Ο Βασίλης Παλαιολόγου μιλά στο antivirus για την παράσταση FOOL FOR LOVE και για τους ρόλους που δεν πρέπει να παίζουμε στη ζωή.
Μίλα μας λίγο για τη συμμετοχή σου στην παράσταση; Πώς προέκυψε;
Με προσέγγισε ο Γιώργος Οικονόμου σκηνοθέτης της παράστασης, μου πρότεινε έργο και ρόλο, με ενδιέφερε πολύ και τα υπόλοιπα πήραν το δρόμο τους. Ήταν μια ευχάριστη για μένα συγκυρία καθώς μετά τους 12 Ένορκους, το FOOL FOR LOVE και ο ρόλος του Μάρτιν με έβαλε πάλι σε μια δημιουργική διαδικασία. Καταπιάστηκα με το κείμενο του Σαμ Σέπαρντ και προσπάθησα να δώσω υπόσταση σε αυτό το ρόλο που από γραφής με μάγεψε με τη δυναμική αλλά και την τεράστια αλήθεια η οποία πηγάζει από την απλότητά του.
Ποιο θα έλεγες ότι είναι το μήνυμά της;
Δεν ξέρω αν θέλει να μας στείλει κάποιο ή κάποια μηνύματα ο συγγραφέας μέσα από το έργο… Περισσότερο, πιστεύω, προσπαθεί να ρίξει φως σε πλευρές των ηρώων μη φωτεινές, μη φανερές σχεδόν αθέατες, παρότι πραγματεύεται τον έρωτα που, ακόμα και αν σε πρωτόλεια μορφή φαίνεται και είναι αγνός, μπορεί να καταλήξει σε άγριες και κανιβαλιστικές μορφές. Εκεί, λοιπόν, έρχεται και συναντάται με το όνειρο, το οποίο είναι αναγκαίο και ζωτικής σημασίας, καθότι στους κόσμους όπου η νοσηρότητα σε εγκλωβίζει, αποζητάς αχτίδες φωτός μόνο και μόνο για να υπάρξεις, για να συνεχίσεις να “ζεις”.
Λίγα πράγματα για τον χαρακτήρα που υποδύεσαι;
Ο Μάρτιν είναι και αυτός με το δικό του τρόπο τρελός για έρωτα. Αληθινός και αφοπλιστικά γήινος έρχεται να αντιμετωπίσει μια έκρυθμη κατάσταση, όταν βρίσκεται ανάμεσα στον Έντυ και τη Μέη. Γίνεται ο ξενιστής που “εισβάλλει” το υπομόχλιο, ώστε να βγούν στην επιφάνεια αθέατες πλευρές των ηρώων και της μέχρι τότε ζωής τους. Ακόμα και αν η ζωή αυτή είναι μεταξύ μύθου και πραγματικότητας. Η δυναμική του και η θέση του απέναντι στις συνθήκες είναι που στα δικά μου μάτια τον αναδεικνύουν σε έναν ισχυρό αντίπαλο-παίχτη και ταυτόχρονα γοητευτικό ήρωα. Αυτό, συν το ότι ακροβατεί ισορροπώντας ανάμεσα στους ήρωες του Σαμ Σέπαρντ χωρίς να του προσδίδεται κανενός είδους γραφικότητα, είναι που με έκαναν να ενθουσιαστώ.
Στην παράσταση θα λέγαμε πως έχεις τον άχαρο ρόλο του ενδιάμεσου ανάμεσα στο ζευγάρι Μέι και Έντι; Μπορεί ένας τέτοιος – ενδιάμεσος- χαρακτήρας να βγει τελικά δικαιωμένος;
Για το άχαρο του ρόλου που αναφέρατε διαφωνώ και σας καλώ για τους λόγους να ανατρέξετε στην προηγούμενη απάντησή μου…. Παρόλα αυτά δεν ξέρω πόσο δικαιωμένος μπορεί να βγει κάποιος που βρίσκεται ανάμεσα. Ποτέ δε θα είναι το μισό ενός συνόλου, γιατί όταν σε αγαπούν κατά συνθήκη σίγουρα αυτό δεν έχει διάρκεια. Αν εκλείψουν οι συνθήκες τότε ίσως μπορέσουμε να μιλήσουμε πάλι αλλά κάτω από διαφορετικό πρίσμα πια.
Έχει παίξει ποτέ τον συγκεκριμένο ρόλο και στη ζωή;
Στη ζωή καλό είναι να μην παίζουμε ρόλους. Ας τους κρατήσουμε για τη σκηνή του θεάτρου.Έχει περισσότερο ενδιαφέρον εκεί. Η ζωή χρειάζεται αλήθεια. Όχι μυθοπλασία.
Αν η ιστορία είχε να κάνει με ένα ομόφυλο ζευγάρι, πιστεύεις ότι θα υπήρχαν διαφορές;
Δεν βλέπω το λόγο να πρέπει να υπάρχουν διαφορές. Ο έρωτας δεν πρέπει να χωρίζεται με βάση χρώματα ή φύλα. Ο έρωτας είναι υπέρτατος και πάντα ξεκινάει “αθώα”. Με τον έρωτα συν-αισθάνεσαι και αν είναι αμοιβαίος, είναι αρκετά τυφλός και ταυτόχρονα μεγάλος ώστε να περιοριστεί σε μικρότητες.
Άλλα καλλιτεχνικά σχέδια;
Μ’ αρέσει να κάνω ενδιαφέρουσες κουβέντες… Σχέδια όχι, γιατί αναζητώ και το στοιχείο της έκπληξης μ’ έναν τρόπο. Αφήνω, λοιπόν, τη ζωή να παίξει και αυτή το ρόλο της. Είναι ισχυρό να οδηγούμαστε σε ροή τρέλας. Δηλώνω FOOL FOR LOVE.
Μέρες και ώρες παραστάσεων
Παρασκευή: 21.15
Σάββατο: 18.15 και 21.15
Κυριακή: 18.15
Β’ Σκηνή του Θεάτρου Άλμα
