Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 1952, ένας ανερχόμενος εικονογράφος με το όνομα Άντι Γουόρχολ ετοιμαζόταν να κάνει το ντεμπούτο του στην καλλιτεχνική σκηνή της Νέας Υόρκης. Δούλευε σε μια σειρά από κομψά σχέδια γραμμής που γιόρταζαν την queer αγάπη – ένα θέμα αρκετά προβοκατόρικο για το αμερικανικό κοινό.
Εγκλωβισμένες στη στενή αρρενωπότητα και την αφηρημένη εξπρεσιονιστική αισθητική, οι γκαλερί απέκλεισαν τις προσπάθειες του Γουόρχολ να δείξει το έργο του, αλλά ο 24χρονος καλλιτέχνης δεν το έβαλε κάτω.
«Σε όλη του τη ζωή, ο Γουόρχολ αρνήθηκε να οριστεί από τις κοινωνικές συμβάσεις», λέει ο Μάικλ Ντέιτον Χέρμαν, εκδότης του βιβλίουAndy Warhol. Love, Sex, and Desire. Drawings 1950–1962. «Ο Τζον Τζιόρνο, καλλιτέχνης, ποιητής και πρώην εραστής του Γουόρχολ, εξήγησε: “Ο Άντι ήταν γκέι άντρας και δούλεψε με την ομοερωτική αποτύπωση. Στην ομοφοβική δεκαετία του 1950, αυτό ήταν τολμηρό και ηρωικό. Ένας μεγάλος κίνδυνος”».
Courtesy of Taschen
Το βιβλίο συγκεντρώνει περισσότερα από 300 σχέδια ανδρών που απολαμβάνουν τη χαρά, τα νιάτα, την ομορφιά και τη σαρκική επιθυμία. Το καθοριστικό χαρακτηριστικό τους είναι μια απτή αίσθηση της ανεξέλεγκτης σεξουαλικότητας. Σε μια εποχή που η ομοφυλοφιλία ήταν παράνομη και το ανδρικό γυμνό θεωρούταν «άσεμνο», απλά το να βλέπεις το ανδρικό σώμα ήταν μια πράξη απελευθέρωσης, περιφρόνησης και αγνής απόλαυσης.
Στο δοκίμιο του “Warhol’s Defiant Hopes for Queer Art”, ο κριτικός της τέχνης Μπλέικ Γκοπνίκ αφηγείται: «Ατελείωτες ιστορίες μάς έχουν έρθει για σχέδια του Γουόρχολ. “Ο Άντι είχε αυτό το μεγάλο πάθος να σχεδιάσει πέη ανδρών και είχε αρκετά τέτοια σχέδια”, περιγράφει ένας φίλος και βοηθός του Γουόρχολ. “Κάθε φορά που γνώριζε κάποιον, ακόμη και αν τον είχε δει λίγες φορές, θα του ζητούσε να ζωγραφίσει το πουλί του”».
Courtesy of Taschen
Ο Γουόρχολ ήξερε ακριβώς τι ήθελε και τα σχέδιά του τα έλεγαν όλα. «Τα σχέδια των ανδρών του Γουόρχολ απεικονίζουν ένα φάσμα οικειότητας, από ένα λαχταριστό βλέμμα σε μια στοργική αγκαλιά», λέει ο Χέρμαν. «Ότι αυτά τα έργα δημιουργήθηκαν από έναν Καθολικό στις Ηνωμένες Πολιτείες σε μια εποχή που η ομοφυλοφιλία τιμωρούταν σε κάθε πολιτεία δείχνει ότι, ακόμη και σε νεαρή ηλικία, ο Γουόρχολ αγκάλιασε το ρόλο του ως αντικομφορμιστής».
Είναι ενδιαφέρον ότι ο Γουόρχολ αποφάσισε να παρουσιάσει αυτά τα έργα για πρώτη φορά την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου το 1956, παρουσιάζοντάς τα στη Γκαλερί Bodley στην Upper East Side της Νέας Υόρκης. «Ο Γουόρχολ δεν ήθελε να γίνει μέλος στους ισχυρούς κοινωνικούς κύκλους και δεν το ένοιαζε να αντιμετωπίσει τις απόψεις του για τη σεξουαλικότητα με τρόπους που θα ήταν αποδεκτοί εκείνη την εποχή», λέει ο Χέρμαν.
«Αντ ‘αυτού, ο Γουόρχολ σκόπευε να επεκτείνει το εύρος αυτών των ελίτ κύκλων, ώστε να συμπεριλάβουν περισσότερο περιθωριοποιημένους ανθρώπους σαν τον ίδιο. Όπως είπε ο Γουόρχολ για το ιστορικό του στούντιο, το Factory, το οποίο ένωσε τους ανθρώπους ανεξάρτητα από την κοινωνική τους κατάσταση ή τη σεξουαλικότητά τους, “οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονταν να με δουν, ενδιαφέρονταν να δουν ο ένας τον άλλον”».
Courtesy of Taschen
Αν και ο Γουόρχολ διατηρούσε του έρωτές του μυστικούς, χρησιμοποίησε την τέχνη για να εκφράσει την queer ταυτότητά του καθ ‘όλη τη διάρκεια της καριέρας του. Με αυτόν τον τρόπο, αυτά τα σχέδια μπορεί να αποκαλύψουν περισσότερα για τον ίδιο.
«Τα πρώιμα σχέδια που εμφανίζονται στο Andy Warhol Love, Sex και Desire παρουσιάζουν μοναδικά το χέρι του Γουόρχολ και αποκαλύπτουν έναν καλλιτέχνη που στη συνέχεια δημιούργησε μια αδιαπέραστη δημόσια εικόνα για τον εαυτό του», λέει ο Χέρμαν. «Τα εκατοντάδες σχέδια που έκανε ο Γουόρχολ από τη ζωή κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου παρέχουν ένα συγκινητικό πορτρέτο ενός ατόμου που δεν απεικονίζεται σε κανένα από αυτά – του Άντι Γουόρχολ.»
Περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο εδώ.
