Το ομοφοβικό περιστατικό σε πρόγραμμα της Ελληνικής Εταιρίας Αναλυτικής Ομαδικής και Οικογενειακής Ψυχοθεραπείας σχολίασε το Orlando LGBT+, τονίζοντας τη «συστημική, εμπεδωμένη και εν πολλοίς κανονικοποιημένη ομοφοβία και τρανσφοβία» στον χώρο της ψυχικής υγείας.
Υπενθυμίζεται ότι άτομο κατήγγειλε στο περιοδικό ANTIVIRUS, ότι ενώ συμμετείχε στο πρόγραμμα «Μαθήματα Ζωής», ένας από τους συμβούλους άρχισε – χωρίς συναίνεση και μπροστά σε άλλους– να κάνει ερωτήσεις σχετικά με τον σεξουαλικό προσανατολισμό του.
Σύμφωνα με καταγγελία, ο σύμβουλος άρχισε να αναρωτιέται για το αν το άτομο «είναι γκέι ή στρέιτ» με τρόπο αδιάκριτο, όταν εκείνο ανέφερε στην ομάδα ότι κάποιοι μαθητές του ειρωνεύονται τον τόνο της φωνής του.
Σε συνέχεια της καταγγελίας, ο επιστημονικός φορέας για την ψυχική υγεία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, Orlando LGBT+, αποσαφήνισε τη θέση του, ευχαριστώντας παράλληλα τον καταγγέλλοντα για την εμπιστοσύνη.
Η ανακοίνωση του Orlando LGBT+:
Σύμφωνα με καταγγελία, όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Antivirus magazine , ψυχαναλυτής και συντονιστής ομάδας γνωστής ψυχαναλυτικής εταιρείας είχε ομοφοβική συμπεριφορά σε βάρος συμμετέχοντα. Η ομάδα αυτή στην οποία έλαβε χώρα το περιστατικό αποτελεί κλειστή βιωματική ομάδα ενημέρωσης και εξέλιξης εκπαιδευτικών σε ζητήματα που αφορούν τον ρόλο τους στο σχολείο, τις αναπτυξιακές ανάγκες των μαθητών/τριών κ.α.
Σύμφωνα με την καταγγελία, ο συντονιστής άρχισε να αναρωτιέται μπροστά σε όλα τα μέλη της ομάδας αν ο εν λόγω συμμετέχων είναι «γκέι ή στρέιτ» με τρόπο αδιάκριτο, όταν ο τελευταίος ανέφερε στην ομάδα ότι κάποιοι μαθητές του ειρωνεύονται τον τόνο της φωνής του. Επιπλέον, ο ψυχαναλυτής επανέλαβε το ερώτημα προβαίνοντας παράλληλα σε υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς και ερωτήσεις όπως «σου αρέσουν οι πιο γυναικωτοί ή οι πιο μπρουτάλ;».
Ο καταγγέλων έχει επικοινωνήσει με τον φορέα μας και γνωρίζουμε ότι υπάρχουν και επιπλέον στοιχεία στην καταγγελία του ως προς τη στάση και τη συμπεριφορά του εν λόγω ψυχαναλυτή. Σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε, αλλά και όσα αναφέρονται στο δημοσίευμα «το περιστατικό γνωστοποιήθηκε στους υπεύθυνους του προγράμματος, οι οποίοι ενημέρωσαν ότι θα λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα, ώστε να μην επαναληφθεί κάτι αντίστοιχο.»
Με αφορμή αυτό το περιστατικό, αρχικά θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον καταγγέλοντα για την εμπιστοσύνη, και έπειτα να αποσαφηνίσουμε τη θέση του φορέα μας για σχετικά περιστατικά και καταγγελίες.
Καταγγελίες σαν κι αυτή μας εξοργίζουν αλλά δε μας εκπλήσσουν. Ο ρόλος του φορέα μας δεν είναι, δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι ρόλος διερεύνησης κάθε επιμέρους καταγγελίας.
Αυτό όμως που έχουμε ευθύνη και κάθε πρόθεση να κάνουμε, είναι να θυμίζουμε επαναλαμβανόμενα το εξής:
Ο χώρος της ψυχικής υγείας, της ψυχοθεραπείας, της ψυχανάλυσης και των εκπαιδευτικών τους πλαισίων (ινστιτούτα, εταιρείες, κέντρα εκπαίδευσης κ.α.) ήταν και παραμένει χώρος πολλαπλών παραβιάσεων, υποτίμησης, σεξισμού και ακραίας ομοτρανσφοβίας και ιντερφοβίας. Όχι μόνο παραμένει χώρος με όλα τα παραπάνω, αλλά, ακόμα χειρότερα, παραμένει χώρος μη ανάληψης ευθύνης για τίποτα από αυτά, με κανέναν εσωτερικό θεσμικό τρόπο ή δημόσια δέσμευση. Υπογραμμίζουμε ότι μιλώντας για αυτά δε μιλάμε για περισσότερο ή λιγότερο καλές πρακτικές στην ψυχανάλυση/ψυχοθεραπεία/εκπαίδευση γενικά, ούτε για επιμέρους διαφωνίες ή γενικά αρνητικές εμπειρίες στη συνεργασία μεταξύ εκπαιδευόμενων και εκπαιδευτ(ρι)ών, αναλυόμενων και αναλυτ(ρι)ών, θεραπευόμενων και θεραπευτ(ρι)ών. Αλλά μιλάμε για μια συστημική, ριζικά προβληματική και συχνά απολύτως κακοποιητική προσέγγιση σε ζητήματα μειονοτικών εμπειριών φύλου και σεξουαλικότητας, με αμιγώς κακοποιητικές προσεγγίσεις που επαναλαμβανόμενα και επί δεκαετίες καλύπτονται διαρκώς από τους ίδιους κύκλους που τα αναπαράγουν. Μιλάμε δηλαδή για συστημική, εμπεδωμένη και εν πολλοίς κανονικοποιημένη ομοφοβία και τρανσφοβία.
Μέχρι και σήμερα κουήρ εκπαιδευόμενα άτομα κακοποιούνται στις εκπαιδεύσεις και τους εποπτικούς κύκλους που πληρώνουν από το υστέρημά τους για να ολοκληρώσουν. Μέχρι και σήμερα κουήρ/τρανς/λοατκι+ αναλυόμενα και θεραπευόμενα κακοποιούνται συστηματικά στα ντιβάνια και τις πολυθρόνες ψυχολόγων, αναλυτ(ρι)ών, ψυχιάτρων. Μέχρι και σήμερα η ακαδημαϊκή ψυχολογική έρευνα για τις λοατκι+ κουήρ εμπειρίες γίνεται συχνά “από τα πάνω” χωρίς τις κατάλληλες κοινοτικές προσεγγίσεις. Μέχρι και σήμερα η κυρίαρχη προσέγγιση σε πολλούς χώρους εκπαίδευσης και εποπτείας γύρω από έμφυλα και σεξουαλικά ζητήματα είναι μια άμεσα ή έμμεσα παθολογιοποιητική προσέγγιση τεράστιας ανεπίγνωστης ισχύος που επιβάλλεται από τα πάνω -χωρίς καμία απολογία, κανέναν αναστοχασμό, καμιά ανάληψη ευθύνης για αλλαγή.
Δε θα σταματήσουμε να μιλάμε για τα παραπάνω,
κι ας ενοχλούμε.
