος τιμής προς όλους εκείνους που έχουν κάνει αυτό το ταξίδι. Βασισμένη στην ομώνυμη –χωρίς λόγια– εικονογραφημένη νουβέλα του βραβευμένου συγγραφέα Shaun Tan, η Άφιξη είναι ένα παραμύθι για τη μετανάστευση σε έναν φανταστικό τόπο και χρόνο, μια συμβολική ιστορία με παράξενες εικόνες ταξιδιού. Ένας πατέρας αναγκάζεται να αφήσει την οικογένεια και την πατρίδα του. Έχοντας μαζί του μια βαλίτσα και ελάχιστα χρήματα, διασχίζει απέραντους ωκεανούς για να φτάσει σε έναν άγνωστο κόσμο με παράξενα πλάσματα και αντικείμενα. Με κυριότερο εμπόδιο τη γλώσσα, αναζητά στέγη, τροφή, δουλειά, προκειμένου να χτίσει από την αρχή μια καινούργια ζωή γι’ αυτόν και την οικογένειά του.
Η Στέγη πάει Σινεμά.
Εκπαιδευτικό πρόγραμμα Film Factory (Δεκέμβριος του 2014): Έλληνες δημιουργοί μεταφέρουν τη γνώση και την εμπειρία τους σε σπουδαστές, νέους και μεγαλύτερους ανθρώπους, που θα έχουν την ευκαιρία να πληροφορηθούν για τη διαδικασία παραγωγής μιας ταινίας.
Tριήμερο φεστιβάλ InMute (24-26 Οκτωβρίου 2014): εξερεύνηση νέων σημείων συνάντησης μεταξύ ήχου και κινούμενης εικόνας, με αφετηρία το βωβό κινηματογράφο και τη σύγχρονη μουσική.
Erotica (1η Φεβρουαρίου 2015): Μία νύχτα με ταινίες που υμνούν τον ερωτισμό, mόνο για ενήλικες, με επιλογές από τον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο της Lifo.
Μόδα και Κινηματογράφος (23-25 Μαΐου 2015): Μόδα και τρόμος, Μόδα και σουρεαλισμός, Μόδα και τηλεοπτικές σειρές. Επί τρεις μέρες οι ειδικοί μιλούν και εμείς βλέπουμε…
Fast Forward Festival 2 (21-31 Μαΐου 2015)
Το 2ο Fast Forward Festival εξερευνά τη διαλεκτική σχέση πολυμεσικών, υβριδικών καλλιτεχνικών πρακτικών με το δημόσιο και τον ιδιωτικό χώρο. Αντισυμβατικές παραστάσεις εισχωρούν αθόρυβα στον αστικό ιστό χωρίς προσδοκία ηχηρής παρέμβασης, αλλά με τη σεμνή φιλοδοξία να επηρεάσουν το δημόσιο διάλογο και να μας κάνουν να «δούμε» την τέχνη και την πόλη μέσα από μια διαφορετική οπτική γωνία.
X apartments Athens (21-24 Μαΐου 2015) Θέατρο στα διαμερίσματα και τα σπίτια των Αθηναίων; Το X Apartments προτρέπει τους θεατές να γίνουν για λίγες ώρες οδοιπόροι στην άγνωστη ιδιωτική ζώνη της πόλης, περιπατητές και ρομαντικοί flaneurs που επισκέπτονται τα σπίτια συμπολιτών τους για να συναντηθούν με τη ζωή τους σε ένα συναρπαστικό αστικό χάπενινγκ. Έλληνες και ξένοι σκηνοθέτες και κινηματογραφιστές, αρχιτέκτονες και εικαστικοί, ηθοποιοί και χορογράφοι διαμορφώνουν τις ιδιωτικές αυτές κατοικίες σε σκηνικούς χώρους και παρουσιάζουν επί τόπου τις περφόρμανς τους.
Stills. Γυμνοί γίγαντες, εγκλωβισμένοι σε ασφυκτικά περιβάλλοντα, στοιχειώνουν την Αθήνα. Η πόλη γίνεται σκηνικό και οι τοίχοι εμβληματικών κτιρίων της μετατρέπονται σε ιδανικούς καμβάδες για τις μνημειώδεις «ζωντανές τοιχογραφίες» του Κρις Βέρντοκ.
300el x 50 el x 30 el (29-30 Μαΐου 2015) Ένα μικρό χωριό έχει στηθεί στη σκηνή. Πίσω του, προβάλλει ένα δάσος. Η μυρωδιά από το βρεγμένο χώμα και τα πεσμένα φύλλα τρυπάει τα ρουθούνια μας. Στο προσκήνιο, κάποιος ψαρεύει σε μια θολή λίμνη. Επικρατεί μια ατμόσφαιρα ανησυχίας. Ξαφνικά, ένας κάμεραμαν τρυπώνει στα έξι ξύλινα καλυβάκια. Θα προβάλλει σε γιγαντοοθόνες τα όσα παρανοϊκά εκτυλίσσονται εκεί. Η μικρή κοινότητα γευματίζει, γλεντά, ερωτοτροπεί, αυνανίζεται, φτάνει στα όρια της ψύχωσης: ένας υπερρεαλιστικός μικρόκοσμος, απ’ όπου κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει.
Domini Public (29-31 Μαΐου 2015) Θέατρο εκτός θεάτρου και χωρίς ηθοποιούς. Στο δημόσιο χώρο μιας πλατείας, οι θεατές γίνονται οι πρωταγωνιστές ενός αποκαλυπτικού παιχνιδιού αυτοδιάθεσης, υποταγής και εξουσίας.Το έργο αυτό ανάγει τον θεατή από απλό παρατηρητή σε περφόρμερ, αλλά και παίκτη ενός τρισδιάστατου παιχνιδιού ρόλων. Ο κάθε θεατής φοράει ένα ζευγάρι ακουστικά και δέχεται τις ερωτήσεις μιας φωνής. Η φωνή καλεί τους θεατές να χωριστούν σε ομάδες και υπο-ομάδες, ανάλογα με τις επιλογές τους, και τους αναθέτει ρόλους φυλακισμένων, δεσμοφυλάκων και εκπροσώπων του Ερυθρού Σταυρού σε μια διαδραστική και πέρα για πέρα αποκαλυπτική αναπαράσταση. Οι θεατές παραμένουν βουβοί• οι χειρονομίες και οι σιωπηλές επιλογές τους, οι δράσεις και οι αντιδράσεις δηλωτικές.
TRANSITIONS 2 Latin America (18-30 Νοεμβρίου 2014)
Φεστιβάλ της σύγχρονης ανεξάρτητης λατινοαμερικανικής σκηνής. Η Στέγη διοργανώνει για δεύτερη χρονιά το «γεωπολιτικό» φεστιβάλ με τίτλο TRANSITIONS (Μεταβάσεις) επιχειρώντας να διευρύνει και να εμβαθύνει τον πολιτιστικό διάλογο με κοινωνίες που κλυδωνίζονται τις τελευταίες δεκαετίες από ραγδαίες πολιτικές και οικονομικές αλλαγές και, συγχρόνως, αντιμετωπίζουν ακραία κοινωνικά φαινόμενα. Μετά την εξερεύνηση των Βαλκανίων, το δεύτερο φεστιβάλ TRANSITIONS εστιάζει στην ανεξάρτητη καλλιτεχνική σκηνή της Λατινικής Αμερικής – ένας όρος που έχει επικρατήσει για τη νοτιοαμερικανική ήπειρο, συρρικνώνοντας το πολύμορφο πολιτισμικό παρελθόν της στη «λατινικότητα» των Ιβήρων κατακτητών της.
Όσα είναι δίπλα μου (18-23 Νοεμβρίου 2014) Επτά κρεβάτια. Επτά ηθοποιοί. Επτά θεατές. Κι αντί για τη σκηνή της Στέγης, το κέντρο της Αθήνας. Η συνάντηση δύο αγνώστων, ενός θεατή και μιας ηθοποιού, τελείται πάνω στο κατεξοχήν ιδιωτικό άδυτο, στο προσωπικό αναπαυτήριο: το κρεβάτι. Θεατές και ηθοποιοί πλαγιάζουν για δέκα λεπτά στα κρεβάτια που έχει στήσει ο Φερνάντο Ρούμπιο μέσα στην καρδιά της πόλης. Οι θεατές παραμένουν σιωπηλοί, οι ηθοποιοί τούς εκμυστηρεύονται μια ιστορία και η εμπειρία είναι αλλόκοτα συγκινητική, σφοδρή και πρωτόγνωρη. Ο Αργεντινός σκηνοθέτης και εικαστικός συνεργάζεται πάντα με ηθοποιούς που ζουν στη χώρα της παρουσίασης του έργου – γι’ αυτό και οι θεατές της Στέγης θα βρεθούν να… πλαγιάζουν με γνωστές πρωταγωνίστριες του ελληνικού θεάτρου.
Loop 3 (22-23 Νοεμβρίου 2014) Εννέα χορευτές σε δύο τετραγωνικά μέτρα! Μια ελεγεία της συνύπαρξης, που φέρνει για πρώτη φορά κοντά μας τον διακεκριμένο χορογράφο Χοσέ Βιδάλ, από τη μακρινή Χιλή.
Το παρελθόν είναι ένα ζώο αλλόκοτο (26-27 Nοεμβρίου 2014) Αργεντινή, 1999. Τέσσερις νέοι στέκουν σαστισμένοι μπροστά στο τέλος των ουτοπιών. Η πορεία της ζωής τους θα καθοριστεί από την οικονομική και θεσμική χρεοκοπία της χώρας τους. Αποχαιρετώντας το όνειρο για μια καριέρα κινηματογραφιστή, ο Μάριο θα γυρίζει δευτεροκλασάτα διαφημιστικά σποτ. Η Λόρα, ξεχνώντας την μποέμικη ζωή στο Παρίσι, θα εργαστεί σε ένα θεματικό πάρκο. Η Βίκυ θα ανακαλύψει πως ο πατέρας της έχει μια κρυφή παράλληλη οικογένεια και ο Πάμπλο θα βρεθεί να έχει στην κατοχή του ένα… κομμένο χέρι. Σε μια περιστρεφόμενη σκηνή που στροβιλίζεται στο χωροχρόνο με τη λογική του καρουζέλ, οι ήρωες του διακεκριμένου δραματουργού και σκηνοθέτη συνειδητοποιούν πως, κάθε φορά που μιλούν για τον εαυτό τους, κατασκευάζουν εκ νέου την ταυτότητά τους.
Οι δράστες (29-30 Nοεμβρίου 2014) Στα χνάρια του μαιτρ του τρόμου Άλφρεντ Χίτσκοκ, ο ιδιοφυής Κολομβιανός σκηνοθέτης δημιουργεί ένα υψηλής τάσης θρίλερ δωματίου. Ένας άγριος φόνος έχει μόλις διαπραχθεί στην κουζίνα μιας φοιτητικής γκαρσονιέρας…
Η Στέγη του διαλόγου.
Στο πλαίσιο των Κύκλων «Λέξεις και Σκέψεις», δίνεται στο ανήσυχο ελληνικό κοινό τη δυνατότητα να συναντήσει ορισμένα από τα πιο ενδιαφέροντα μυαλά του καιρού μας και να ακούσει διεθνείς προσωπικότητες από τους χώρους των ιδεών, της επιστήμης και των τεχνών να συζητούν θέματα που κεντρίζουν το ενδιαφέρον και προάγουν το πάθος για στοχασμό. Οι συζητήσεις αναμεταδίδονται και με live streaming μέσω του site της Στέγης.
«Re-think Athens: Αστικές προκλήσεις». Οι επιμέρους θεματικές των προγραμματισμένων εκδηλώσεων αναφέρονται: Στις αναπαραστάσεις του αθηναϊκού χώρου στον ελληνικό κινηματογράφο. Στις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν κατά τη μεταπολεμική ανοικοδόμηση της Αθήνας με βάση την πολυκατοικία της αντιπαροχής. Στις πρακτικές κοινωνικής αλληλεγγύης που αναπτύχθηκαν τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα.
Δράσεις Αρχείου Καβάφη. Το Αρχείο Καβάφη και η Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών θα διοργανώσουν για τη χρονιά 2014-2015 ένα νέο πρόγραμμα συζητήσεων με αφορμή το καβαφικό έργο, τον δεύτερο κύκλο μαθημάτων για ενήλικες, καθώς και μια σειρά από άλλες δράσεις εντός και εκτός της Στέγης.
Ελεύθεροι σκοπευτές. Σημαντικοί εκπρόσωποι των γραμμάτων και της τέχνης μοιράζονται την περιπέτεια που κρύβει η ενασχόληση με την τέχνη, το τι σημαίνει να είναι κανείς σήμερα ανήσυχο πνεύμα και ελεύθερος σκοπευτής. Καλεσμένοι που ανακοινώθηκαν ήδη είναι ο Paul Auster (Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014 ) και ο George Pelecanos (Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014)
Κατι τρέχει με την ελληνική οικογένεια (Τρίτη 28 Απριλίου 2015). Η οικογένεια, έτσι όπως αυτή απασχολεί την ελληνική δημόσια σφαίρα τα τελευταία χρόνια – από τη συζήτηση για την επιβίωση των οικογενειακών θεσμών εν μέσω κρίσης μέχρι το θέατρο της Λένας Κιτσοπούλου ή τις ταινίες Σπιρτόκουτο, Χώρα Προέλευσης και Κυνόδοντας. Θα υπάρξουν δύο στρογγυλά τραπέζια: το πρώτο θα έχει τίτλο «Η οικογένεια-κορνίζα» και το δεύτερο «Η οικογένεια-βραχυκύκλωμα». Συμμετέχουν η Λένα Κιτσοπούλου, ο Πάνος Χ. Κούτρας και άλλοι σημαντικοί καλλιτέχνες και επιστήμονες.
Τροφή για το μυαλό. Ένα διαφορετικό δείπνο υψηλής ευφυΐας (Ιανουάριος / Φεβρουάριος 2015). Μια νέα, ριζοσπαστική γαστρονομική εμπειρία. Σε ένα σκηνικό που θυμίζει σαλόνι σπιτιού, παρατίθεται ένα δείπνο, με συνδαιτυμόνες ανθρώπους που φημίζονται για το πνεύμα ή τον οραματισμό τους, τα ηγετικά χαρακτηριστικά ή την επιρροή που ασκούν στον κόσμο. Κάθε συστατικό του μενού που θα επιλεγεί έχει σκοπό να θέσει σε δοκιμασία την απόδοση του εγκεφάλου μας.
Όμορφη τροφή. Ακόμα ένα διαφορετικό δείπνο (Ιούνιος 2015). Ένα ακόμα τραπέζι, επαναστατικό αλλά και πιο όμορφο. Όμορφη Τροφή. Ένα δείπνο-ωδή στην ομορφιά που θα προσπαθήσει να δελεάσει τις αισθήσεις με λιχουδιές που επηρεάζουν την εμφάνιση.
Στέγη & Design – Εικαστικά
HELLO FUTURE (Δεκέμβριος 2014 – Ιούνιος 2015). Επιλέγονται οι πιο ελπιδοφόροι νέοι καλλιτέχνες από πανεπιστήμια από όλο τον κόσμο και στη συνέχεια, τους δίνεται από ένα μπλοκ σχεδίου και ενθαρρύνονται να πειραματιστούν και να εξερευνήσουν. Νέες ιδέες, έμπνευση και έκφραση αποτυπώνονται χωρίς κανέναν περιορισμό! Από το Δεκέμβριο, 200 μπλοκ καλλιτεχνών παρουσιάζονται στην κεντρική είσοδο της Στέγης και περιμένουν να τα εξερευνήσουμε και να ανακαλύψουμε τα πιο ελπιδοφόρα νέα δημιουργικά ταλέντα από όλο τον κόσμο.
Τρισδιάστατη εκτύπωση αντικειμένων (Δεκέμβριος 2014 – Ιανουάριος 2015). Όχι ένα, αλλά πολλά απροσδόκητα εκτυπωμένα αντικείμενα, ευφυή μηχανήματα και εκπληκτικά βίντεο της διαδικασίας θα μας ταξιδέψουν στις τρεις διαστάσεις της τέχνης, της μόδας, του φαγητού, της υγείας και της αρχιτεκτονικής. Οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να βιώσουν αυτή τη συναρπαστική τεχνολογία μέσα από ζωντανές επιδείξεις και καθημερινά εργαστήρια.
Ψηλά, Κήπος (23 Σεπτεμβρίου 2014 – 30 Ιουνίου 2015) Ένας ουρανός γεμάτος λουλούδια στο φουαγιέ της Στέγης, ειδικά σχεδιασμένος από την καλλιτέχνιδα Rebecca Louise Law η οποία μεταμορφώνει την είσοδο της Στέγης με 11.000 λουλούδια και δημιουργεί ένα περιβάλλον που θα «μαραίνεται όμορφα» μέχρι το καλοκαίρι. Αντλώντας την έμπνευσή της από τη χλωρίδα της Ελλάδας, χρησιμοποιεί λουλούδια και αρωματικά φυτά, όπως γαρύφαλλα, τριαντάφυλλα, λεβάντα, βασιλικό, ρίγανη, ελαιόδεντρα και ηλιοτρόπια, κάνοντάς μας να σηκώνουμε ψηλά το βλέμμα.
Παράξενες πόλεις (Φεβρουάριος – Μάρτιος 2015) Δείτε την Αθήνα μέσα από τα μάτια εκείνων που δεν την είδαν ποτέ. Μια έκθεση όπου εικαστικοί καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο έχουν κληθεί να δημιουργήσουν τη δική τους εικόνα για τη δική μας Αθήνα, με μόνη προϋπόθεση να μην την έχουν δει ποτέ – και με μόνη βοήθεια ένα «κουτί έμπνευσης» που περιείχε μια συνταγή, ένα άρωμα, ένα ποίημα, ένα βιβλίο και ηχογραφήσεις από ήχους και μουσική της πόλης.
Μουσικἠ
Soundscapes Landscapes (Σεπτέμβριος 2014 – Ιούνιος 2015) To Soundscapes Landscapes είναι μια παράλληλη διαδρομή στην πόλη μέσω smart phone ή tablet. Πίσω από την πραγματικότητα της πόλης, αποκαλύπτει μια άλλη διάσταση με ήχους και εικόνες, που μεταμορφώνει τη βόλτα στην πόλη σε μια διαδραστική εμπειρία. Καλλιτέχνες του ήχου και της εικόνας ερευνούν και δημιουργούν μια νέα μορφή καλλιτεχνικής ψηφιακής χαρτογράφησης της αθηναϊκής γειτονιάς του Νέου Κόσμου και σας καλούν σε real-time περιήγηση αυτής της οριακής περιοχής της πόλης: στα προσφυγικά κτίρια, στο Ίντερνετ καφέ, στις εκκλησίες, στους δημόσιους κοινόχρηστους χώρους, στη λαϊκή αγορά, στο τζαμί-γκαράζ, στην Αρμένικη κοινότητα, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στο Lido Palace, στους δρόμους και, πίσω και μέσα σε όλα αυτά, στους ανθρώπους, την ιστορία και το παρόν τους.
InMute ‘14 (24-26 Οκτωβρίου 2014) Με αφετηρία το βωβό κινηματογράφο και τη σύγχρονη μουσική, το τριήμερο φεστιβάλ InMute εξερευνά και προτείνει νέα σημεία συνάντησης μεταξύ ήχου και κινούμενης εικόνας, και περιλαμβάνει μικρού και μεγάλου μήκους ταινίες της δεκαετίας του 1920, έργα της αμερικανικής μεταπολεμικής αβάν γκαρντ και βωβές ταινίες του 21ου αιώνα. Το φεστιβάλ κλείνει με την εμβληματική ταινία The Passion of Joan Of Arc του Καρλ Τέοντορ Ντράυερ, για την οποία συνέθεσε νέα μουσική –ειδικά για το InMute ‘14– ο Δανός καλλιτέχνης Γιάκομπ Κίρκεγκορ.
KAFKA FRAGMENTS (17-18 Απριλίου 2015) Το έργο του Gyorgy Kurtag, για σοπράνο και βιολί, Kafka-Fragments (1985-87) αποτελείται από 40 συνθέσεις που διαρκούν από λίγα δευτερόλεπτα μέχρι και επτά λεπτά. Βασισμένο σε αποσπάσματα από τα ημερολόγια και τις επιστολές του συγγραφέα Φραντς Κάφκα, το έργο δεν αποτελεί ένα συνηθισμένο κύκλο τραγουδιών, αλλά μια αναζήτηση του όλου στο θραύσμα, του απείρου στο σημείο, και αντίστροφα. Αν και γραμμένο ως αμιγώς συναυλιακό έργο, φαίνεται σαν να αποζητούσε και τη θεατρική του ύπαρξη, όπως αποδεικνύεται από τις συχνές σκηνικές παρουσιάσεις του έργου.
Δεν χορτάσατε; Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για τις δράσεις τις Στέγης, και το πλήρες πρόγραμμα εκδηλώσεων 2014-2015 στο website www.sgt.gr
