Μεγάλος αριθμός Αμερικανών θα αισθανόταν άβολα με έναν γιατρό, κομμωτή, ή δάσκαλο που ζει με τον ιό του HIV, σύμφωνα με νέα έρευνα για το στίγμα του ιού του HIV και την παραπληροφόρηση.
Το στατιστικό αυτό στοιχείο καταγράφηκε στο πλαίσιο μιας νέας έρευνας που διεξήγαγε η φιλανθρωπική ΛΟΑΤΚΙ+ οργάνωση υπεράσπισης GLAAD για τη «Μελέτη για το Στίγμα του ιού του HIV 2021.»
Η GLAAD διεξήγαγε την έρευνα -η οποία χρηματοδοτήθηκε από την Gilead Sciences- μεταξύ 14 και 29 Ιανουαρίου, με τη συμμετοχή 2.517 ενηλίκων από τις Η.Π.Α., όπου ρωτήθηκαν για τις απόψεις τους σχετικά με τον ιό του HIV.
Μόνο το 48% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι αισθάνονταν γνώστριες/ες του ιού του HIV, μια πτώση από τη μελέτη του προηγούμενου έτους. Πολλά άτομα που συμμετείχαν στην έρευνα εμφάνισαν αντιλήψεις διακρίσεων για τον ιό του HIV, που βασίζονται σε ξεπερασμένες, επιβλαβείς ιδέες για τον ιό.
Αξιοσημείωτα είναι τα εξής:
- Το 53% των μη ΛΟΑΤΚΙ+ ερωτηθέντων ατόμων δήλωσε ότι θα αισθανόταν άβολα να συνεργαστεί με έναν ιατρό που ζει με τον ιό HIV.
- Το 43% είπε ότι θα αισθανόταν άβολα να πήγαινε σε κομμωτή, ή κουρέα που ζει με τον ιό
- Το 35% θα αισθανόταν άβολα αν ένας δάσκαλός τους ζούσε με τον ιό HIV.
Το στίγμα γύρω από τον ιό HIV στο νότο σύμφωνα με την έρευνα είναι υψηλότερο.
Η περιοχή αυτή παρουσιάζει, παράλληλα, και υψηλότερο ποσοστό διάγνωσης του ιού του HIV μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, και σημειώνει, επίσης, το υψηλότερο ποσοστό θανάτων, που σχετίζονται με τον ιό του HIV στη χώρα.
Οι άνθρωποι έχουν «σημαντική δυσφορία και αβάσιμο φόβο» για τον ιό του HIV
Στον πρόλογο της μελέτης, η Dafina Ward -εκτελεστική διευθύντρια του Southern AIDS Coalition- μίλησε για την οδυνηρή στιγμή, όταν η παιδική της φίλη, που ήταν οροθετική στον ιό του HIV, πέθανε σε ηλικία 40 ετών, μετά από μάχη με τον καρκίνο.
«Συχνά αναρωτιέμαι πώς θα μπορούσε να έχει ασχοληθεί διαφορετικά με τη φροντίδα της, αν δεν ένιωθε την ανάγκη να κρύψει την κατάστασή της για τον ιό του HIV», έγραψε η Ward, προσθέτοντας ότι η φίλη της δεν είχε πρόσβαση σε ορισμένες υπηρεσίες, επειδή φοβόταν ότι θα «μάθαιναν» για εκείνη.
Η Ward είπε ότι η νέα μελέτη της GLAAD “αποτυπώνει την εικόνα των προκλήσεων που πρέπει να ξεπεράσουμε για να τερματίσουμε το στίγμα που σχετίζεται με τον ιό του HIV.”
“Τα ευρήματα αντικατοπτρίζουν μια τεράστια έλλειψη κατανόησης γύρω από τον ιό του HIV και πώς μπορεί να προληφθεί, καθώς και σημαντική δυσφορία και αβάσιμο φόβο για άτομα που ζουν με HIV”, έγραψε.
Αυτοί οι αβάσιμοι φόβοι επιδεινώνονται από την έλλειψη ευαισθητοποίησης σχετικά με τις θεραπείες που υπάρχουν για όσα άτομα ζουν με τον ιό του HIV – και τα φάρμακα που μπορούν να αποτρέψουν τη μετάδοση του ιού.
Η αντιρετροϊκή φαρμακευτική αγωγή επιτρέπει σε όσα άτομα ζουν με τον ιό του HIV να ζήσουν μία μακρά, υγιή και ευτυχισμένη ζωή. Όταν λαμβάνεται τακτικά, η θεραπεία μειώνει, επίσης, το ιικό φορτίο ενός ατόμου σε μη ανιχνεύσιμο επίπεδο, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορεί να μεταδώσει τον ιό του HIV μέσω του σεξ.
Εν τω μεταξύ, η προφύλαξη πριν από την έκθεση (PrEP) -όταν λαμβάνεται τακτικά- είναι εξαιρετικά αποτελεσματική στην πρόληψη ενός ατόμου να μολυνθεί από τον ιό μέσω του σεξ.
Έχουν γίνει τεράστια βήματα στις ιατρικές επιστήμες, αλλά πολλές Αμερικανίδες και πολλοί Αμερικανοί δε γνωρίζουν αυτές τις προόδους. Μόλις το 64% των ερωτηθέντων γνώριζε ότι υπάρχουν φάρμακα για την προστασία των ανθρώπων από τον ιό του HIV, ενώ μόνο το 42% γνώριζε ότι τα άτομα, που ζουν με τον ιό του HIV δεν μπορούν να μεταδώσουν τον ιό, όταν βρίσκονται σε αποτελεσματική θεραπεία.
«Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, διαπιστώνουμε ότι το στίγμα του ιού του HIV παραμένει υψηλό, ενώ η γνώση γύρω από αυτόν παραμένει χαμηλή μεταξύ των Αμερικανών», δήλωσε ο DaShawn Usher, Αναπληρωτής Διευθυντής GLAAD για τις Κοινότητες των Μαύρων και Μελαμψών Ατόμων.
«Πρέπει να σκεφτούμε κριτικά πώς εξοπλίζουμε και εμπλέκουμε πραγματικά την απλή καθημερινή Αμερικανίδα και τον απλό καθημερινό Αμερικάνο με τα γεγονότα, τους πόρους και τις επιστημονικές εξελίξεις για τον ιό του HIV, εάν θέλουμε να τερματίσουμε την επιδημία. Πρέπει να θεωρήσουμε τα μέσα ενημέρωσης υπεύθυνα έναντι των 1,2 εκατομμυρίων Αμερικανίδων/ών, που ζουν με τον ιό HIV που δε φαίνονται, δεν εκπροσωπούνται, ή συζητιούνται. Οι ιστορίες τους έχουν σημασία και αξίζουν να ειπωθούν.»
