Ο Jack Turban (@jack_turban) εργάζεται στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης. Πρόσφατα έγραψε ένα άρθρο για το πώς το αίμα του θα μπορούσε να σώσει τη ζωή ανθρώπων που νοσούν από τον κορονοϊό.
Πριν μερικές εβδομάδες, άρχισα να βήχω και να τρέχει η μύτη μου. Υποφέρω συχνά από εποχικές αλλεργίες και δεν ανησυχούσα πολύ.
Την επόμενη ημέρα ένιωθα πολύ κουρασμένος και είχα έναν τρομακτικό πονοκέφαλο. Ως γιατρός ζήτησα να εξεταστώ για τον Covid-19, πριν επιστρέψω στα καθήκοντά μου. Το αποτέλεσμα ήταν θετικό.
Ευτυχώς, αισθάνομαι και πάλι ο εαυτός μου. Ήμουν ένα από τυχερά άτομα που είχαν ήπια συμπτώματα.
Τώρα που είμαι και πάλι καλά, το αίμα μου μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πειραματική θεραπεία για τον νέο κορονοϊό. Αλλά εξ αιτίας της ομοφοβίας, αυτό δεν μπορεί να συμβεί.
Μια νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of the American Medical Association (JAMA), περιγράφει αυτή την πειραματική θεραπεία μεταμόσχευσης πλάσματος γι΄αυτούς που νοσούν απ΄τον Covid-19. Η διαδικασία ξεκινά με τη συλλογή αίματος από άτομα που έχουν αναρρώσει από τον ιό. Οι συγκεκριμένοι δότες έχουν αντισώματα καταπολέμησης του Covid-19 που κυκλοφορούν στο αίμα τους, πρωτεΐνες που παράγονται από το ανοσοποιητικό σύστημα και μπορούν να δεσμεύονται και να εξουδετερώνουν τον ιό.
Μόλις γίνει η συλλογή του αίματος, οι ερευνητές αφαιρούν όλα τα κύτταρα και το αποτέλεσμα είναι το πλάσμα: ένα πλούσιο σε πρωτεΐνη διάλυμα που περιέχει τα αντισώματα anti-Covid-19. Αυτό το πλάσμα μεταγγίζεται στους ασθενείς που νοσούν από τον ιό.
Το σκεπτικό είναι να “συνδεθούν” τα αντισώματα στο πλάσμα με τον κορονοϊό, ώστε να τον εξουδετερώσουν και να βοηθήσουν τον ασθενή να ανακάμψει. Παρόμοιες στρατηγικές έχουν χρησιμοποιηθεί για τις λοιμώδεις ασθένειες ήδη από την πανδημία της γρίπης του 1918.
Στην έρευνα του JAMA, πέντε ασθενείς με σοβαρή ασθένεια υποβλήθηκαν σε θεραπεία για 12 ημέρες. Κανένας τους δεν είχε ανιχνεύσιμο ιό. Μια δεύτερη μελέτη 10 ασθενών στο περιοδικό PNAS έδειξε παρόμοια αποτελέσματα. Τα δεδομένα που έχουμε μέχρι στιγμής σχετικά με την αποτελεσματικότητα της θεραπείας είναι σε αρχικό στάδιο και χρειαζόμαστε ακόμα πολλές ελεγχόμενες δοκιμές υψηλής ποιότητας. Αλλά θα μπορούσε να σώσει ζωές.
Οι ερευνητές είναι τόσο αισιόδοξοι με αυτή την προσέγγιση, ως μια πιθανή θεραπεία, που τώρα υπάρχουν τουλάχιστον 10 κλινικές δοκιμές σε όλο τον κόσμο. Σε συνεργασία με την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων, ο Ερυθρός Σταυρός στρατολογεί ενεργά δότες πλάσματος που έχουν αναρρώσει από την ασθένεια. Εκτός βέβαια αν είναι γκέι, όπως εγώ.
Η πολιτική υπάρχει για να εμποδίσει τις τράπεζες αίματος να συλλέγουν αίμα με HIV. Από την κρίση του AIDS όμως, έχουν θεσπιστεί εκτεταμένες διαδικασίες για τον έλεγχο των αιμοδοσιών για μολυσματικές ασθένειες, συμπεριλαμβανομένου του HIV, για την ελαχιστοποίηση αυτού του κινδύνου.
Το να είσαι ομοφυλόφιλος δεν είναι ο πραγματικός παράγοντας κινδύνου εδώ. Για παράδειγμα, γιατί ένας γκέι άντρας που κάνει σεξ μόνο με τον σύζυγό του δεν μπορεί να δωρίσει αίμα, όταν μπορεί ένας straight άνδρας που έχει κάνει απροφύλακτο σεξ με αρκετές γυναίκες τους τελευταίους μήνες;
Οι κανόνες πρέπει να αλλάξουν και να βασίζονται σε επιστημονικούς παράγοντες κινδύνου συμπεριφοράς. «Αντί για μια γενική απαγόρευση του σεξ μεταξύ ανδρών, πρέπει να διερευνήσουμε μια προσέγγιση που θα ρωτά όλους τους δωρητές για τις πρόσφατες συμπεριφορές τους, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης προφυλακτικών, του αριθμού των συντρόφων και της χρήσης προφύλαξης πριν από την έκθεση, την οποία γνωρίζουμε ότι είναι πολύ αποτελεσματική στην πρόληψη του HIV», εξηγεί η Dr. Julia Marcus, επίκουρη καθηγήτρια ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, η οποία μελετά την επιδημιολογία του HIV. Τέτοια συστήματα ελέγχου βάσει κινδύνου έχουν εφαρμοστεί με επιτυχία στην Ισπανία, τη Χιλή, την Αργεντινή και τη Νότια Αφρική.
Ο κόσμος βρίσκεται στη μέση μιας κρίσης δημόσιας υγείας. Οι παλιές ομοφοβικές πολιτικές επιδεινώνουν αυτή την κρίση, αφήνοντας τις τράπεζες αίματος χωρίς αίμα και πλάσμα. Ήρθε η ώρα να αρθούν οι απαγορεύσεις και να σωθούν ζωές. Όταν αυτό θα γίνει, θα είμαι ο πρώτος που θα πάει.
